Voorbije Ronde Tafel-lezingen

Zaterdag 22/2/2020, 19h30: Ronald van de Peppel: Telepathie met dieren

Deze avond neemt Ronald van de Peppel ons mee in de leefwereld van dieren. Hij legt uit aan de hand van veel voorbeelden hoe de dieren in een beeldtaal spreken en hoe we die taal kunnen leren gebruiken in gewone en ongewone situaties met respect voor de eigenheid van het dier. Want ook al verstaat een dier ons, dat wil nog niet zeggen dat het ook luistert.
Hoe kunnen wij dan toch duidelijk maken wat wij aan onze niet-sprekende vrienden willen overbrengen? Hoe versta je het gedrag van een dier? Hoe leg je onze wereld aan hen uit terwijl wij die zelf nauwelijks begrijpen? Hoe denken zij over ons? Een aantal technieken die belangrijk zijn in de communicatie worden op lichtvoetige en toch diepgaande manier overgebracht. Het belooft weer een leerzame avond te worden.

Ronald van de Peppel (°1951) reisde tien jaar de wereld rond en bezocht vele grote Meesters. In de jaren '80 volgde hij vier jaar training in auralezing en healing aan het Centrum van Intuïtieve ontwikkeling in Utrecht, toen geleid door afgestudeerden van het Amerikaanse Monroe instituut. Hij werd door Joska Soos ingewijd als sjamaan en is één van de eerste Reikimeesters van West Europa. Tevens volgde hij een opleiding olieverfschilderen en kunstgeschiedenis in Sint-Niklaas. Hij werkt als auralezer, cursusleider, healer, schilder en schrijver in Heffen bij Mechelen.

Vrijdag 31/1/2020, 19h30: Marc Amelinckx: Windmolens...

Hoe gaan we nu zorgen voor een echte energietransitie? Kernenergie is niet sexy meer maar wat zijn de alternatieven? Zijn die alternatieven echt beter? Zijn ze ook betaalbaar én wie betaalt de rekening? Maakt Vlaanderen/België hier de juiste keuzes? Wie zijn de lobbyisten en wat willen zij bereiken? Wat is de impact van die nieuwe energiebronnen op de gezondheid van mens en dier?

Marc Amelinckx en zijn echtgenote Noëla Verhofstadt zijn mede-oprichters van Leefbare Energie Vlaanderen, een burgerplatform dat ijvert voor een doordachte visie op lange termijn voor hernieuwbare energie.
LEV is ontstaan uit lokale actiecomités die hinder ondervinden van industriële windturbines die veel te dicht staan bij de bewoning waardoor de gezondheid van mensen wordt bedreigd door de visuele hinder én geluidsoverlast. Namens LEV ondersteunen zij ook inwoners die zich verenigen op het moment dat er een omgevingsvergunning wordt aangevraagd.

Zaterdag 14/12/2019, 19h30: Eric Cornand: De Megalietenbouwers

Overal ter wereld kom je ze tegen: gigantische, erg oude monolieten en cyclopische muren vol polygonale stenen die met een enorme precisie tegen elkaar aansluiten.
Twee vragen domineren alles:
1. Waar komt de architectuur vandaan die aan de basis ligt van deze herkenbare en wijd verspreide bouwstijl?
2. Hoe hebben ze het gedaan?
Wie Eric Cornand kent, weet dat hij zich aan een presentatie met meer dan honderdvijftig dia's mag verwachten, het resultaat van diepgaand speurwerk dat ons overal op de planeet naartoe zal brengen, onverwachte linken en vernieuwende theorieën, alles grondig uitgewerkt. Met hier en daar een kwinkslag en af en toe een goedbedoelde sneer naar wetenschappers die zichzelf te serieus nemen en bijgevolg belachelijk maken.
Deze lezing is zeer up to date met veel nieuw materiaal dat minder dan drie maand oud is.

Eric Cornand (°Gent, 14 januari 1954) heeft een bachelor in PR en bedrijfsbeheer en een master in economie en marketing. Hij geeft lezingen sinds 1982. De laatste tien jaar van zijn carrière werkte hij in hoofdzaak als een (onderzoeks)journalist voor vaktijdschriften en hield er een internetnieuwsbrief op na die vooral over geopolitiek en het klimaat gaat, maar hij heeft ook nog een resem andere interesses. Parapsychologie, archeologie, blues (als gitarist en componist), Mercedes-oldtimers. Hij publiceerde in 2011 het boek 'De GAEA Revolutie', een maatschappijkritisch 'wat-als' boek van meer dan 500 pagina's. Hij is een SciFi-, Magisch Realisme- en Fantasy-auteur. Op dit moment schrijft hij onder andere aan een nieuw maatschappelijk paradigma, mogelijk onderwerp voor een nieuwe lezing in 2020. Recent publiceerde hij werk in de tijdschriften Spiegelbeeld en Macrotrends. De lezing over de megalietenbouwers maakt deel uit van de speurtocht naar een antediluviaanse oerbeschaving.

Woensdag 20/11/2019, 19h30: Eddy Daniels: Het gevaar van de islam

De angst voor het mohammedanisme zit er goed in, zodat je aan alle kanten met bezweringsformules geconfronteerd wordt. Aan de ene kant zijn er de politiek correcten die volhouden dat het allemaal zo erg niet is als we maar lief zijn voor onze islamitische broeders, aan de andere kant de panikeerders die denken dat door hard te schreeuwen op allerlei internetfora het Kwaad kan afgewend worden. Allebei ijdele bezigheden. Eddy Daniels pleit voor een moeilijke weg: het opzetten van het rationele debat, telkens als er zich weer eens probleemsituaties voordoen, gekoppeld aan pragmatische maatregelen die uit de situatie voorkomen en niet uit de een of andere ideologie. Op termijn kan dit ook die moslims over de brug halen die zich langzaamaan losmaken uit hun suicidale logica, waardoor het Nabije Oosten zichzelf aan het uitmoorden is en wij de brokstukken toegeworpen krijgen.

Eddy Daniels (°1949) is handelsingenieur en geschiedkundige, en schreef al een hoop maatschappijkritische artikels en boeken. Zijn boek "De Kwestie M - Een gekaapte godsdienst" werd door wijlen prof. Etienne Vermeersch geloofd als de beste biografie van Mohammed ooit geschreven.

Woensdag 16/10/2019, 19h30: Koenraad Elst: Wodan en Sjiva, een opzienbarende oefening in vergelijkende mythologie

Wodan, of in modern Nederlands Woen (als in woensdag, Woensdrecht) is een Germaanse god. Hij was niet noodzakelijk de oppergod, zoals men lang gemeend heeft, want zijn zoon Donar was veel populairder. De Romeinen stelden hem gelijk met hun god Mercurius, de raadselman. Hij is inderdaad de God van de beeldentaal en de bevlogen dichters. Zijn naam is verwant met Latijn vates, "dichter". En met Sanskrit vâta, "wind", tevens de naam van één van de elf atmosferische goden.
Rudra is de god van de vervaarlijke stormen in de bergen. Ook hij is in de Veda's één van de atmosferische goden, die collectief trouwens Rudra's genoemd worden (naast de acht aardse Vasu's ofte "goederen", de twaalf hemelse Âditya's ofte "zonnen", en Hemel en Aarde zelf, samen 33). Zijn verwante Indra is de god van de voorspelbare storm die elk jaar rond zomerzonnewende het regengetijde opent; hij hanteert de bliksem (vajra), net zoals zijn Germaanse evenknie Donar de hamer slingert. Maar Rudra is gevaarlijker en is daarom gaandeweg met een vleinaam aangesproken geworden: Sjiva, "goedgunstig, goed".
Hij heeft een horde jonge geweldenaars rond zich, de Marut-s, zoals Sinterklaas een legertje Zwarte Pieten om zich heen heeft. Sinterklaas is dan ook hoofdzakelijk op Wodan gebaseerd, die op zijn achtvoetig paard door de lucht rijdt; en de Zwarte Pieten op het Wilde Heir dat Wodan vergezelt. Een overblijfsel is het spel "trick or treat", dat kinderen met Hallowe'en (vooravond van Allerheiligen) spelen. Het Wilde Heir moet geëerd worden, anders haalt het een truuk met je uit. De tijd van de sombere Wodan zijn de donkerste maanden; en de Nacht van Sjiva viel oorspronkelijk op winterzonnewende. De nacht van het jaar is de tijd waarin de doden terugkomen onder de levenden.
Sjiva is de God met het Derde Oog, dat men zich door volgehouden meditatie bewust wordt. Tijdens de lange zwerftocht van India naar Germanië is men die yogische dimensie echter vergeten, en ging men Wodan als éénoog opvatten. Toch wordt er nog naar verwezen: het is uit zucht naar wijsheid dat Wodan éénogig wordt, namelijk door zijn andere oog op te offeren. Hij hangt daartoe ook negen dagen in een boom; de oudst bekende hatha-yoga-oefening is juist om ondersteboven in een boom te gaan hangen. Kortom, ondanks gaandeweg gegroeide verschilpunten kan men in Wodan zeker nog Sjiva herkennen.

Koenraad Elst is dokter in de oriëntalistiek en auteur van een schap vol boeken.
Meer over hem: www.koenraadelst.info.

OPGELET: door de minder prettige samenwerking met zaal De Admiraal zijn we genoodzaakt om nog eens te verkassen.
NIEUWE PLAATS:
"De Spiegel", Oostakkerdorp 8, 9041 Oostakker (Gent)
De zaal is vlot bereikbaar via de R4 en er zijn om de 10min. bussen vanaf het station Gent-Dampoort (lijn 70, 71, 72, 39); de laatste bus terug gaat om 22h49.

Woensdag 25/9/2019, 19h30: Michael Portzky: Het menselijk brein van embryo tot dementerende

De laatste 19 jaar hebben duizenden mensen voordrachten bijgewoond omtrent dementie, het geheugen, depressie, fobieën en dergelijke. Telkens viel daarbij op hoe gefascineerd mensen zijn wanneer ze wat meer uitleg krijgen over de werking van ons fenomenale brein… en dit liefst in verstaanbare taal! Het was dan ook niet geheel verwonderlijk dat uiteindelijk de vraag kwam om eens een gehele voordracht te wijden aan dit fascinerende thema. Met deze voordracht komen we tegemoet aan deze wens; een voordracht waarin gekeken wordt hoe het menselijke brein ontwikkelt, van embryo naar puber, naar volwassene, tot mogelijks ooit zelfs dementerende. Een voordracht waarin uitgelegd wordt wat er allemaal goed moet gaan opdat alles goed zou kunnen verlopen… maar ook stilgestaan wordt bij wat er allemaal kan verkeerd gaan. Een boeiende reis doorheen misschien wel het meest complexe systeem dat bestaat.

De spreker is klinisch psycholoog, neuropsycholoog, gezondheidszorgpsycholoog, docent diagnostiek, op de rol erkend gerechtsexpert psychodiagnostiek, en auteur van alle Nederlandstalige vragenlijsten inzake veerkracht, het 'palliatieve pallet' en het boek Veerkracht.

Plaats: zaal "De nieuwe Admiraal", Dendermondsesteenweg 228, 9070 Destelbergen

Vrijdag 28 juni 2019, 19h: Jaarlijks etentje

Naar aloude traditie sluiten we ons seizoen af met een gezellig etentje!
Plaats: Bavohoeve, Mendonkdorp 16-18, 9042 Mendonk (een "vergeten" deelgemeente van Gent aan de Moervaart)
Menu (26.50€): kaaskroket op een torentje van komkommer en olijven, en dan naar keuze: gebakken zalm béarnaise met sla en frietjes ofwel asperges op zijn Vlaams met kroketjes (als er nog zijn; zoniet een vegetarisch alternatief).
Laat zo snel mogelijk weten (koen@astrovdm.com) of u komt, en of u kiest voor vegetarisch of dode beesten.
Aangezien het openbaar vervoer in die buurt ook niet zo schitterend is (eventueel bus 73 vanaf Gent-Dampoort + half uur wandelen), mag u laten weten of u vervoer zoekt of aanbiedt.

WOENSDAG 26/6/2019, 19h30 (HALF UUR VROEGER DAN GEWOONLIJK): Koenraad Elst: Vlaanderen op de golfslag der tijden - een esoterische geschiedenis

Is er iets bijzonders aan dit land? Het heeft nooit veroveringen gedaan, maar heeft zich op produktieve en scheppende arbeid toegelegd, terwijl de buurlanden er stukken van konden verorberen. Eerder dan een leeuw, vadsig maar strijdbaar en waardig, is het een nuttig varken met veel vlees waaraan anderen zich te goed doen. Toch heeft ons Dietsland heel onopvallend grote verdiensten gehad. Zoals in Peter Benoits Beiaardlied gezongen wordt: “Dan spreiddet gij voor d’oogen / uw vrijheid, kunst en zeden.” Wij belichten een weliswaar zeer modieuze waarde die men niet meteen met Vlaanderen zou associëren, doch zeer in het bijzonder aan onze voorouders schatplichtig is. Wij gaan na wat enkele minder voor de hand liggende, zeg maar esoterische, bronnen daarover te zeggen hebben. Als oriëntalist (“doctor in de oosterse filologie en geschiedenis”) brengt Koenraad Elst een vogelperspektief op de vaderlandse geschiedenis dat men onder onze klokkentoren minder gewend is.

Meer over de spreker: www.koenraadelst.info.

OPGELET!!! Wegens verbouwingen in "'t Haeseveld" kunnen we daar niet meer terecht vanaf juni 2019.
NIEUWE PLAATS: zaal "De nieuwe Admiraal", Dendermondsesteenweg 228, 9070 Destelbergen
Dit is net buiten het grondgebied van Gent, maar wel slechts op 9 minuutjes per bus 35 of 36 van het Dampoortstation, en er is voldoende gratis parking!
Helaas is de zaal in het weekend steeds bezet voor feesten, en moeten we dus op een weekdag vergaderen, vandaar dat het ons beter leek om een half uurtje vroeger te beginnen.

Za. 18/5/2019, 20h: René De Clercq: Psycho-genealogie

Psychogenealogie is: de toepassing in de familiekunde, over generaties heen, van de onbewuste overdracht van bepaalde psychische inhouden. Het gaat dus om familiekunde, genealogie of stamboomkunde, en niet om geneeskunde. Genealogie is gelinkt aan genetica en DNA. De psychogenealogie gebruikt de huidige kennis van de psychologie om bepaalde aspecten van de onbewuste overdracht beter te begrijpen.

Een paar woordjes over Dr. René De Clercq, meteen een kennismaking met de genealogie of familiekunde. Ik geef u eerst een genealogische schets. De spreker is geboren op 17 december 1933 te Deinze (deelgemeente Astene). Zijn vader stamde uit een familie van kosters-schoolmeesters te Ingelmunster, met bekende voorouders tot 1585. De jongste generaties waren textielfabrikanten te Tielt (deelgemeente Aarsele) en nadien te Deinze. Zijn moeder heette Lily Soenen en stamde uit een familie van rederijkers en gelegenheidsdichters te Geluwe (16e eeuw), die over Wervik en nadien Wakken in Deinze belandde. Daar leerde zij zijn vader kennen. Onze conferencier studeerde af aan de Rijksuniversiteit Gent in 1961 als doctor in de genees- heel en verloskunde. Nog dat zelfde jaar trouwde hij met Vivian Antonis, een studente in de verpleegkunde te Gent. Haar vader stamde af uit Werchter in Brabant (15e eeuw), vanwaar de familie, na enkele generaties hard in het landbouwbedrijf gewroet te hebben, uitweek naar Rotselaar, waar zij dat hard labeur voor bekeken hielden en verhuisden naar Leuven om daar een beenhouwerij uit te baten. Vandaar belandde zij in Brussel, en Vivian's grootvader week in 1900 als kolonialist uit naar Nederlands Indië, waar hij trouw "diende" in het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger en in 1944 door de Japanners onthoofd werd, omdat hij naar de Australische radio luisterde, en het nieuws verspreidde onder de andere kolonialisten. Haar vader, Louis Antonis, bleef zijn Belgische nationaliteit behouden, werd ook opgepakt door de Japanners, maar overleefde het kamp, en werd door de Australiërs en de Gurka's bevrijd in 1945, waarna hij als goede Belgische patriot, op 's lands kosten met zijn familie naar België werd verscheept. Haar moeder heette Ida Souweine en was van Joodse afkomst. Ida's vaderlijke voorouders verbleven vanaf de 15e eeuw in Trier, weken vandaar uit over de Rijn naar Elzas, eerst als Israël in Schweinheim (cfr.Zwijnaarde), waar zij enkele generaties lang paarden kochten en verkochten. Van de laatste generatie te Schweinheim werd enkele leden rondreizend leurder en zij belandden als wandelende joden in Duitsland en vandaar in Oostenrijks België, eerst te Brussel en daarna te Gent. In 1806 verplichtte Napoleon de joden een familienaam te kiezen en de tak die in Schweinheim zelf gebleven was koos voor de naam Lehman, terwijl.de Gentse tak de naam Chueyner (van Schweinheim), later Souweine, aannam. De Gentse familie verhuisde nog naar Maastricht, en keerde dan terug naar Brussel. Haar moederlijke grootvader week eveneens in 1900 als kolonialist uit naar Nederlandsch Indië, waar hij verpleger-kinesist werd in het leger. Haar moeder werd ook verpleegster, en leerde haar toekomstige echtgenoot kennen in de kring van de Indo's te Bandoeng. Ook zij werd met haar kinderen (Vivian was 5 jaar) in het Jappenkamp opgesloten en werd bevrijd door de Gurka's na meer dan 2 jaar opsluiting. Hun toestand was belabberd, op het randje van de hongerdood, en het is zeker, dat zij tevreden waren, dat ze met hun man en vader naar België konden afreizen, hoewel het heimwee naar de gordel van smaragd nog lang nazinderde bij de ouders.
Na die genealogische schets vertel ik tenslotte nog vlug, dat onze spreker huisdokter geworden is te Gent, en dat beroep gedurende 25 jaar ononderbroken uitgeoefend heeft in de stad Gent, met woonplaats te Zwijnaarde, terwijl Vivian astrologe werd. Zij hadden vijf kinderen, drie zonen en twee dochters. Hij was betrokken bij de huisartsopleiding aan de Rijksuniversiteit, en miste in 1982 de kans van zijn leven om benoemd te worden als professor in de huisartsgeneeskunde, De laatste 15 jaren werd hij hoofd-adviserend-geneesheer in Brussel, keerde daarna terug naar Gent waar hij nog een tiental jaren als medisch deskundige voor de arbeidsrechtbank en het arbeidshof fungeerde. Uit zijn belangstelling voor de medische genetica groeide zijn interesse voor genealogie, waarbij hij dus ook zijn belangstelling kon ontplooien voor geschiedenis, de kennis van de gebeurtenissen in de tijd, en voor aardrijkskunde, de kennis van de gebeurtenissen in de ruimte. Vanaf 2011 betrokken onze spreker en Vivian een flat in een residentiewoning. Daar overleed zij in 2015, de ster aan de astrologische hemel. Hij mist haar nog elke dag, meer nog, allemaal missen wij haar nog, en zelfs heel erg.

Plaats: Gasthof 't Haeseveld, Alfons Braeckmanlaan 430, 9040 Sint-Amandsberg (Gent) LAATSTE KEER HIER!

Za. 27/4/2019, 20h: Walter Faché: Onze omgeving bepaalt het welzijn en de gezondheid door het epigenetisch mechanisme

Onze gezondheid is totaal afhankelijk van onze omgevingsfactoren van buiten en binnen ons lichaam. De celmembranen ontvangen deze omgevingssignalen en sturen ze door naar onze genen. Deze kunnen tot een positieve of negatieve expressie komen en alles doorgeven aan het DNA. Het is dus snel mogelijk de eigen genen te veranderen en ze te reguleren. Wij hebben aldus ons eigen lot zelf in handen.
De genetische expressie of werking van onze genen begint steeds met een signaal buiten of binnen het lichaam. Deze signalen zoals gedachten, overtuigingen, ervaringen, gedragingen, keuzen maken, percepties, gevoelens, emoties, trauma’s, toxinen, bacteriën, virussen, temperatuur, voedsel, alcohol, negatieve of positieve leefwijzen … zijn epigenetische factoren die je zelf kan veranderen en jouw genetische expressie zelf bepalen. Genen worden aldus geactiveerd of gedeactiveerd via hun omgeving. Recent onderzoek toont aan dat ongeveer 90% van onze genen tot genetische expressie komen door de signalen vanuit onze omgeving.
De nieuwe epigenetica controleert onze genen niet van binnenuit van het DNA zelf, maar van de boodschappen vanuit de omgeving. Deze signalen zetten een mechanisme in werking, DNA-methylatie genoemd, die een gen kan aanzetten of uitzetten. Wij zijn aldus niet veroordeeld tot onze genen, die ons in een dogmatische keurslijf stoppen. Wij kunnen onze genetica wijzigen door de genen aan te zetten die wij willen en deze die wij niet willen uit te schakelen. Het Epigenoom Project dat in 2003 startte in Europa, toont het bestaan van zoveel miljoenen mogelijke epigenetische variaties in het menselijk genoom.
Besluit: Wij kunnen daardoor al het mogelijke doen om onze gezondheid te maximaliseren en de recepten van de dokter tot het minimum te herleiden. Ervaringen, gedragingen, emoties en overtuigingen activeren of deactiveren onze genen, waardoor ons denken, gedrag en vrije wil de genexpressie positief of negatief kunnen moduleren om gezondheid te optimaliseren en langer te leven.

Dr. Walter Faché is na een rijk gevulde loopbaan als orthomolekulair wetenschapper eigenlijk gepensioneerd, maar voor ons wil hij nog wel eens een lezing komen geven.

Plaats: Gasthof 't Haeseveld, Alfons Braeckmanlaan 430, 9040 Sint-Amandsberg (Gent)

Za. 23/3/2019, 20h: Rudy Cambier: De "Centuriën van Nostradamus": een profetie voor de wereld, of het verleden van Vlaanderen?

De spreker zal ons deze vragen beantwoorden:
Hoe kunnen we weten dat Nostradamus de Centuriën niet heeft geschreven?
Hoe kunnen we weten dat de echte schrijver Yves de Lessines is?
Hoe zien we dat het werk draait rond de graaf van Vlaanderen?
Hoe kunnen we weten dat het geen profetieën, maar te volgen paden zijn?
Hoe weten we dat dit allemaal te maken heeft met de Tempeliers en een schat?

Rudy Cambier genoot een letterkundige én een wetenschappelijke vorming, maar die zijn niet van wezenlijk belang in dit verhaal, zegt hij. Wat telt, is gezond verstand, een onafhankelijke geest, en het geluk om enkele goede leermeesters gehad te hebben (echt goede, ontdekkers, geen papegaaien!); ook dat hij zeer goed de kleine middeleeuwse literatuur kende in het Frans, het Latijn en nog wat talen zoals het Vlaams. Het allerbelangrijkste was dat zijn moedertaal het Picardisch is! Zonder dit voordeel was het onmogelijk de waarachtige natuur van dit 4000 verzen tellende gedicht te herkennen en te verklaren.
Rudy is een Henegouwer, maar hij zal zijn best doen om zijn verhaal in het Vlaams te brengen, met zijn Vlaamse vrouw Denise als reddingsboei.

Za. 23/2/2019, 20h: Marc Vermeersch: De oudste heilige plaatsen van de wereld: Botswana en Göbekli Tepe

De vraag wanneer religie zich ontwikkelde als onderdeel van de menselijke cultuur verdeelt de onderzoekers. De afgelopen 20 jaar werden twee sites ontdekt die onze kennis over het bestaan van religie sterk uitbreiden. De oudste site is die van de Rhinocerosgrot in Botswana die 70.000 jaar geleden door mensen werd gebruikt als heilige plaats. Mensen kwamen van vierhonderd kilometer ver om stenen te offeren. Aan de ingang van de grot is er een natuurlijke uitstulping die lijkt op de kop van een python. Tot vandaag is de python is grote delen van zwart Afrika een totemdier dat zelfs in dorpen gehouden en gevoed wordt. Het is ook een totemdier voor de Khoisan die tot vandaag in de nabijheid van de grot wonen. Deze thema’s worden besproken.
De tweede site is die van Göbekli Tepe in Zuidoost-Anatolië (Turkije) waar tussen 11.750 en 9000 jaar geleden twintig stenen tempels gebouwd werden. Zes ervan zijn volledig of bijna volledig opgegraven. Op de zuilen van de tempels werden beelden van tientallen dieren uitgehakt. Er werden ook tienduizenden botten van wilde dieren gevonden. Uit de vergelijking van beide blijkt dat de beelden geen weerspiegeling waren van de set dieren waar op gejaagd werd, maar dat ze een symbolische betekenis hadden. De slang werd b.v. het meeste uitgebeeld maar er werd niet op gejaagd. Door een vergelijking met de organisatie van o.a. de Australische aboriginals wordt een hypothese voorgesteld: de Rhinocerosgrot was een heilige plaats 70.000 jaar geleden, waar totemgroepen samenkwamen om religieuze plechtigheden te houden.
Dat stelling dat religie niet veel ouder is dan 5000 jaar is definitief begraven. Alle groepen van de soort Homo sapiens, waarvan de genetische wortels minstens 200.000 jaar oud zijn, kenden religie. Ze werd met de exodus uit Afrika, 80.000 à 65.000 jaar geleden, over de wereld verspreid.

De spreker schreef een thesis over de Gentse textiel tussen 1945 en 1960, in de richting geschiedenis aan de Universiteit Gent bij prof. dr. Herman Balthazar in 1984, en een doctoraat bij prof. dr. Rik Pinxten en prof. dr. Johan Braeckman, in de culturele antropologie in 2012, ‘Om zich te reproduceren moet de mens zich ook ideologisch reproduceren’, en verder 4 boeken tussen 2008 en 2014.

Za. 26/1/2019, 20h: Marc Joris: Bestaan demonen?

De religieuze geschriften van vele religies, inclusief het Oude en Het Nieuwe Testament, en alle werken over magie, staan vol verwijzingen naar demonen. De moderne lezer heeft de neiging die teksten te negeren, maar we mogen de vraag niet uit de weg gaan. Bestaan demonen? En zo ja, komen ze dan voort uit de diepte van de menselijke psyche? Zijn zij uitingen van het individuele of collectieve kwaad in de mens? In die betekenis van het woord bestaan zij zeker. Maar bestaan zij ook als autonome wezens, buiten de menselijke psyche, in een andere, niet-materiële realiteit? Vele westerse auteurs, en echt niet alleen christenen, hebben zich met die vraag beziggehouden, en zijn er niet uitgekomen… Bewijzen zijn er nooit, evenmin als er overtuigende bewijzen zijn voor het bestaan van God. Maar er zijn wel angstwekkende aanwijzingen…

De spreker is van opleiding wiskundige, maar hij verdiept zich ook al vele jaren intensief in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie, religie en literatuur.

Za. 15/12/2018, 20h: Martine Debaeke & Robert Cash: mediumschap (lezing & demonstratie)

Volgens de sprekers blijft na het sterven de ziel verder leven in een, voor ons, onzichtbare wereld. De dood is slechts de poort naar onze werkelijke thuis. Onze dierbaren laten zo graag weten dat ze met heel veel liefde dicht bij ons zijn, slechts een gedachte van ons vandaan. Het geeft troost als we weten dat ze ons leven verder volgen en we even hun liefde mogen voelen.
Robert en Martine geven op deze avond uitleg over hoe we in het dagelijks leven met hen kunnen communiceren. Tijdens de demonstratie brengen zij de geestenwereld even dichterbij, zij laten het volledig van de geestenwereld afhangen met wie ze communiceren. Aan het einde van de demonstratie is er voldoende mogelijkheid om vragen te stellen. Een avond waar vreugde en verdriet hand in hand samengaan.

Nvdr: Voor het eerder skeptische deel van ons publiek zal dit soort beweringen misschien te ongeloofwaardig lijken, maar goed, dit is dus een mooie kans om met een open geest zelf te komen oordelen of hun inzichten ons iets kunnen bijbrengen!

Robert Cash en Martine Debaeke (www.puurintuitief.be) hebben beide trainingen gehad van gerenommeerde mediums aan het Arthur Findlay-college.

Za. 24/11/2018, 20h: Koen Van de moortel: Patroonherkenning en -negationisme

De evolutie heeft ons gezegend met een brein dat schitterend patronen kan herkennen en verklaren. Ik betuig eer aan zowel intuïtie als ratio. Toch loopt er wel eens wat mis: we zien dingen verkeerd of vervormd of simpelweg niet, om allerlei redenen: gebrek aan kennis, taboes, politieke redenen of gewoon brute koppigheid. Bewustwording en goede hersengymnastiek zijn nodig om dit zoveel mogelijk te voorkomen. We belanden dus logischerwijs bij het onderwijs, en buigen ons over de vraag: "Wat baten kaars en bril als de uil niet zien en wil?", en vooral: "Hoe krijgen we die uil zijn ogen dan open?". Ik ga sommige mensen wel tegen de haren in strijken, en een definitieve oplossing heb ik deze avond natuurlijk niet, maar wel voldoende stof tot gedachtenwisseling!

De spreker is lic. natuurkunde en zoals u allicht weet, oprichter van deze vereniging.

Za. 20/10/2018, 20h: Marcel De Cleene: In de lusthof van Venus - Liefdesmiddeltjes door de eeuwen heen

Van de oude Egyptenaren en Romeinen tot de moderne mens: de zoektocht naar meer verleiding, betere seksuele prestaties of meer liefdesgenot is van alle tijden en alle volkeren. De Aziaten waren de eersten om te experimenteren met allerlei soorten afrodisiaca, maar ook de Joden, Arabieren, Indiërs en Europeanen hadden hun eigen recepten voor liefdesdrankjes.
Van kruidenmengsels en bezweringen tot koude baden en vossenstaarten, op deze avond neemt de spreker u mee op reis door de wereld van afrodisiaca; de waarheden en onwaarheden van bizarre liefdesrecepten en de invloed van voedsel, edelstenen en dierensperma, -bloed, -eieren op je libido.
Zijn boek "In de lusthof van Venus" is een boeiende samenvatting van de grote variatie aan afrodisiaca die verschillende culturen door de tijd heen gebruikten.

Marcel De Cleene is ereprofessor aan de Universiteit Gent. Hij houdt zich als plantkundige bezig met de rol van planten in rituelen en geneeskunst.

29/9/2018: Vincent Ongkowidjojo: Opoffering in de Noorse mythologie

We kennen de culturele achtergrond van de Noorse mythen als een waar offerandes horen bij de religieuze beleving van het volk. Dit vindt enige weerklank in de mythische verhalen van de Vikingperiode. Maar er is in de godenverhalen ook sprake van opoffering, van een bewuste keuze iets van jezelf te offeren. We zullen deze verhalen bespreken en trachten de waarden van het thema van opoffering te achterhalen.

Vincent Ongkowidjojo (1979) is schrijver van artikelen en boeken over de symboliek van de runen en de Noorse mythologie. Hij publiceerde onder andere "Secrets of Asgard", over de runen, en "Doors of Valhalla", over de mythen, bij uitgeverij Mandrake in Oxford. Hij studeerde Assyriologie. Hij beoefent ijverig taiji; volgens deze discipline leerde hij de kunst van meditatie. Zijn levensinzicht haalt hij onder andere uit de boeken van Alice Bailey.

Koenraad Elst schreef een interessante bedenking bij deze lezing.

23/6/2018: Koenraad Elst: De nieuwste ontwikkelingen in de ontstaansgeschiedenis van yoga

Het ontstaan van een verschijnsel zegt niet alles daarover, zoals men tijdens de eerste vlucht van de menswetenschappen in de 19de eeuw dacht, en nog meer in het premoderne wereldbeeld waarin veel van iemands echte of vermeende stamboom afhing. (En nóg meer bij de astrologen onder ons publiek, want zij leiden een heel mensenleven af uit iemands geboortemoment.) Juist in de geschiedenis van yoga zien we enkele belangrijke kantelmomenten, met de invoering van het wedergeboorte-aanvoelen en van het kuṇḍalinī-besef, die een groot verschil tussen voor en na gemaakt hebben. Ook de bekende Yoga Sūtra van Patañjali, vandaag overal hét standaardwerk over yoga, laat zich hier en daar lezen als een rechtzetting bij de toen bestaande kinderziekten van yoga.
Uit louter avontuurlijke drang om toch de bronnen van de Ganges te vinden, of althans de wortels van yoga, gaan we op zoek naar de oudste vermeldingen van yoga, herkenbare of vermomde. Die wortels bljken verrassend eenvoudig, ook daar waar we een overwoekering door primitieve misvattingen verwacht hadden. De wijzen uit de voortijd hadden het goed gezien!

Dr. Koenraad Elst studeerde Oriëntalistiek (formeel: “Oosterse Filologie en Geschiedenis”) en Wijsbegeerte aan de KUL, met nog een onderzoeksjaar Indiase wijsbegeerte aan de Hindoe-Universiteit te Benares/Vārāṇasī, en heeft het diploma Yogācārya van de Belgische Yogafederatie. Hij geniet in India een zekere bekendheid als schrijver over antieke en hedendaagse geschiedenis en de aan gang zijnde beschavingenstrijd.

Za. 16/6/2018, 19h: Jaarlijks etentje

Japans wordt meer en meer populair, en dat hebben we nog niet geprobeerd met onze groep, dus...
afspraak bij:
"Tokyo Sushi", Brusselsesteenweg 277, 9090 Melle
Er is voldoende gratis parkeerplaats in de buurt (Kerkplein/Gemeenteplein) en het is 5 minuutjes lopen van het station van Melle.
Er kan van de kaart gekozen worden; ze hebben ook vegetarische en Thaise gerechten. En, bij goed weer kunnen we achteraan in de tuin zitten.

26/5/2018: Marie-Thérèse Christians: Grafologie: wetenschap, kunst of magie?

Grafologie is een menswetenschap, de studie van de persoonlijkheid uitgaande van het handschrift.
De grafoloog heeft zowel het handschrift als de handtekening nodig om zeer uitgebreide informatie te kunnen geven over o.a. de persoonlijkheid, het karakter, de sociale omgang, de intelligentie en de werkkracht van een scriptor. Het handschrift evolueert naargelang de evolutie van de persoonlijkheid en kan dus aanzienlijke wijzigingen ondergaan in de loop der jaren.

Marie-Thérèse Christians (°Gent, 8/5/1943) studeerde na de Grieks-Latijnse voor tolk Frans-Italiaans en grafologie in Brussel. Sinds 40 jaar is ze zeer actief in de professionele grafologie. Ze stichtte het ondertussen internationaal befaamde Kantoor voor Grafologische Studies NV (gespecialiseerd in het realiseren van grafologische analyses voor bedrijven, selectiekantoren, headhunters alsook voor privé aanvragen, studiekeuze hogere studies, persoonlijke ontwikkeling, handschriften van voorouders (genealogie),...), is al 12 jaar ere-vice-voorzitster van de Vereniging van Belgische Beroepsgrafologen en sinds 2000 secretaris-generaal van ADEG (Association de Déontologie des Ecoles Européennes de Graphologie. Sinds 2002 is ze erkend als handschriftdeskundige door verschillende Rechtbanken. Ze is ook lid van de Raad van Bestuur van ABEX (Association des experts belges). Daarnaast is ze ook stichtend lid van de "Optimistenbond van het Koninkrijk België"... ja, dat bestaat blijkbaar!

21/4/2018: Chris Impens: De Gulden Mythe

De onaangename waarheid over "het grootste geheim van de natuur" ofte "het wonderlijkste getal ter wereld"
De zgn. gulden snede is een elementaire meetkundige constructie, leidend tot het zgn. gulden getal, een eenvoudige wortelvorm. In de 19de eeuw is dit stukje wiskunde door Adolf Zeising opgeklopt tot een nieuw universeel principe "dat de hele kunst en natuur beheerst". Het mystieke geloof van Zeising is vandaag wereldwijd verspreid en zo stevig in de geesten verankerd dat de sceptici bijna niet gehoord worden. Een kritisch onderzoek van deze "uitvinding van de Duitse romantiek" zal het kaf van het koren scheiden.

Chris Impens (°1947) is een wiskundige. Tot 2012 doceerde hij Analyse aan de Universiteit Gent. Hij publiceerde over niet-standaard-analyse en constructieve analyse. In 2016 voltooide hij "Wiskunde vanaf nul", met een onconventionele opbouw die letterlijk niets van voorkennis vereist.

17/3/2018: Christian Vandekerkhove: Magie en egregoren

De term "magie" roept bij veel mensen nogal wat weerstand op. Hij wordt ook in de eerste plaats geassocieerd met "toverij". Hoewel toverij een vorm is van magie – zij het een van de vulgairste vormen – is magie veel meer dan dat. Magie is een energetisch gebeuren, met gevolgen in het zichtbare en het onzichtbare. In deze presentatie wordt de magie zo rationeel mogelijk benaderd, zonder hocus pocus, zonder echter de mogelijke spectaculaire werking ervan te loochenen. Er wordt onder meer uitgegaan van het principe van de werking van gedachtenvormen en "egregoren", waarbij met egregoor een soort collectieve gedachtenvorm wordt bedoeld.

De spreker studeerde informatica en vergelijkende godsdienstwetenschappen. Momenteel geeft hij les aan de Faculteit voor Vergelijkende Goddienstwetenschappen in Wilrijk en oefent mandaten uit in verschillende religieuze en spirituele bewegingen.

24/2/2018: Wim van Rooy: Brengen de 3 monotheïstische godsdiensten dezelfde boodschap?

Het christendom, jodendom en de islam halen alledrie mosterd in het oude testament, en daarom, zo wordt ons tegenwoordig op school en de politiek correcte media door de strot geramd, zijn ze "gelijk(w)aardig" en vertellen ze in wezen eigenlijk hetzelfde: een boodschap van liefde en verdraagzaamheid. Als we een beetje het nieuws volgen, lijkt deze stelling toch op zijn minst twijfelachtig. Wim van Rooy heeft zich doortastend verdiept in deze materie. Niet alleen heeft hij veel rechtstreekse ervaring met deze drie godsdiensten, hij is ook buitengewoon belezen en heeft een scherpe geest en pen. Daarom willen we u graag in de gelegenheid stellen met hem van gedachten te wisselen.

Wim van Rooy (°1947) is publicist en essayist. Hij is licentiaat Letteren en Wijsbegeerte afdeling Germaanse Filologie, en licentiaat Zweedse Taal- en Letterkunde (RUGent, 1971) - bijkomende specialisatie: godsdienstwetenschap. Hij was dertig jaar werkzaam in het onderwijs en journalist, onder andere bij het toenmalige Radio 3 (Klara), waarvoor hij een 100-tal literair-filosofische programma’s maakte. Gedurende enkele jaren was hij televisiepresentator van ‘Het Vrije Woord’, met vooral maatschappelijke programma’s. Ook was hij docent aan de SchrijversAcademie en medewerker op het Kabinet van de Minister van Onderwijs. Hij schreef honderden artikelen, recensies en essays in kranten, (literaire) tijdschriften en verschillende wetenschappelijke, (politiek-)filosofische en culturele werken, kunstcatalogi en encyclopedieën. De laatste jaren schrijft hij vooral over de multiculturele maatschappij en over wat er zoal misloopt met de pers en de vrije meningsuiting. Zijn meesterwerk "Waarover men niet spreekt" zal op de avond verkrijgbaar zijn.

27/1/2018: Paul Hanne: De Essentie der Gedachten

Paul Hanne komt zijn boek voorstellen:
In dit boek ontspruit een gloednieuw model over de diepere filosofische samenhang van alle soorten gedachten. Abstracte theoretische invalshoeken worden afgewisseld met eenvoudige praktische oefeningen. Dit boek bliksemt met gedurfde taal en beeldvorming. De bliksem verlicht letterlijk onze donkere soms onwetende gedachten en geeft ons figuurlijk de kans alles ‘anders’ te zien, en bevrijdt ons aldus uit onze vastgeroeste gedachtencirkels...
In een flits zien we tenslotte hoe alle puzzelstukjes samenvallen, en éénheid in de verscheidenheid optreedt. In een tijd waar we dikwijls allen het bos niet meer door de bomen zien, is dit boek een verkwikking voor de hongerige zoekende ziel...

De spreker is sinds zijn prille bewustzijn gefascineerd door de aard van het bewustzijn: hoe je er ten volle bewust van zijn en wat je er allemaal mee kan ondernemen. Deze steeds voortdurende zoektocht resulteerde in de 12 postulaten via filosofische, psychologische, meditatieve, wetenschappelijke en esoterische beschouwingen. Hanne’s honderden voordrachten, cursussen en consulten hieromtrent waren dan ook een rode draad in het schrijversproces.

16/12/2017: Marc Vermeersch: De ontwikkeling van de hersenen bij de mens en de grote veranderingen (in het algemeen) bij de mens sedert zijn ontstaan.

In vergelijking met de chimpansee ontwikkelde de mens grotere (x 3) en ingewikkelder hersenen. In zijn hersenen vooraan, de pre-frontale cortex werden eigenschappen als analyse, synthese en motivatie sterk verbeterd. Gesproken taal, "theorie van de geest" waren eigenschappen die zich samen met de hersenen ontwikkelden en van de mens een speciaal dier maakten, een ideologisch dier.
Dat waren niet de enige speciale eigenschappen. Bij de mens werd ook de "gemeenschappelijke aandacht" tussen b.v. ouder, kind en een object/dier/andere mens ontwikkeld. Chimpansees hebben dat niet.
De mens heeft ook als eigenschap dat hij
- patronen zoekt te herkennen (patternicity)
- oorzaken zoekt (causality)
- sterk kan gemotiveerd zijn/worden. Motivatie is, ook bij dieren, een zeer belangrijke factor die helpt een doel te herkennen.
De mens is een dier geworden dat in staat is om met anderen op hoog niveau samen te werken. Dit heeft vooral voordelen opgeleverd.

De spreker studeerde geschiedenis (thesis over de Gentse textiel 1945-1960).
Vanaf 2002: begin van de studie van de geschiedenis van de mens in zeer brede zin. Bijvoorbeeld, de ontwikkeling van de hersenen, het ontstaan van de liefde, van esthetisch gevoel en kunst van techniek, van DNA enzovoort. Belangrijk was ook: hoe leefden de eerste mensen, jagers en verzamelaars, de eerste boeren enzovoort.
2008: eerste twee boeken.
2012: doctoraat "Om zich te reproduceren moet de mens zich ook ideologisch reproduceren" bij de professoren Rik Pinxten en Johan Braeckman.
2014: tweede veranderde druk van de eerste twee boeken en uitgave van het ontstaan van landbouw en veeteelt in Zuidwest-Azië en de verspreiding naar Europa, Afrika en West-Azië.

11/11/2017: Gerhard Lukert: Astrological News from Germany. Breakthrough in basic research and in practical applications.

Gerhard Lukert talks about the statistical work of Dr. Siegfried Schiemenz (famous people) and of Prof. Harald Hoffmann (partnerships), which was positively replicated by the 'Gunter Sachs Foundation'. He further gives some insight into a private research project (competition in the field of sport), and he will make a prognosis of mundane developments in the next ten years ahead.

Gerhard Lukert (*1954) is president of the 'Cosmobiological Academy' (KAA/Ebertin) in Stuttgart. He had studied biology and was working in medicine. One of his hobbies is history and after discovering true cycles in the life of states he started with astrology (Round Table 2003 and 2006). Together with Anne C. Schneider he organizes a yearly conference dedicated to mundane astrology (formerly a part of the German Astrological Associaton DAV, since 2016 an independent society).

21/10/2017: Marc Joris: Religie, wetenschap & magie

Als u een kant en klaar antwoord verwacht op de vraag welke vormen van magie al dan niet bestaan, dan zult u misschien teleurgesteld zijn. Onze kennis daarover is héél fragmentarisch. Mijn eerste doelstelling is tot een duidelijke omschrijving te komen van wat we onder magie verstaan en waarin magie zich onderscheidt aan wetenschap, paranormale verschijnselen en religie. Wat is het essentiële verschil tussen iemand die bidt om genezing van een zieke, eventueel ook in het kader van een ritueel met kaarsen, wierook en gezangen, en iemand die met dezelfde bedoeling een magisch ritueel voltrekt? C.S. Lewis en anderen hebben er al op gewezen dat wetenschap en magie oorspronkelijk tweelingbroers waren, waarvan de ene wegkwijnde en de andere opbloeide. In de renaissance waren dezelfde geleerden dikwijls tegelijk magiërs en wetenschappers. Of ze probeerden het in alle geval te zijn… Zelfs nu is het onderscheid tussen wetenschap en magie niet altijd zo scherp als de wetenschappers wel zouden willen… Ook het onderscheid tussen witte en zwarte magie is veel complexer dan alleen maar een eenvoudig verschil tussen goede en slechte bedoelingen, als we tenminste de kabbalisten mogen geloven… Is er in de westerse wereld een verband tussen de magie en polytheïsme? En tussen het opbloeien van wetenschap en monotheïsme? Ook hier is het antwoord genuanceerder dan een simplistisch ja of nee. Is het mogelijk dat magie vroeger wel werkte, en nu, door de gewijzigde manier van denken, niet meer? En tenslotte de hamvraag, die samenhangt met alle ernstige discussies over magie: bestaan er werkelijk demonen?

De spreker is van opleiding wiskundige, maar hij verdiept zich ook al vele jaren intensief in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie, religie en literatuur.

16/9/2017: Koenraad Elst: Het wereldbeeld achter yoga

Van de in India ontstane levensbeschouwingen kent iedereen vagelijk wel het boeddhisme en, nog vager, de Vedanta ("sluitstuk van de Veda"). Bijna niemand zal echter reageren op de naam van de oudste wijsbegeerte, die bovendien aan de wieg van de twee genoemde gestaan heeft: de Samkhya. Nochtans is dat het wereldbeeld dat de grondslag vormt van een praktijk die tegenwoordig iedereen kent en velen beoefenen: yoga ("discipline"). Samkhya betekent "opsomming", namelijk van de 25 "datheden" (tattva's) of elementen die samen het heelal vormen. Die 25 vallen uiteen in twee polen: enerzijds de Natuur, die uit 24 datheden bestaat, en anderzijds het Bewustzijn (ook de Mens genoemd). Men kan de 25 dus herleiden tot een tweepool, ofte een dualisme.
Foei, dat klinkt negatief, zeker voor veel ex-christenen die zo moe zijn van de tegenstelling tussen ziel en lichaam. Nochtans, het is de natuurlijkste zienswijze. Sankhya is geworteld in de dagdagelijkse levenswerkelijkheid en heeft daarom ook verbanden met de zeer praktische geneeskunst van toen (nu Ayurveda, "kennis van de levensspanne"). Dat valt meteen op wanneer we het verschil beschouwen met de Vedanta, ofte het monisme. Het klinkt wel heel diepzinnig om te zeggen dat "eigenlijk alles één is", of dat "stof niet van geest verschilt, maar eigenlijk de stoftoestand van de geest is". Daar heb je echter weinig aan. Wel heeft de Vedanta het uiteindelijk gehaald, en zweren bijna alle hermitages in India bij één of andere vorm van Vedanta. Samkhya daarentegen bestaat enkel nog in een handvol vergeelde boeken. Toch was het ooit de wijsbegeerte bij uitstek. In de Bhagavad-Gita ("lied des heren") noemt Samkhya-stichter Kapila als de grootste wijsgeer. Een groot deel van de Gita is een uiteenzetting of toepassing van de Samkhya-begrippen.
Heel toegankelijk daaronder zijn de "drie hoedanigheden" (triguna), een driepool te vergelijken met de Chinese tweepool yin/yang. Ze zijn: (1) het lichte en doorzichtige of "waarachtige" (sattva); het hartstochtelijke, energieke, vertroebelend als "stofdeeltjes in de lucht" (rajas); het inerte en verborgene doch productieve, het "donker" (tamas). In alles dat tot de Natuur behoort, kan men deze drie hoedanigheden onderscheiden. Natuur wordt hier heel breed opgevat: ook het denken, het "op iets gericht bewustzijn", dus ook het geheugen, de verbeelding, de waarneming. Het zuivere, alleen op zichzelf gerichte Bewustzijn daarentegen is "zonder eigenschappen" (nirguna), leeg. Omdat deze driedeling zo natuurlijk is, vinden we ze ook in andere culturen, hoewel minder uitgewerkt, onder meer in de Germaanse Edda en de Turkse mythologie.
Yoga is toegepaste Samkhya. De twee meditatieleraren van de Boeddha en de grote yogadenker Patañjali staan te boek als Samkhya-meesters. Cruciaal daarin is de definitie van het doel van yoga: "afzondering (kaivalya)" van het Bewustzijn uit de Natuur. Gewoonlijk is het Bewustzijn gericht op en verknoopt met voorwerpen uit de Natuur, hetzij zintuiglijke waarnemingen hetzij voorstellingen of herinneringen. In meditatietoestand echter "rust de Ziener in zijn eigen vorm". Dan is het Bewustzijn alleen gericht op zichzelf, afgezonderd van de Natuur.

Dr. Koenraad Elst is oriëntalist en auteur van een dertigtal boeken. Recent heeft hij zich toegespitst op de ontstaansgeschiedenis van yoga. In het kader daarvan komt weldra een Nederlandstalig boek uit over Samkhya.

Za. 24/6/2017, 19h: Jaarlijks etentje

We hebben weer een lekker en gezellig restaurantje gevonden waar we bij goed weer buiten kunnen zitten:
Hof van Heusden, Laarnebaan 99, 9070 Heusden (www.hofvanheusden.be)
Er zal een menu ("amuse", voorgerecht & hoofdgerecht) zijn aan 30€, naar keuze:

• vis:
  Carpaccio van in kriek gemarineerde zalm, zalf van wasabi, mosterdsla
  Vispannetje
• vlees:
  Tartaar van Belgisch Wit-blauwe
  Varkenshaasje, lentegroenten, verse kroketten
• vegetarisch:
  Aspergekroketten met hun garnituur
  Pasta met verse lentegroenten, curry dressing

17/6/2017, 20h: Joost Vanhove: het PAVA-bewustzijnsmodel

Joost Vanhove heeft 33 jaar ervaring in life-coaching en in het begeleiden van groepen. Samen met zijn vrouw, Dr. Els Van Hoogenbemt, is hij al 26 jaar lang de bezieler van Centrum GEA, een vormingscentrum waarin hij trainingen geeft in zelfontplooiing en bewustwording. In zijn onlangs verschenen boek De Spiegel van Helder Bewustzijn, stelt hij voor het eerst alle aspecten voor van het PAVA-bewustzijnsmodel.
Het PAVA-bewustzijnsmodelbevat de essentie van zijn ruime ervaring in het begeleiden van individuen en groepen met heel diverse levensvragen. Het is een synthese van diverse vormen van persoonlijke ontwikkeling en bewustwording (allerlei invalshoeken voor psychotherapie, coaching en zelfreflectie), oude spirituele tradities en inspirerende mensen die levenswijsheid demonstreren.
Niet alleen collega-lesgevers, -mentors en -coaches, maar ook pedagogen, leden van allerlei denktanks en maatschappijkritische meerwaardezoekers vinden de PAVA-methode baanbrekend en uniek doordat het heel wat kwaliteiten combineert in één duidelijk model: het is holistisch, veelzijdig en volledig, praktisch, efficiënt en toepasbaar voor iedereen en in elke situatie.
Het is een universele wegwijzer naar meer efficiëntie, tevredenheid, innerlijk leiderschap en zingeving. Niet alleen voor professionele begeleiders, maar ook voor elke gedreven meerwaardezoeker. Daardoor geeft het heel sterke aha belevingen, dikwijls al vanaf de eerste maal dat je er kennis mee maakt. Het boek is nu al een standaardwerk.

Na zijn master-opleiding in de taal- en letterkunde (1984) heeft Joost Vanhove zich gespecialiseerd in neuro- en psycholinguïstiek (Uppsala) en is hij werkzaam geweest aan de Universiteit van Gent (in de departementen Scandinavistiek en Kennisleer). Samen met zijn vrouw, Els Van Hoogenbemt, heeft hij 26 jaar geleden het training instituut Centrum GEA opgericht (erkend door de Vlaamse Overheid) waarin ze trainingen en workshops aanbieden op het vlak van bewustwording. Joost is ook coach (individuele – en partnerbegeleiding). Daarnaast werkt hij als gastdocent in scholen, als mentor voor leidinggevenden en als teamcoach voor organisaties. Hij is ook een van de pioniers die, in samenwerking met de VDAB, loopbaancoaching geeft. Intussen heeft hij 33 jaar ervaring als life-coach, psychotherapeut, mentor en trainer in zelfontplooiing. De voorbije 15 jaar heeft hij er zich op toegelegd om de essentie van zowel de hedendaagse methodes van zelfontplooiing als van oude tradities op het vlak van bewustwording samen te brengen in duidelijke modellen en praktisch processen voor zelfontplooiing. Zijn boeken "Het Gouden Geschenk" en "De Spiegel van Helder Bewustzijn" zijn daar de neerslag van. In deze boeken stelt hij respectievelijk zijn methode van Zelf-Integratie en het PAVA-bewustzijnsmodel voor. Daarmee heeft hij al velen geholpen om op alle terreinen van hun leven meer geluk, vreugde en zingeving te ervaren: zowel in hun relaties, in hun werk als in hun persoonlijke ontwikkeling.

20/5/2017, 20h: Fons Wils: over droog brandbaar water en andere rariteiten

Fons Wils werkte decennia aan een nieuw theoretisch Model om het ontstaan van de wereld te verklaren. Een keer dat dat zijn voltooiing naderde, dacht hij het belangrijkste gehad te hebben, maar niets bleek minder waar. Er was nood aan experimentele confirmatie. Hij vroeg hulp aan enkele universiteiten maar die vonden dat nutteloos of te duur en waren heel creatief om de boot af te houden. Hij begon dan maar zelf te experimenteren en viel daarbij van de ene verbazing in de andere. Heel veel herhaalbare experimenten worden door de academische wetenschap genegeerd. Daar zijn allerlei redenen voor. De voornaamste is dat ze niet in hun kraam passen want ze spreken de bestaande wetenschap op allerlei fundamentele vlakken tegen.
Voor deze avond verhuist Fons een deel van zijn labo naar Gasthof ’t Haeseveld. Hij gaat het dan bijna niet hebben over zijn Model. We gaan voor de waarneming van fenomenen en veel minder of niet voor de verklaring ervan. Fons laat niet alleen beelden en films zien van apparaten die volgens de klassieke natuurkunde niet kunnen werken. Hij zal ook experimenteren terwijl we er bij zitten. Er gebeuren dan onverklaarbare dingen. Het wordt een demonstratie-avond die soms doet denken aan alchemie. Alleen maken we geen goud maar we kijken naar allerlei betoverende eigenschappen van water. Zo laat Fons water branden. De gevaarlijke dingen laat hij alleen op beelden zien, de minder gevaarlijke dingen demonstreert hij waar we bij zitten. Soms laat Fons iets exploderen maar hij kan het even goed laten imploderen. Best is om voor sommige experimenten oordopjes of een oorbeschermer bij te hebben en over een veiligheidsbril beschikken kan ook handig zijn. Het wordt gegarandeerd een knallende avond. En oh ja, je mag er alleen maar naar kijken, maar aankomen alleen als Fons je daar de toelating voor geeft.
Om de experimenten naar wens te laten verlopen, verzoeken we de dames uitdrukkelijk GEEN PARFUM te gebruiken deze avond!

Als u dacht dat "de zolderkamerwetenschapper die revolutionaire ontdekkingen doet" een fenomeen was uit de 19de eeuw... Wel, ze zijn zeldzaam maar ze bestaan nog, en Fons Wils is er een van! Hij studeerde natuur- en geneeskunde en nog vanalles.

22/4/2017, 20h: Jos Vranckx: Geloof, homeopatie en placebo

Of we ziek worden of gezond blijven is niet alleen een kwestie van genetische factoren en levenswijze, maar hangt ook af van onze emoties. Kunnen positieve suggesties, vertrouwen, verwachting, hoop... werken als een krachtig geneesmiddel? Het placebo-effect blijkt verrassende mogelijkheden te hebben....
Jos Vranckx brengt in zijn lezing een overzicht van onderzoek, vragen en perspectieven.
Lees meer.

Jos Vranckx is voormalig gezondheidsjournalist van Gazet van Antwerpen en auteur van "Geloof als geneesmiddel. De vergeten factor X?".

25/3/2017, 20h: Peter Algoet: Geloof & ratio: hoe omgaan met drogredenen?

Wat beweert een gelovige eigenlijk wanneer hij iets over zijn geloof of over de waarheid zegt, en op welke manier kan je daar (als ongelovige) iets mee zijn of iets tegen inbrengen? Wat heeft "geloven" met "argumenteren" te maken? Is er eigenlijk een verband tussen geloof en waarheid? Kan je je eventueel wapenen tegen kromme (a)religieuze redeneringen of drogredenen? En zo ja, hoe dan wel?
In deze lezing gaan we in op enkele begrippen en praktijken van discussies over geloof en ongeloof, duiden we het verschil tussen argument en bewijs, geven we cases en voorbeelden van drogredenen en reiken we tips aan om gesprekken tussen gelovigen en ongelovigen vruchtbaarder te maken of te beslechten. En, wie weet, hebben we op het einde allemaal voldoende reden om in elk geval te geloven in… onszelf. Lezing met oefeningen, vragen en discussie uit het publiek.

Peter Algoet (°1959) heeft Engels, Duits en wijsbegeerte gestudeerd, geeft les en is erg filosofisch bezig, ook met kinderen. Meer over hem: www.toegepastefilosofie.be

18/2/2017, 20h: Marnix L'hoëst: Alchemie: middeleeuwse fabel of hedendaagse wetenschap

“Ik ben Anders, laat dat je niet doen schrikken.” (Paracelsus)
Al sinds de oudheid is de mens gefascineerd door de veranderende natuur. Dit heeft hem er toe aangezet om zelf te zoeken naar de essentie van natuur. Maar deze zoektocht heeft veel meer opgebracht dan wat hij kon vermoeden.
Elke cultuur heeft haar vorm van alchemie, maar in deze lezing wordt de focus voornamelijk gelegd op de Europese alchemie.
De Steen der Wijzen, het Levenselexir dat onsterfelijk maakt, het maken van Goud, de Smaragden Tafel,...
Een wandeling door de symboliek, de kennis en de wetenschap die verscholen zit in de alchemie. En in hoeverre heeft alchemie onze moderne wetenschappen beïnvloed?

Marnix L'hoëst, geboren in 1965, geeft, naast zijn rijke professionele carrière, lezingen over historische, esoterische en spirituele onderwerpen. Sinds zijn jeugdjaren was hij gefascineerd door de grote ridderordes, alchemie, en geheime genootschappen. Op negenentwintigjarige leeftijd werd hij ingewijd in een Brusselse loge, en ging er een wereld voor hem open. Door de jaren heen heeft hij een zeer diepgaande kennis opgebouwd over vrijmetselarij, alchemie en de tempeliers.

21/1/2017, 20h: Koenraad Elst: "Na de islam"

Nadat we het de vorige maanden uitgebreid over de islam gehad hebben, is het nu tijd voor een ander, vernieuwend onderwerp. Het is genoeg geweest met die islam! Oriëntalist dr. Koenraad Elst buigt zich deze keer over de vraag: wat ná de islam? We stellen als Ronde Tafel immers belang in wetenschap, zelfs in randwetenschap, maar niet in bijgeloof; tenzij dan in de soms moeilijke weg naar buiten, weg uit het bijgeloof.
Velen zijn tegenwoordig wat gebiologeerd door de massaal opdringende islam, maar dat is nergens voor nodig. De evolutie in het godsdienstlandschap gaat namelijk niet in één richting. De gedempte klap die u regelmatig hoort, is die van de deur die door een muzelman achter zich dichtgeslagen wordt. Velen in Vlaanderen, vaak diezelfde velen, en ook de spreker, hebben de ontdekkingstocht naar de uitgang zelf meegemaakt, namelijk uit Onze Moeder de Heilige Kerk. Een vergelijking tussen de katholieke geloofsafval en de islamitische ridda, de "terugkeer (naar het heidendom)", dringt zich op. En vooral een blik in het leven na de bevrijding uit de mentale gevangenis van het geloof. Wat staat Mo en Aisja te wachten wanneer zij uit hun droom ontwaken?

De spreker is u allicht al bekend:
Koenraad Elst, °Leuven, 7 Aug. 1959
Dr. oriëntologie, lic. sinologie, lic. indologie, lic. filosofie
Engelstalige blog: koenraadelst.blogspot.com
NL webstek: www.koenraadelst.info
Artikels: independent.academia.edu/KElst

17/12/2016, 20h: Marcel De Cleene: De kracht van kleur

Deze voordracht geeft de lezer een indringende blik in het merkwaardige domein van het menselijk waarnemen, en van het nog steeds wat mysterieuze fenomeen van kleuren. Hij biedt een uitgebreide staalkaart van hun alomtegenwoordigheid in onze maatschappij en hun impact op ons gedrag, stemming, koopgedrag, naast hun symbolische rol in godsdiensten en kunst.
Marcel De Cleene toont ook een aantal verrassende interactieve optische illusies, zodat de uitdrukking "Ik heb het met mijn eigen ogen gezien" eigenlijk beter zou vervangen worden door: "Mijn hersenen hebben dit laten zien…".
Deze grensverleggende voordracht is bedoeld voor iedereen die geboeid is door maatschappij, communicatie en perceptie, met andere woorden: door mensen...

Marcel De Cleene is ereprofessor biologie aan de UGent. Hij bezorgde ons eerder al enkele boeiende lezingen i.v.m. planten, dieren en volksgeloof.

26/11/2016, 20h: Johan Temmerman: De verborgen evangeliën

De canon van de Bijbel werd in de eerste eeuwen vastgelegd. Daarbij maakte men keuzes over welke teksten ‘heilig’ waren en dus de norm van het christelijk geloof uitdrukten. Andere teksten sloot men uit. Deze ‘verborgen’ evangeliën zijn het onderwerp van de avond.
Door deze teksten voor het licht te houden, krijgen we een beeld op de veelkleurigheid van het vroege christendom. De discussies die men toen voerde, stellen de idee van een harmonieuze eerste fase van de kerk op losse schroeven. We zullen merken dat zowel de positie van de vrouw, de verhouding met het Jodendom en de Griekse filosofie, als ook de visie op de figuur en de woorden van Jezus belangrijke thema’s van gesprek waren en in die periode een definitieve dogmatische uitwerking kregen.
Het onderzoek naar de verbogen evangeliën laat ons tevens zien hoe het institutionele christendom een weg insloeg waarlangs ze haar geloofwaardigheid verloor.

Prof. Dr. Johan Temmerman is voorzitter van de Protestantse Faculteit voor Theologie te Brussel en promoveerde op een proefschrift over Profetie en Moderniteit. Hij is tevens de auteur van een studie over “De Onderstroom van Religie en Atheïsme” waarin hij de cultuurvormende tendensen van mystiek, gnostiek, hermetisme en vrijmetselarij onderzoekt.

22/10/2016, 20h: Rik Verhulst: De zes hamerslagen van de westerse rationaliteit

‘Van speculatief denken tot baanbrekende wetenschap’
Sinds de verschijning van de verschillende levensvormen op aarde heeft geen enkele soort in zo korte tijd en zo grondig haar stempel op de planeet gedrukt als de ‘homo sapiens’. Bovendien is die drastische transformatie van de wereld er hoofdzakelijk slechts in de laatste driehonderdvijftig jaar van zijn nu tweehonderdduizend jarige geschiedenis gekomen. Hoe is het huidige onstuitbare proces van mondialisering van wetenschappelijke kennis en technologie, gepaard aan een gestadige veranderende levensvisie, op gang kunnen komen?
Zonder twijfel is dit alles in de hand gewerkt door het uitzonderlijke parcours van de rationaliteit in het westen. De opleving van de logos in het antieke Griekenland gaf, in een tijdspanne van amper honderd jaar en binnen een gemeenschap van slechts enkele duizenden zielen, zowel gestalte aan de dialectische filosofie als aan de formele logica als aan de deductieve wiskunde. Waarom ontstond daar en toen de behoefte aan een verklarende levensinstelling, die bepalend is gebleven voor de hele verdere westerse geschiedenis? Waarom heeft deze ontwikkeling zich hier voorgedaan en waarom niet eerder of later in andere, soms reeds meer ontwikkelde, culturen? Dit is hoogst merkwaardig omdat dit alles aanvankelijk slechts gebeurde zonder oogmerk op enig praktisch nut maar louter voor het intellectuele genoegen van inzicht.
Gedurende meer dan twee millennia zal dit speculatieve gedachtegoed, met een dualistische opdeling van het bestaan in een minderwaardige zintuiglijke wereld en de verheven oorden van de geest, via een rode draad met toch wel enkele problematische knopen, in een aangepaste of geïntegreerde vorm bewaard blijven. Om dan plots, bevrijd van het dogmatische en metafysische kader van de theologie en de filosofie, door een combinatie van waarnemen en denken, van inductie en deductie, een vruchtbare wetenschappelijke methode te ontwikkelen die binnen de kortste tijd de beschaving ingrijpend zal veranderen, uitmondend in de schokgolven van de industrialisatie en de informatica. Een fascinerende geschiedenis met tal van kritische contingente momenten die ook een ander verloop had kunnen kennen.
In de lezing zullen we de sleutelmomenten van dit verhaal van precaire samenhang van geschiedenis, filosofie en wetenschap en de impact ervan op onze huidige samenleving illustreren.

Rik Verhulst is een gedreven wiskundeleraar, die ondanks zijn eerbiedwaardige leeftijd niet van ophouden weet!
Zijn laatste boek (over het thema van de lezing) zal op de avond verkrijgbaar zijn aan de speciale prijs van 23 i.p.v. 29€! Als u zeker wilt zijn van een exemplaar, geef ons dan op voorhand een seintje.

24/9/2016, 20h: Eddy Daniels: Het probleem Mohammed - en hoe ermee om te gaan

De planeet heeft problemen met jihādisten. De reactie valt in twee uitersten uit elkaar: de islāmofielen zeggen dat de "ware" islām verdrukt wordt door een uitwas die dit schone geloof ten onrechte besmeurt. De uitweg zou een herbronning zijn in de Koran, om zo tot een rationele en zelfs Europese geloofsbeleving te komen. De islāmofoben zeggen dat de islām een onverbeterlijk gewelddadig systeem is, met het jihādisme van nature ingebakken. Eddy Daniels geeft ze allebei gelijk en ongelijk. Hij vindt inderdaad dat de "ware" islām niet gelijk is te stellen met jihād, maar de herbronning kan volgens hem niet via de Koran gebeuren. Hij vindt ook dat het geweld veel dieper ingebakken zit dan de islāmofielen zich willen toegeven. De aanpak waar hij voor pleit is een terugkeer naar de ware islām, die al bestond voor Mohammed ten tonele verscheen, de ḥanīfiya. Het is met de profeet, die zichzelf als laatste en enige spreekbuis zag van Allāh, dat de problemen begonnen zijn. Daniels pleit daarom voor een islām zonder Mohammed.

Eddy A. M. Daniels publiceerde al over de teloorgang van onze democratie in het multiculturele debat, in "De Open Samenleving en Haar Nieuwe Vijanden" (2005); over de kansen op een hernieuwing in de katholieke kerk in "Papa Ratzi. Paus & Ketter" (2006); en over genocide in de islām in "Mohammed, de joden en de dadels" in het verzamelwerk "Kritische bedenkingen bij een politieke religie" (2010).

18/6/2016, 20h: Koenraad Elst: Doorprik de dooddoeners. Handleiding tot het islamdebat

Het islamprobleem is eigenlijk geen debat waard. Inhoudelijk heeft het geen enkele uitdaging meer want het is heel eenvoudig en volkomen duidelijk. Het enige waarover men nog zinnig kan redetwisten, is een juist beleid ertegenover. Echter, er valt niet veel te kiezen: de polemiek over de islam vliegt ons om de oren, en van de uitkomst van deze polemiek hangt veel af. De veralgemening van een juiste kennis van de islam neemt de belangrijkste hindernis voor een juist beleid tegenover de islam weg, namelijk de onwetendheid. Deze is soms een kwestie van onschuldige naïviteit, al is die bij de huidige ongevraagde feedback vanuit de werkelijkheid nog moeilijk vol te houden. Soms is er bewust bedrog in het spel, maar veel vaker zelfbedrog.
Dat heeft de islam dan gemeen met het paranormale. Skeptici doen het voorkomen alsof de wereld van het paranormale van de geldkloppers en bedriegers barst, terwijl ik uit ervaring weet dat dat niet zo is. Paranormale aanspraken richten zich niet alleen tot gevoelige naïevelingen, maar ook aan de aanbodzijde gaat het vooral om mensen die zelf geloven in hun koopwaar. Echte cynici die zelf beseffen dat zij onzin verkopen, zijn zeldzaam. Tooghangers wijsneuzen wel eens dat het bij de Islamitische Staat allemaal “in werkelijkheid” louter om de macht of om het geld te doen is. De zefmoordterrorist bewijst echter door zijn daad dat het hem om geld noch macht te doen is, hoogstens om de eeuwige zaligheid in de armen van zijn 72 maagden.
De militante moslims geloven echt in hun zaak, en dus verdient dat geloof zelf kritisch onderzocht te worden. Daar wil men echter niet van: de hoofduitdaging in het islamdebat is, de islamverdedigers bij het onderwerp te houden. Zij proberen namelijk alle mogelijke vluchtwegen om toch maar van onderwerp te veranderen. En wanneer het dan echt moet, dissen zij allerlei sprookjes op die met kennis van de islambronnen vlot te weerleggen zijn. De uitkomst van het debat ligt eigenlijk al vast, alleen voelt de inhoudelijk zwakste partij zich nog altijd sterk omdat zij zowel het media- en politiek bestel als de fors toenemende moslimgemeenschap achter zich weet.
Toch moeten wij ons over de toestand na afloop van het debat bekommeren: wat met de miljoenen moslims die onder ogen moeten zien dat zij in een begoocheling geloofd hebben en daardoor hun leven hebben laten bepalen? Wie wil tonen dat hij de moslims als mens niet haat, kan dat doen door de onvermijdelijke de-islamisering medemenselijk te begeleiden.

De spreker is u allicht al bekend:
Koenraad Elst, °Leuven (Belgium), 7 Aug. 1959
Dr. oriëntologie, lic. sinologie, lic. indologie, lic. filosofie
Engelstalige blog: koenraadelst.blogspot.com
NL webstek: www.koenraadelst.info
Artikels: independent.academia.edu/KElst

11/6/2016: jaarlijks etentje

Voor de afwisseling eens de traditionele Belgische keuken, ten huize “Aton”, De Pintelaan 84, 9000 Gent (vlak bij afrit UZ, gratis parkeergelegenheid in de buurt).
Dit is een net “huiskamerrestaurant” met juist genoeg plaats voor onze groep. Bij goed weer kunnen we in de tuin zitten.
We krijgen een volledig menu (vlees of vis of veg.) voor 29€.

Amuse bij apero
》》》
Torentje van tomaat, mozzarella en pesto
》》》
Kalkoenhaasje met seizoengroentjes, mosterdsaus en kroketjes
of
Gratin van gevulde courgette met groentjes en pasta
of
Kabeljauw met tomaat, korst van graanmosterd en puree
》》》
Vanille-ijs met rode vruchten

28/5/2016, 20h: Dirk Gysels: Onze chakra's binnenstebuiten gekeerd. Een no-nonsense visie op het wel en het wee van chakra's, prana en kundalini.

Op het einde van de 19de eeuw met de opkomst van de theosofie én de komst van Swami Vivekananda naar het Westen kwamen onze voorouders voor het eerst in contact met de exotische wereld van fijnstoffelijke realiteiten zoals deze binnen de yoga en tantra leer werd overgeleverd. Sindsdien is er heel veel geschreven over chakra's. In spirituele kringen worden vele ervaringen of problemen dadelijk gerelateerd aan het gestoord functioneren van het ene of het andere energiecentrum: "Je zit met een sexuele blokkade, je 2de chakra lijkt niet goed te werken....", of "ik heb geen energie, mijn chakra's lekken",.... Zelf kreeg de spreker ooit van een helderziende horen dat hij een hopeloos geval is omdat "al zijn chakra's in verkeerde zin draaien"...
Gelukkig zijn er ook authentieke bronnen én yogische technologieën die wat helderheid kunnen scheppen in de wereld van chakra's en de fijnstoffelijke en psychosomatische energieën die deze energiecentra zouden reguleren. Op basis van diepgaande studie en praktijk in diverse yogische-tantrische tradities is Dirk in staat wel wat helderheid te brengen in deze materie.
Vanuit een wereldbeeld dat gebaseerd is op klassieke yoga, de Trika-traditie uit Kashmir én de inzichten van moderne yogi's zoals Sri Aurobindo, swami Rama en de Shaktipat-tradities, wordt een integraal beeld geschetst van chakra's, hun functie, de manier om met chakra's te werken, de relatie tussen chakra's, prana en kundalini en de (essentiële?) rol die chakra's spelen in de ontwikkeling van het bewustzijn.

Dirk Gysels is historicus, lesgever op het vlak van human resources en auteur. Zijn meest recente Engelstalige boek, "The Divine Awakening" dat hij samen schreef met een vergevorderde Indiase kundalini-yogi, handelt grotendeels over chakra's en subtiele energieën.

21/4/2016: Darrelyn Gunzburg (GB): Did The Popes Use Celestial Magic?

Magic has been defined by Ronald Hutton as "embracing any formalised practices by human beings designed to achieve particular ends by the manipulation and direction of supernatural power or of spiritual power concealed within the natural world"¹. This definition can be valuable in approaching the vault decoration of the Sala dei Pontifici (Borgia Apartments) in the Vatican Palace, decorated in 1520-1521 for Pope Leo X (1475-1521, head of the Catholic church 1513-1521) in order to ascertain whether the Popes used celestial magic in creating this fresco. In her discussion of this ceiling fresco, Janet Cox-Rearick argued that "the astrological imagery dominating the room was conceived as a metaphor of papal supremacy and power", suggesting that this fresco did use celestial magic. She also added that "… the astrological imagery of Leo's Sala at first seem arbitrary. The zodiac signs do not progress in their normal order, no planetary positions are pictured… The scheme is not a straightforward representation of Leo's astrological destiny…"². In taking a closer look at this scheme in the light of Cox-Rearick's statements, it appears that the vault has been approached with assumptions that do not take into account the expression and understanding of medieval/early modern astrology with all its visual components, attributes, and assignments of meaning. As part of this presentation therefore I will be comparing and contrasting this vault decoration of the Sala dei Pontifici with its predecessor, the ceiling of the Sala di Galatea in the Villa Farnesina in Rome, commissioned in c.1511 by Agostino Chigi, a Sienese banker and treasurer to Pope Julius II as a way of assessing whether these frescoes contain celestial magic or not. I will also consider the ceiling of the Sala Bologna, Vatican Palace commissioned by Pope Gregory XIII (1502-1585, head of the Catholic church 1572-1585) in 1575. In this way these three ceiling frescos allow us to understand how astrology was being used in these fresco schemes at this highest level in sixteenth-century Rome and whether or not the Popes did use celestial magic.
¹Ronald Hutton, Witches, druids and King Arthur (London: Hambledon and London, 2003), p.106.
²Janet Cox-Rearick, Dynasty and destiny in Medici art : Pontormo, Leo X, and the two Cosimos (Princeton, N.J. ; Guildford: Princeton University Press, 1984), p.189.

Dr. Darrelyn Gunzburg is a professional consulting and teaching astrologer and co-principal of Astro Logos Ltd. She holds a PhD in History of Art (2014) from the University of Bristol and a BA Hons (2006) from the Open University (art historical exploration of religious art produced in Italy between 1280 and 1500). From Oct. 2010-Jan. 2015 Darrelyn taught for the Department of History of Art at the University of Bristol and is now a tutor for the MA in Cultural Astrology and Astronomy in the School of Archaeology, History and Anthropology at the University of Wales Trinity Saint David. Her astrological publications are: (editor) "Under Capricorn: An Anthology of Australian Astrology (1990)", "Life After Grief: An Astrological Guide to Dealing with Loss" (2004), and "AstroGraphology: the hidden link between your Horoscope and your Handwriting" (2009). After years of having taught students how to look for and define the themes and issues within a horoscope, how to assess the many shades of grey and, most importantly, how they, as an astrologer, can help a person to understand the best use of the multiple diversity contained within their natal chart, her ongoing research since 2007 is working within the community of astrologers to understand the internal mechanism of how astrologers read charts.

26/3/2016: Lies Ameeuw: Depressie en Ayurveda

Eén op vier mensen in Vlaanderen is depressief; dit gaat van somberheid tot een psychische aandoening. In het oude India wordt depressie al 5000 jaar goed beschreven, als één van de 14 grote psychische aandoeningen. Ayurveda behandelt depressie op verschillende niveaus: het lichaam, de psyche, en de geest. Ayurveda behandelt zwaar psychische aandoeningen op korte tijd zodat die mensen klassiek-medicatievrij terug in het leven kunnen staan. In deze lezing gaan we onderzoeken wat depressie eigenlijk is volgens ayurveda, en wat de behandelingen zijn die iedereen thuis voor zichzelf kan doen om terug blijvend gelukkig in het leven te staan.

Lies Ameeuw is ayurvedisch therapeute en hoofddocente van de School van Ayurveda vzw te Gent. Zij is 20 jaar actief met ayurveda. Ze vulde haar studies aan met verschillende stages in zowel Noord- als Zuid-India, en schreef vier boeken: "Ayurveda vanuit het hart", "het Ayurveda-kookboek", een prachtig fotoboek, en een boek over polsdiagnose. Een vijfde boek over Indische cultuur en spiritualiteit is op komst. Lies geeft lezingen en opleidingen in binnen- en buitenland.

27/2/2016: Marc Vermeersch: De oorsprong van ideologie en religie in darwinistische zin

Wie wil verklaren waarom religie bestaat, heeft het niet gemakkelijk. Uit archeologische vondsten van oker, maar ook uit de exodus van Homo sapiens uit Afrika, kan men afleiden dat religie minstens 150000 jaar, waarschijnlijk 200000 jaar en mogelijk meer dan 1,4 miljoen jaar bestaat. Het is met andere woorden een cultureel fenomeen dat de mensheid zeer lang steeds opnieuw heeft gereproduceerd.
De mens en misschien ook zijn voorloper, de australopitheek, ontwikkelden in een lang proces gesproken taal. Hun hersenen ontwikkelden zich in samenhang met gesproken taal. Dit had als gevolg dat de mens kennis kon accumuleren en overdragen. Ze was nuttig om te overleven, ze ging over planten, dieren, over de menselijke samenleving. Die kennis werd doorgegeven van generatie op generatie. Het waren in de eerste plaats de ouders die hun kennis doorgaven aan hun kinderen.
De mens gebruikte zijn denken ook in belangrijke mate om zichzelf en de clan waarin hij leefde te motiveren om collectief en individueel zaken te ondernemen. Een belangrijk aspect van de opvoeding van mensenkinderen is bv. hen te motiveren om te leren, om zich te gedragen tegenover anderen enzovoort. Motivatie is een belangrijk en noodzakelijk aspect van het menselijk denken en handelen. De mens is erfelijk (genetisch) zo geëvolueerd dat kinderen al op zeer jonge leeftijd anderen, te beginnen bij hun ouders, kunnen en ook proberen te beïnvloeden.
Die overdracht van kennis en motivatie is waarschijnlijk reeds zeer lang geëvolueerd voorbij het punt dat ze vanzelf wordt overgedragen. Ze moest georganiseerd, zeker, worden doorgegeven van generatie op generatie.
De vooroudercultus heeft een basis in de menselijke psychologie. Wat kinderen leren van hun ouders blijft als een echo voor de rest van hun leven in hun denken resoneren. Zelfs als de ouders overleden zijn, zullen kinderen zich gedragen volgens de normen die hun ouders en hun clan hen hebben bijgebracht. Het eren van de ouders/voorouders was dus bij aanvang niet veel meer dan het eren van wat men van hen geleerd had, hun kennis die moest doorgegeven worden en het bevestigen dat dit belangrijk was. Men gelooft dat de voorouders een weldoende invloed hebben op het eigen leven. Men vraagt hen (dit is de oorsprong van het gebed) een goede jacht, oogst enz. Men gelooft dat hun zijn, hun aanwezigheid, hun leven of met andere woorden hun geest, hun ziel na hun dood blijft rondzweven, blijft bestaan. Zo ontstond het eerste bovennatuurlijke begrip, de ziel, gebonden aan een lichaam van een persoon. Geesten en goden zijn een verdere ontwikkeling van het begrip ziel.
Dat was de oorsprong van de vooroudercultus, die overigens tot vandaag bestaat. De rest is geschiedenis.

De spreker is dr. in de geschiedkunde en heeft een lijvig werk geschreven over de geschiedenis van de mens (verkrijgbaar op de avond).

16/1/2016: Dragana Van de moortel-Ilić: Kosmologische elementen in middeleeuwse Servische kloosters

In de jaren zeventig van de vorige eeuw de werd het fresco "de kruisiging van Jezus" in het klooster Visoki Dečani (Servische provincie Kosovo) zeer populair. Er zijn daar namelijk, links en rechts van Jezus, een soort aerodynamische "voertuigen" op te zien, met mannetjes erin. En Erich von Däniken en andere UFO-gelovers zagen daarin een duidelijk bewijs dat de aarde ooit bezoek had van buitenaardse wezens. De UFO-fanaten waren enthousiast, maar de academische wereld zweeg in alle talen over deze tekeningen. Het fresco werd wel degelijk besproken, maar de "voertuigen" werden netjes uit de wetenschappelijke literatuur geweerd.
In haar thesis voor de graad van "Master of cultural astronomy and astrology" aan de universiteit van Wales, heeft Dragana dit beeld met andere gelijkaardige beelden in middeleeuwse Servische kloosters onderzocht. Wat stellen deze mannetjes voor? Zijn zij van een andere kant van het heelal gekomen, of kunnen wij een beetje dichter zoeken om dit mysterie uit te leggen? Is het toeval of niet dat in dit Orthodoxe klooster ook een "heilige Plato" geschilderd is, die enorm op de gelijknamige filosoof lijkt? Deze lezing zal meer licht geven op de synergie van het Servische volksgeloof, de Hellenistische filosofie en de Byzantijnse orthodoxe kunst in de viertiende eeuw.

19/12/2015: Michel Vanderschueren: Astrobiologie en de zoektocht naar buitenaards leven

Als één van de door de ESA erkende "Space-teachers" en leerkracht biologie geeft Michel Vanderschueren een overzicht van de zoektocht naar buitenaards leven en de resultaten die hierover tot nu toe zijn verzameld.
Er wordt in feite op twee niveau's gezocht: binnen ons eigen zonnestelsel en ook daarbuiten. Binnen ons zonnestelsel zoeken we voornamelijk naar primitievere levensvormen en of fossielen of biochemische-geologische bewijzen van vroeger leven. Buiten ons zonnestelsel wordt enkel gezocht naar radiosignalen of lichtsignalen afkomstig van intelligent buitenaards leven op vele lichtjaren afstand van hier. Het accent wordt vooral op het eerste deel gelegd.
Het spreekt vanzelf dat dit onderwerp zich leent tot leuke debatten en controversiële visies over ons universum. Als wetenschapper zal Michel geen uitspraken doen die in strijd zijn met de wetenschappelijke bewijsvoering, maar hij gelooft stellig dat er buitenaards leven bestaat en waarschijnlijk ook intelligent leven, zij het op onvoorstelbaar verre afstanden.

28/11/2015: Deborah Vandevyver: De beeldende taal van Westerse architectuur

Architectuur spreekt. Met beelden als middel, brengen wij via de driedimensionale ruimte informatie en sferen over van architectuur naar mens. Gevoelens van veiligheid, vervreemding, erkenning, gezag, devotie, afleiding, verbeelding,... kunnen door onze omgeving opgeroepen worden. Zo zijn er bepaalde aspecten van architecturale communicatie, zoals symboliek of iconografie, die zo oud zijn als het bouwen zelf. Andere aspecten kwamen pas recentelijk op de voorgrond, bijvoorbeeld het formalisme. De voordracht vormt stof tot nadenken over hoe beeldtaal in hedendaagse architectuur geconcipieerd wordt, met hier en daar een terugblik in het verleden.

Deborah Vandevyver (°1990) studeerde architectuur aan Sint-Lucas (nu LUCA) Gent en burgerlijk ingenieur-architectuur aan de Universiteit Gent. Ze schreef haar masterproef rond "het architecturale ornament", met als promotor Bart Verschaffel en studeerde dit jaar af. Ze is kersverse stagiaire bij Architecten Delobelle.

24/10/2015: Marc Joris: Carl Gustav Jung

Sommige elementen van de Jungiaanse psychologie zijn algemeen aanvaard. Iedereen gebruikt de begrippen introvert en extravert, dikwijls zonder te beseffen dat ze door C.G. Jung op punt zijn gesteld. Zoals de meeste psychologen heeft hij een typenleer opgesteld, aan de hand van de vier basiselementen van de psyche: gevoel, denken, waarneming en intuïtie. Merkwaardig genoeg beschouwt Jung denken en gevoel als rationele functies, en waarneming en intuïtie als irrationele. Hij heeft ook baanbrekend werk verricht inzake het gebruik van associatietests. Dat is allemaal opgenomen in de officiële psychiatrie en psychologie. Maar geen van deze dingen zou hem boven de middelmaat hebben uitgetild. Jung werd pas uitzonderlijk en omstreden door zijn inzichten over het collectief onbewuste, over archetypen, over religie, filosofie en alchemie, die door de meeste andere psychologische scholen als onwetenschappelijk werden beschouwd. Maar juist die zijn boeiendste. Hij introduceerde begrippen als Ik en Zelf, Persona en Schaduw. Hij gaf de oude visie op Animus en Anima een wetenschappelijke basis. Hij heeft zich ook ernstig beziggehouden met zaken die door andere wetenschappers als occult omschreven werden: kabbala, taoïsme, boeddhisme, mystiek, paranormale verschijnselen, synchroniciteit. Hij schreef bijvoorbeeld een uitvoerige psychologisch-filosofisch-religieuze studie over het bijbelboek Job. Hij hield zich bezig met het I Tsjing. En hij ontwikkelde een methode voor het begrijpen en analyseren van dromen die veel subtieler en meerdimensioneler is dan die van Freud. Terwijl Freud dromen stelselmatig reduceert tot een bijna uitsluitend seksuele betekenis, en ze dus steeds “kleiner” maakt, vouwt Jung dromen steeds verder open door nieuwe betekenislagen te onthullen, zodat ze steeds “groter” worden.

De spreker is van opleiding wiskundige, maar hij verdiept zich ook al vele jaren intensief in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie, religie en literatuur.

19/9/2015: Koenraad Elst: De veranderde lezing van het Boek der Veranderingen

Het Boek der Veranderingen of Yijing (ook gespeld I Tjing) is veranderd. Zelfs al een aantal keren. Voor het eerst tot systeem gemaakt door de Hertog van Zhou in de --11de eeuw, heeft het ondermeer de volgende verstoringen gekend: (1) de veralgemening van het schrift rond --1000, die de oude waarzeggers- en offeraarsbetekenis van de karakters deed vergeten; (2) de inschakeling van een onschuldige orakeltekst in het confuciaanse moralisme (bv. "gunstig orakel" wordt "bevorderlijk is standvastigheid"); (4) de boekverbranding van de --3de eeuw, waardoor boeken gereconstrueerd moesten worden en de vrijere oude karakters vaak verkeerd geduid werden tijdens hun omzetting in het voortaan strakker beregelde schrift; (4) het duidingskader verschoof ook een klein beetje tijdens de "neoconfuciaanse synthese" rond +1100, die waarden uit daoïsme en boeddhisme integreerde, vooral de onthechting en het "laten gebeuren" ofte niet-handelen. Daardoor bevat de Yijing die de Chinezen zelf gebruiken, al heel wat inhouden die door de auteur niet zo bedoeld waren. Het werd nog veel erger toen Westerlingen vertalingen begonnen te maken. De reeds vervormde Chinese tekst werd vaak slecht begrepen, werd doorheen een Westerse bril geduid, en werd voorwerp van allerlei misvattingen en fantasieën. Zo zegt men voortdurend dat de Yijing daoïstisch, spiritueel en vrouwvriendelijk is; hij is integendeel confuciaans, politiek, en de bijbel van het seksisme.
Daarom werken enkele geleerden in Oost en West aan het herstel van de oorspronkelijke tekst van de Hertog van Zhou. Meer en meer karakters hebben hun geheimen prijsgegeven, die niet alleen onbekend waren aan de Westerse vertalers maar ook sinds enkele duizenden jaren aan de Chinezen zelf. Dat is vooral merkwaardig omdat vele beslissingen, van oorlogsverklaringen en staatsgrepen in het oude China tot loopbaanwijzigingen en echtscheidingen in het moderne Westen, genomen zijn onder invloed van Yijing-teksten waarvan wij nu weten dat ze verkeerd begrepen werden. Intussen is al het laag en minder laag hangende fruit geplukt; misschien zullen er nog wijzigingen nodig zijn, maar over de meeste karakters is er nu definitief duidelijkheid. Tijd dus voor een nieuwe synthese: Stephen Field's boek The Duke of Zhou Changes, A Study and Annotated Translation of the Zhouyi (Harrassowitz, Wiesbaden 2015). Menig Yijing-gebruiker zal zich verbazen, of met rode kaken staan, wanneer hij verneemt wat de werkelijke betekenis van de sinds lang van buiten geleerde orakels is. Hexagram 31 heet hier niet "het Voelen", laat staan "de Aantrekking", wel "het Afhakken". Soms is er nog wel een verband, maar wel een heel andere klemtoon, bv. "de Revolutie" (dat voorzitter Mao zou bekomen hebben kort voor hij de macht greep) is eigenlijk "het Vervellen". Soms staat er gewoon een ander karakter en is er helemaal geen verband: hexagram 33 betekent niet "het Terugtreden", wel "de Zeug". Kortom: een hele Vervelling van het Grote Orakelboek, een heuse Revolutie.

Dr. Koenraad Elst, oriëntalist, ging voor het eerst aandacht besteden aan het Boek der Veranderingen onder invloed van een schoolvriend, veertig jaar geleden. In een aikidoklub die hij mede oprichtte, kwam het voor dat een belangrijke beslissing in het bestuur bekrachtigd werd met een eed op het Grote Orakelboek. Het logo van de klub was trouwens hexagram 61, toen heel diepzinnig begrepen als "innerlijke waarheid", waarschijnlijker "slagen in de gevangenneming" of zelfs "de gevangene tot doelwit nemen". Wat waren wij naïef en goedbedoelend, en de meeste Yijing-gebruikers nog steeds. Het is heilzaam, jeugdige begoochelingen te ontgroeien.

27/6/2015, 19h: jaarlijks etentje in restaurant Wok King, Brusselsesteenweg 777, 9050 Gentbrugge

Naar jaarlijkse traditie...
Dit restaurant heeft een buffetformule: zoveel eten als je wilt voor 24.50€, er is voor ieders smaak wel iets, en het is gemakkelijk bereikbaar met de tram of de auto en je kunt er (voorlopig nog) gratis parkeren.

20/6/2015: Bert Gorissen: Agressie, de bakermat van het leven

Doel van de spreekbeurt: aantonen dat het leven is ontstaan uit agressie, niet andersom.
Ik tracht aan te tonen hoe in een eerste grote evolutie naar steeds grotere (organische) moleculen agressie (onder de vorm van kompetitie) ontstond. Daarop werd een tweede evolutie gelanceerd waarbij de agressie op haar beurt ontelbare levensvormen heeft geboetseerd met behulp van deze moleculen. De agressie is genesteld in de genetische code. De hedendaagse genetische code maakt meer dan tienduizend verschillende moleculaire wapens aan die we enzymen noemen.
Waar agressie is, bestaat onvermijdelijk angst. Angst domineert ons leven; van geboorte tot aan de dood zijn wij overgeleverd aan een dierlijke, beklemmende, permanente angst. Genenpoelen die er niet in slagen om hun levensvormen een allesoverheersende drang tot overwinnen en tot paren in te prenten worden onvermijdelijk uitgeroeid door andere, meer competitieve, genen. Om deze cruciale drang in de hogere levensvormen (die keuzes kunnen maken) overheersend te maken, is er een mechanisme dat zowel paring als overwinning beloont met een kortstondige maar spectaculaire bevrijding van de angst, de roes of het orgasme.
Ook agressie kan tijdelijk geneutraliseerd worden. In het derde luik van mijn betoog wil ik iets vertellen over het mechanisme dat dieren en mensen hebben ontwikkeld om tijdens levensnoodzakelijke interacties zoals seks en groepsleven agressie om te buigen (naar paringsdrift) of te blokkeren (in culturele rituelen). Als epiloog vragen we ons af of de hoop bestaat dat de mens ooit zichzelf van de dwang der agressie (de "instincten") zal kunnen bevrijden.
Mijn exposé vind je in geen enkele wetenschappelijke tekst terug. Nochtans zouden de gezichtspunten die ik hier ontwikkel er nooit geweest zijn zonder vele inspirerende bronnen uit de wetenschap en de filosofie. De belangrijkste zijn Siegfried Bok, Konrad Lorenz en René Girard. Het boekje van Professor Bok uit 1962 is allang vergeten. De inhoud van het boekje is dan ook ontzettend droog. Het handelt over doodgewone moleculaire principes. De Oostenrijker Konrad Lorenz heeft op meesterlijke wijze aangetoond hoe alle belangrijke dierlijke instincten uit agressie afgeleid kunnen worden. De Franse onderzoeker René Girard heeft het fundamentele verband aangetoond tussen cultuur en agressie.

De spreker: Geboren in 1952. Getrouwd, twee kinderen. Opleiding: dierenarts. Achtentwintig jaar werkzaam in Afrika, Centraal Amerika en Centraal Azië. In 2003 opleiding als politie-inspecteur. Twee jaar werkzaam als patrouilleagent en zes jaar als wijkagent op de Marollen in Brussel tot aan pensioen. Sindsdien twee cabaretstukken geschreven en gespeeld in Antwerpen en Brussel (over multiculturaliteit en over agressie).

30/5/2015: Christian Vandekerkhove: Meester Philippe, man van wonderen

Nizier Anthelme Philippe, beter gekend als Mijnheer Philippe, voor velen zelfs Meester Philippe, overleed zo’n eeuw geleden in Frankrijk. De gerapporteerde feiten over hem zijn overweldigend. Duizenden mensen, vaak door de geneeskunde ongeneeslijk verklaard, werden door hem genezen. Hiervan vinden we veel bevestigingen terug, zowel van vrienden als vijanden. Van drie landen had hij een diploma van dokter in de geneeskunde, maar hij moest in Frankrijk 63 maal voor de rechtbank verschijnen voor het onwettig uitoefenen van de geneeskunde. De groten der aarde kwamen bij hem om advies of om genezing, terwijl de politie en staatsveiligheid hem schaduwden. Uit beide kampen hebben we veel materiaal overgeërfd om Philippe in kaart te brengen.
In deze presentatie zullen we een overzicht geven van het leven en werk van meester Philippe en wat we er in deze tijd nog van kunnen terugvinden.

De spreker studeerde informatica en vergelijkende godsdienstwetenschappen. Momenteel geeft hij les aan de Faculteit voor Vergelijkende Godsdienstwetenschappen in Wilrijk en oefent mandaten uit in verschillende religieuze en spirituele bewegingen.

25/4/2015: Koenraad Elst: Zelfrealisatie: wat kunnen wij weten?

De vraag is bekend van de wijsgeer Immanuel Kant: "Wat kan ik weten?". Ze gaat samen met twee andere vragen, die hier in één moeite door mede zullen beantwoord worden: "Wat moet ik doen?", en: "Wat mag ik hopen?". Het onderwerp echter behoort niet tot de westerse wijsgerige overlevering: de verwezenlijking van het Zelf. Er is wel eindeloos veel geschreven over de verwezenlijking van het potentieel van het Ego, dat terminologisch onnauwkeurig ook wel eens "zelf" genoemd is. Het ego of de persoonlijkheid is drager van allerlei eigenschappen, neigingen en trauma's, het bekende voer voor psychologen, maar daarover gaat het hier juist niet. Het Zelf, zoals voor het eerst geïntroduceerd door de oepanisjadische ziener Yâjñavalkya, is het zuivere bewustzijn voorbij alle eigenschappen of conditioneringen. Alles in de wereld, ook onze gemoedstoestanden, heeft eigenschappen of "kleuren". Alleen het Zelf heeft er geen. Het is volledig doorzichig of "kleurloos". Het doel van yoga heet te zijn, dit Zelf te "realiseren".
De weg naar de Zelfrealisatie vragen zonder er zelf geweest te zijn, is als vragen naar een stad die je alleen van naam kent. Allerlei wolfijzers en schietgeweren beloeren je: mensen die je uit beleefdheid zomaar een weg wijzen omdat ze je niet willen teleurstellen; zij die het goed bedoelen maar zich vergissen; zij die van je verlangen misbruik maken om van je te profiteren; en de braven die alles willen verenigen en je voorhouden dat elke weg immers naar Rome leidt. Trouwens, bestaat de stad eigenlijk wel? Is er wel zoiets als Zelfrealisatie? Deze puzzels zullen we trachten te ontwarren. Daarbij maken wij geen aanspraak op een staat van Zelfrealisitie of enige andere bijzondere bewustzijnstoestand. We stellen ons op hetzelfde standpunt als de lezer of toehoorder, en beantwoorden zo eerlijk mogelijk de vraag: wat kunnen wij omtrent Zelfrealisatie weten?

Dr. Koenraad Elst (Leuven, 7 aug. 1959, 12h10) is oriëntalist. Toen een buurmeisje, dat haar yoga-beoefening zeer ernstig neemt, zijn boekenplank met zelfgeschreven boeken zag, merkte ze op dat hij al over allerlei onderwerpen geschreven had, maar nooit over het belangrijkste. Daar had hij geen antwoord op, behalve haar bij nader toezien grif gelijk te geven. Nu werkt hij aan het Grote Boek over Zelfrealisatie. Zijn voorlopige besluiten vormen de stof van deze lezing. Uw vragen en opwerpingen zullen echter zijn uiteindelijke besluiten kleuren.

27/3/2015: Tessa Kieboom: Hoogbegaafdheid

Hoogbegaafdheid is een gegeven dat eigen is aan verschillen tussen mensen. Tijdens deze lezing wordt aangegeven wat hoogbegaafdheid écht betekent. Het gaat heel wat verder dan slim zijn en het betekent niet dat je gewoon alle garantie op succes hebt in het leven. Er is meer nodig en dat wordt belicht. Zijn er specifieke kenmerken? Kan je hoogbegaafd worden door te oefenen? Is the sky the limit? Uiteraard is er ook ruimte voor het stellen van vragen.

Prof.dr. Tessa Kieboom:

• verbonden aan de Leerstoel Hoogbegaafdheid aan de Uhasselt
• bestuurder van Exentra vzw
• al meer dan 15 jaar de experte in Vlaanderen omtrent hoogbegaafdheid bij kinderen, jongeren en volwassenen
• opleiding aan ouders, scholen, HR en leidinggevenden

28/2/2015: Johan Sanctorum: "Tais-toi et sois-belle": waarom het wellicht nooit meer goedkomt tussen man en vrouw.

In deze lezing trekt cultuurfilosoof en enfant terrible van de Vlaamse intelligentsia Johan Sanctorum een wijde boog vanaf de prehistorie, over de kunstgeschiedenis, tot in onze tijd van emancipatie en ik-vervulling. Het wezen van de seksualiteit is en blijft een mysterie. Ze heeft een biologische functie, maar die is doorheen de eeuwen vervaagd en met de moderniteit zelfs helemaal verdwenen. Rest er nog een soort metafysica van de complementariteit die vragen blijft oproepen. "Was will das Weib?" vragen de mannen zich met Freud af. Weet ze het zelf wel? Is de vrouwelijke schoonheid een mannelijke constructie? Is de wereld misschien zelfs beter af zonder die permanente liefdesoorlog? Johan Sanctorum weet het allemaal, of doet toch alsof.

Johan Sanctorum (°Oostende, 23 juni 1954) is een Vlaams cultuurfilosoof, publicist en criticus. Hij studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de Vrije Universiteit Brussel. Als essayist publiceert hij in verschillende bladen en tijdschriften en op zijn eigen webstek "Visionair België". Kunst, cultuur, muziek, architectuur, media en politiek zijn steeds weerkerende thema's.

14/2/2015: Luc Thomaes: Een bijna-dood-ervaring, het verwerken ervan, en het leven erna in een mystiek licht

Voor "BDE" (bijna-dood-ervaring), tot voor veertig jaar was er niet eens een verzamelnaam voor, is gelukkig nu vanuit een brede maatschappelijke en wetenschappelijke hoek meer en meer belangstelling. De keerzijde is dat er verklaringen voor worden gezocht waar ze niet te vinden zijn, en dat er een berg theologische theorieën aan worden gegeven die veel verder gezocht zijn dan waar het uiteindelijk allemaal om gaat.
Waar er raakvlakken zijn met mystieke ervaringen - waar vele BDE's toe leiden - en de gevestigde religies, wordt dit dan ook door de betreffende religies dikwijls gebruikt, bij voorkeur nadat de mysticus overleden is en zijn of haar teksten kunnen worden uitgelegd of geclaimd binnen het kader van die betreffende religie.
De eenvoudige waarheid is dat er in alle tijden en locaties mensen dit mystieke contact hebben mogen ervaren en erover kunnen communiceren. Inherent aan de ervaring is echter ook een grote nederigheid tegenover het tal van wonderen dat ons omgeeft, en daaraan verbonden, het onnodig te vinden grote massa-evenementen op te zoeken of grote statements te plaatsen.
Van de voordracht van 25/10/2014 bleef de Engelstalige quote die tot slot werd meegegeven me het meest nazinderen, losjes vertaald: "Wij zijn niet: menselijke wezens die een spirituele ervaring opdoen, wij zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring opdoen.". Dat we spirituele wezens zijn, is een waarheid die we tijdens de pubertijd en in het "opvoedingsproces" zijn kwijtgeraakt. De bedoeling van deze voordracht is niet de aanwezigen te "leren" terug met "De bron van alles" kennis te maken. Het objectief is om met eenvoudige mystieke waarheden te helpen dit "weten" terug te laten herinneren en door voorbeelden te ontdekken dat mystici ook vandaag, zij het veelal "onder de radar", vanuit de basis mooie signalen en kattebelletjes aan de wereld te kennen geven.

De spreker is ervaringsdeskundige en medewerker van vzw. Limen.

20/12/2014: Johan Rommelaere: De heksenvervolging in de Nederlanden in de vroeg-moderne tijd.

Waan of exponent van een magisch wereldbeeld?
Aan de hand van een paar historische heksenprocessen probeert de spreker los van moderne morele standpunten de heksenvervolging van de 16de-17de eeuw te duiden door ze te plaatsen in het magische wereldbeeld van die periode.
Onderwerpen als hekserij, magie maar ook religie, mythologie, nationalisme… etc., vormen een bijzondere uitdaging voor een historicus. Hij moet met een geest die in het gareel van de academische ratio moet lopen, fenomenen beschrijven uit een wereldbeeld dat een volledig andere manier van verklaren heeft.
Hekserij spreekt sowieso tot onze verbeelding. Ons Westerse wereldbeeld werd na de verlichting langzaam onttoverd. Wetenschap verdrong voor een deel God maar ook demonen naar het begin der tijden, de kleinste deeltjes en naar uiterste grenzen van de tijd en het heelal. Maar toch zijn sporen van de vroegere magische wereld in ons onderbewuste blijven sluimeren, vandaar de fascinatie die het woord “heks” oproept.
Zoals we in een vorige lezing aantoonden, is de betekenis van wie een heks genoemd wordt of wie zich “heks” noemt, grondig geëvolueerd door de eeuwen heen. Niemand zou het in de 16de-17de eeuwen ook maar gewaagd hebben zichzelf een heks of beter “tooveresse” te noemen. Eind vorige eeuw werd het in sommige feministische kringen echter een statement van verzet en zelfbewustzijn. In het neopaganisme werd de Wiccabeweging geboren, een sterk natuurgebonden “religie” met een ontstaansmythe in een periode waar “hekserij” net als een antipode van religie bestempeld werd.
Een heel complex beeld dus. Met deze lezing willen we verder het cliché van de middeleeuwse heks in de persoon van het oude alleen wonende kruidenvrouwtje met de zwart kat die ongenadig door de katholieke kerk vervolgd werd, ontmantelen. We gaan ons ook wat concentreren op de procedure van een heksenproces, aan de hand van concrete voorbeelden.
Het wordt vast een magische avond.

De spreker heeft archeologie gestudeerd aan de Gentse universiteit, en is voorzitter van de vzw. "Gallische Hoeve". In het thema hekserij is hij geïnteresseerd geraakt door een roman die hij aan het schrijven is.

29/11/2014: Jean Paul Van Bendegem: Filosofie van de tijd: mijn tijd, uw tijd, onze tijd en de tijd

In deze lezing wil ik het concept tijd vanuit zoveel mogelijk verschillende invalshoeken benaderen. De persoonlijke tijdservaring of subjectieve tijd aan de ene kant, maar even goed het uurwerk rond de pols of de atoomklok in het natuurkundig laboratorium. Maar ook de filosofische vragen worden niet uit de weg gegaan: bestaat tijd? Zo ja, wat is het dan precies? Zo neen, waarom is het dan zo belangrijk? Geen wiskundige noch natuurkundige voorkennis is vereist.

De spreker is wiskundige, filosoof en prof aan de VUB.

25/10/2014: Marc Joris: Leven na de dood

Hoe we over de ziel denken, is bepalend voor de manier waarop we over het leven na de dood denken. Westerlingen hebben sinds de Verlichting de onbedwingbare neiging de ziel te vergelijken met de recentste technologische uitvindingen. In de negentiende eeuw waren dat stoommachines en elektriciteit. De psychologische teksten uit die tijd staan vol zulke verwijzingen, en we gebruiken die nog altijd. We zeggen nog altijd dat iemands "stoppen doorslaan" of dat iemand met een kromzwaard in het rond begint te hakken omdat er een "kortsluiting" in zijn hersenen zit. We vergelijken opgekropte agressie of seksuele frustraties nog steeds met een stoomketel waarin druk wordt opgebouwd, en als we geen "stoom aflaten", komt het tot een explosieve uitbarsting. Sinds de opkomst van de computers beschrijven we de ziel van de mens vaak met termen uit de informatica, vooral als het om geheugen en cognitieve processen gaat. Die vergelijkingen zijn soms handig, maar ze zijn ook misleidend. En ze zijn materialistisch. Als de "harde schijf" kapot gaat, als de hersenactiviteit stopt, dan blijft er dus niets meer over... Die vergelijkingen zijn in wezen even naïef als het bijbelse beeld van de heropstanding die heel fysiek wordt beschreven in het visioen van Ezechiël: aan het gebeente van gesneuvelde krijgers groeien weer spieren en pezen, en hun lichamen worden weer met huid overdekt. Als men dat letterlijk opvat, gaat men voorbij aan de geestelijke dimensie van het eeuwige leven en de heropstanding. Of de reïncarnatie. Pas met het immateriële concept van de idea van Plato wordt het begrip ziel losgemaakt van de materie. Zonder Plato was het geloof in een onsterfelijke, immateriële ziel uit het jodendom en het christendom niet mogelijk geweest.
Het jodendom en het christendom hinken allebei een beetje op twee benen over het eeuwige leven. Enerzijds is er het geloof in een paradijs en een hel – en bij de katholieken nog een vagevuur, al is de oude term louteringsberg duidelijker en zinvoller. Maar anderzijds is er daarnaast ook nog het geloof in de uiteindelijke verrijzenis uit de doden. Die twee concepten zijn helemaal niet zo duidelijk met elkaar te verzoenen. Het idee dat de doden fysiek op de dag des oordeels fysiek zullen verrijzen, is lange tijd naar de achtergrond verdwenen. Het was vaak het voorwerp van spot van "verlichte" en "wetenschappelijke" denkers. Op welke planeet zouden al die doden moeten verblijven, nietwaar? Op welke fysieke plaats in het heelal? Maar binnen het Amerikaanse christendom heeft het geloof in de fysieke verrijzenis opnieuw aan kracht gewonnen sinds de wetenschap het paradigma van de "parallelle universa" heeft gelanceerd. Ons heelal is misschien slechts één van de vele mogelijke heelallen, die parallel naast elkaar bestaan. Zouden de doden in zo’n parallel heelal kunnen leven? Ik denk het niet. Maar wat vroeger een wetenschappelijke absurditeit leek, lijkt nu tenminste in theorie toch mogelijk.
Intermezzo: het joodse geloof in de pre-existente ziel, dus in een "leven vóór de geboorte".
Rupert Sheldrake, bekend om zijn vormveldentheorie, vergeleek het idee dat alles eindigt met het definitieve falen van de hersenen, met de misvatting dat tv-programma’s in televisietoestellen zitten. Zeker, als de televisie stukgaat, kunnen we niets meer zien of horen van die programma’s. Maar ze bestaan nog wel, alleen zijn zij ontoegankelijk. C.G. Jung zou ooit als boutade dat denken niets met de hersenen te maken had. Overdreven natuurlijk, maar misschien niet helemaal onwaar. Hij geloofde dat het echte psychische leven zich op een hoger, immaterieel niveau afspeelde, en dat de hersenen slechts een soort doorgeefluik waren naar het materiële lichaam in de materiële wereld.
Wat betekenen bijna-doodervaringen voor het geloof in het leven na de dood? En in het bijzonder de ontmoetingen met overleden familieleden waarover vele mensen vertellen? Hoe kunnen we herinneringen aan vorige levens interpreteren? Hebben zij een relatieve bewijskracht?
Als we alleen in een geestelijke staat verderleven, kunnen we dan nog onszelf zijn? Kunnen onze persoonlijkheid en onze individualiteit nog bewaard worden?

Aanbevolen boeken:

• Life after Death – The Evidence /Auteur: Dinesh D’Souza/uitgeverij Regnery Publishing
• De Tunnel en het Licht/ Auteur: Raymond Moody/ uitgeverij Bruna
• Mama, vroeger was ik…/Auteur Jim B. Tucker/uitgeverij Bruna
• Eindeloos Bewustzijn – Een wetenschappelijke visie op de bijna-doodervaring/ Auteur P. Van Lommel/ uitgeverij Ten Have

27/9/2014: Koenraad Elst: Noodwendigheid van de Dierenriem

Sommigen beweren dat de iconografie of beeldentaal van de twaalf tekens anders had kunnen zijn, dat de tekens bijvoorbeeld in een andere volgorde hadden kunnen staan. Daartegenin houden wij staande dat de meetkundige opbouw van de Dierenriem, zelfs zonder zijn plaatsing op de jaarcirkel, noodwendig de bekende betekenissen van de twaalf sectoren voortbrengt. Wie niet in sterrenwichelarij gelooft, kan ze evengoed afleiden. Bijvoorbeeld: het beginteken staat noodwendig voor initiatief en dynamiek (Ram), het middelste voor gematigdheid en evenwicht-zoeken (Weegschaal). Aldus zijn de bekende beelden een logische voorstelling van betekenissen die uit hun plaats binnen de opbouw van de Dierenriem volgen. Van deze structuren zijn elementen en kruisen de bekendste, maar wij zullen op enkele minder bekende en zelfs helemaal nieuwe wijzen. Deze ideële en noodwendige afleiding van de Dierenriem uit zijn opbouw schijnt echter in strijd te zijn met de ontstaansgeschiedenis van de dierenriem, waarin de tropische beelden op een toevallige manier voortgekomen zijn uit het uitzicht van siderische sterrengroepen. Of toch niet?

Doctor Koenraad Elst (°Leuven, 7 augustus 1959, 12u10 's middags) studeerde oriëntalistiek en wijsbegeerte, en is auteur van een 25-tal boeken in het Engels en het Nederlands, onder meer De Moord op de Mahatma, De Donkere Zijde van het Boeddhisme, en Tussen de Heidenen van India. Hij was rond zijn 20 jaar geestdriftig bezig met astrologie, dat toen even wetenschappelijke erkenning leek te gaan krijgen. Naarmate de negatieve onderzoeksresultaten binnenliepen, werd hij skeptischer, maar intussen had hij ontdekt dat de structuur van de Dierenriem een samenhang vertoonde die los stond van zijn waarzeggend vermogen. In premoderne tijden hebben de beste geesten er hun licht over late schijnen, en dat gebeurt hier opnieuw.

Za. 21/6/2014: Jaarlijks etentje

We kozen weer voor restaurant "Komkommertijd" (reep 14 te Gent, vlakbij parking "Reep"), want voor 16€ krijg je daar een zeer lekker en gezond veganistisch buffet à volonté.

14/6/2014: Dragana Van de moortel-Ilić: Astrologie als cultureel fenomeen

De woorden "astronomie" en "astrologie" zijn van Griekse afkomst. Het eerste slaat op de studie van "de wet van de sterren" en het tweede op die van "het woord van de sterren". De grens tussen de twee betekenissen is moeilijk te vinden en tot 17de eeuw werden zij geïnterpreteerd als één categorie. In de moderne tijd is astronomie verbonden met de wetenschappelijke interpretatie van het fysieke universum, en astrologie met de studie van het psychische universum.
In verschillende oude culturen was astrologie, de interpretatie van het verband tussen de posities van de hemellichamen en gebeurtenissen in de wereld, een integraal deel van religieuze activiteiten, filosofie, geneeskunde, magische rituelen, en dus een deel van de cultuur. In de laatste paar eeuwen is astrologie in de westerse wereld gesplitst in twee delen: "amusementsastrologie" (bv. voorspellingen in kranten volgens de 12 tekens) en een astrologie die met de psychologie samen groeit. In andere culturen, bv. de Indische, is astrologie nog altijd een integraal deel van de religie en levensfilosofie.
Deze lezing zal astrologie als cultuurelement benadrukken. Het zal dus o.a. gaan over archeo-astronomie, een nieuwe wetenschappelijke discipline die de zon en de maan in de antieke en de moderne architectuur onderzoekt. Het geloof in een verband tussen de hemellichamen en religie is in de Belgische architectuur terug te vinden. Ook de visie van Franz Cumont, godsdiensthistoricus en archeoloog aan de Gentse universiteit, over astrologie komt aan bod.

Dragana Van de moortel-Ilić is meer dan 20 jaar beroepsastrologe (zie www.astrovdm.com). Zij heeft een diploma van de Londense Faculty of Astrological Studies en zij is bijna klaar met haar opleiding "Master in Cultural Astronomy and Astrology" aan het Trinity Saint David College, University of Wales, GB.

24/5/2014: Marcel De Cleene: Planten als dragers van cultuur

Planten speelden ooit – of spelen nog steeds - een belangrijke rol in religieuze ceremonies. Het hoge aanzien van die antieke cultusplanten zindert vandaag de dag nog door in ons hedendaags taalgebruik (o.m. "hout vasthouden", "slapen als een roos"), de plantensymboliek (rozen, lelies, immergroene planten op kerkhoven…) en zelfs in cultussen (wierook, palmtakjes, hosties…). Na een korte inleiding over het animistisch denken van de heidense mens, worden aan de hand van een beamerpresentatie tal van voorbeelden gegeven van het hedendaags gebruik van planten in de symboliek, mythologie en cultus. Vele dagelijkse dingen worden in hun culturele context geplaatst en brengen dus inzicht bij een geïnteresseerd publiek.

Prof. Marcel De Cleene schreef samen met Marie Claire Lejeune het Compendium van Rituele Planten in Europa (1ed. 199; 4de druk 2008), een turf van 1454 pagina’s. De Engelse vertaling werd op 23/10/2003 voorgesteld in de Chelsea Physic Garden in London (Compendium of Symbolic and Ritual Plants in Europe), uitg. Mens en Cultuur, Gent. In 2008 verscheen van zijn hand De Plantencode bij het Davidsfonds.
Als u hem op 30/11 jl. bezig hoorde op zijn voordracht over dieren als dragers van cultuur, weet u dat een boeiende avond weer gegarandeerd is.

26/4/2014: Eddy Daniels: De bijbel als mythe

Eddy Daniels is gewezen hoofdredacteur I(nter)mediair en huidig eindredacteur van de weblog De Bron. Hij studeerde geschiedenis van de Middeleeuwen en van de Oudheid. Hij publiceerde rond de multiculturele samenleving, paus Benedictus XVI en de vroege islam.
Zijn interesse gaat vooral uit naar mythevorming in de geschiedenis. De misleidende impact daarvan wordt enerzijds onderschat – veel van wat we historisch denken te weten, berust op verhalen die eindeloos herhaald worden omdat ze zo tot de verbeelding spreken, terwijl de geloofwaardigheid ervan beperkt is. Maar anderzijds worden die mythes ook weggeredeneerd zonder ze op hun reële waarde te beoordelen. Veel historici hebben zich er namelijk in gespecialiseerd om ons uit te leggen dat wat we menen te weten eigenlijk niet echt door betrouwbare bronnen wordt gestaafd. Zij worden van de weeromstuit evenwel zo terughoudend dat we uiteindelijk niets meer weten.
Een typerend voorbeeld is de stand van het moderne Bijbelonderzoek. Aan het ene uiterste staan de fundamentalisten, die nog steeds denken dat de Bijbel letterlijk waar is, en dus verklaringen verzinnen voor allerlei onlogische elementen, gaande van de dieren in de Ark van Noach, via de Woestijntocht van Egypte naar het latere Israël, tot de schitterende Tempel van koning Salomon waar archeologisch geen spoor is van terug te vinden.
Aan de andere kant staan de minimalisten, moderne exegeten die haarfijn uitleggen waarom verhaal na verhaal ongeloofwaardig is. Eén verklaring hebben ze echter niet: hoe die verhalen dan ontstaan zijn. Pure verbeelding? Of een historische kern waar later de volksfantasie, of de priesterlijke manipulatie vrij baan rond heeft gekregen? Enkele jaren geleden verscheen een standaardwerk van de archeologen Israel Finkelstein en Neil Asher Silberman, The Bible Unearthed, in het Nederlands vertaald als De Bijbel als mythe (Uitgeverij Synthese). Zij brengen de moderne sceptische gegevens op een knappe manier samen, maar laten voortdurend de mogelijkheid van een historische kern voor vele van deze verhalen wel open.
Eddy Daniels brengt een alternatief voor de minimalistische en de fundamentalistische Bijbellectuur, gebaseerd op het criterium van "embarrassment", dat vooral door wijlen Herman H. Somers werd gehanteerd. Volgens hem kunnen we veel meer weten dan we denken te weten, als we elke betwistbare tekst onderzoeken zoals een goede gerechtelijke onderzoeker te werk hoort te gaan: welke elementen zijn er in dit getuigenis te vinden waar de getuige zelf mee verveeld heeft gezeten? Telkens we op zulk een element de vinger leggen, mogen we aannemen dat er sprake is van iets dat de oorspronkelijke auteur onmogelijk kon verzwijgen zonder in zijn eigen tijd of milieu ongeloofwaardig te worden, ook al vond hij het niet leuk dit te vermelden.
Tegelijkertijd zal Eddy Daniels een redenering ontvouwen waarom het niet waar is wat op basis van de moderne communicatietheorie gezegd wordt, dat orale tradities ongeloofwaardig zijn wegens de vervorming van spreker tot spreker. Hij zal argumenteren dat heilige tradities wel degelijk geloofwaardig doorgegeven worden, omdat niet de spreker of auteur garant stond de boodschap, maar de gemeenschap die haar beluisterde. Indien er een vervorming is opgetreden, dan is dat gebeurd ofwel aan de basis van het verhaal, ofwel bij een wisseling van genre. Daar moet dan het criterium van embarrassment gebruikt worden om de oorspronkelijke kern te isoleren.
Op die manier kunnen we ontdekken dat Eva wel degelijk verleid werd door de Slang, dat Abraham geen monotheïst was maar een vluchteling voor de Godin, dat Mozes een Egyptische bastaardprins was die zijn eigen koninkrijk nastreefde, dat David geen bevrijder maar een woestijnrover en daarna verdrukker was van zijn volk, dat het monotheïsme in Judea pas ontstond na de Babylonische Ballingschap enzovoort. En dat Jezus niet verwekt werd door de Heilige Geest, maar door de boodschapper Gabriël. Wat een andere naam was voor de Herodiaanse koningszoon Antipater, die door zijn vader in 4 vCT werd terecht gesteld op verdenking van hoogverraad.

Een bespreking van deze lezing op de blog van Bart Haers vindt u hier.

29/3/2014: Dirk Gysels: Yoga, dood, onsterfelijkheid

Yoga is niet enkel een methode om gezond, bewust en sereen te leven. Het is ook een methodologie om: je leven aanzienlijk te verlengen, je voor te bereiden op de voorgang én reeds hier en nu jezelf bewust te worden van mentale toestanden die je overkomen in een toestand zonder lichaam. Dirk, een jarenlange yogastudent en meditatiebeoefenaar, bespreekt de praktische en theoretische inzichten van deze vergevorderde mensen. Een tocht doorheen andere dimensies of lokas, de verschillende scenario's die zich kunnen voordoen en vooral een oosterse, niet-Tibetaanse "ars moriendi" om je voor te bereiden op een voorspoedige overgang in volle bewustzijn. Er wordt erg veel aandacht besteed aan subtiele energetische processen van het sterven en hoe deze te beinvloeden.

De spreker studeerde geschiedenis aan de RUG en schreef enkele boeken over het oosterse denken.

prof. Rudy Cambier en Marnix L’hoëst

22/2/2014: Marnix L’hoëst: de Tempeliers en hun nalatenschap voor Europa

"Non nobis Domine, non nobis sed nomini tuo da gloriam"

De Tempeliers, de meest enigmatische ridder-monikkenorde die onze geschiedenis ooit heeft gekend. Rond deze ridder-monikkenorde hangen meer mysteries dan welk ander onderwerp uit onze geschiedenis. Er wordt gezegd dat ze de machtigste en rijkste orde van de Westere wereld waren, maar hoe kon dit gezien hun Regel en hun eigenlijke naam?
En tot op heden dragen we nog steeds de nalatenschap van deze orde in onze Europese cultuur.
In deze lezing geeft de spreker meer duidelijkheid over het hoe en waarom van hun oprichting, hun realisaties en hun nalatenschap.

25/1/2014: Walter Faché: Ontstekingen voorkomen met de Voedingsdriehoek Faché

Uitspraken zoals "De meeste mensen eten te veel, van een vierde deel van wat zij verorberen leven zij, van het overblijvende driekwart deel leven de artsen", "Houd het hoofd koel, de voeten warm, en prop niet al te vol de darm", "Wie goed purgeert, geneest goed", "De dood huist in de darm" tonen goed aan dat de kwaliteit van de darm een prioriteit moet zijn om gezond oud te worden. Ontstekingen en oxidaties in de humane weefsels leiden langzaam maar zeker tot kanker, andere degeneratieziekten en tot de dood. Je kan het uitstellen door bewust te worden van het belang van gezonde darmen. Biochemicus en voedingsdeskundige Walter Faché, HEOS stelt op een aangename wijze zijn nieuwe voedingsdriehoek Faché® voor die in België werd geregistreerd in 2003.

De basis-Voedingsdriehoek Faché® bevat 15 voedingsgroepen en steunt op 25 jaar research. Faché vergeleek en bestudeerde alle voedingsdriehoeken uit de wereld en kwam tot de conclusie dat de voedingsdriehoek van België niet kan voldoen om alle noodzakelijke nutriënten op jouw dagelijks bord te krijgen. Elke dag een voedingsmiddel uit elke groep van de voedingsdriehoek Faché consumeren, leidt onvermijdelijk tot een optimaal vitaal functioneren, kanker voorkomen en gezond ouder worden.
Faché maakt duidelijk dat de antioxidanten-, de cepaënengroep, de peulvruchten-noten-zaden-pitten-kiemen-scheuten en de essentiële vetzuren ons beschermen tegen de opmars van alle degeneratieziekten zoals kanker, diabetes, reuma, allergieën. Je kan vooral het tientallen jaren ziek zijn bij het ouder worden voorkomen en van een zorgeloze oude mooie dag genieten.
Hij toont ook aan dat het eenvoudig kan zijn om talrijke wetenschappelijk onderbouwde adviezen op te volgen zonder veel tijd te investeren, met minder geld en vooral de natuurlijke smaken in onze voeding terug te leren appreciëren. Bewust worden van gezonde eerlijke bio-voeding en van een eerstelijnsgeneeskunde die de orthomoleculaire voeding en een natuurlijke levenswijze zouden moeten promoten. Deze bewuste wetenschappelijke visie van Walter Faché is gegroeid uit alle bestaande voedingssystemen of diëten, waaruit het beste werd gedestilleerd en samengebracht volgens de principes van de tweevoudige Nobelprijswinnaar prof. dr. Linus Pauling. Faché heeft in België in 1989 zijn instituut opgericht om deze orthomoleculaire principes en visie in België met zijn eigen chemische, biochemische en toxicologische achtergrond en kennis te integreren in zijn Faché-Instituut, dat erkend is door de BSOM (België), MBOG (Nederland), ISOM (Canada voor de hele wereld) en ECPM (Europa).
Iedereen kan de gedrukte voordracht met de geplastificeerde voedingsdriehoek in A3-formaat aankopen aan slechts 10€ tijdens deze unieke speciale voordracht. U ondersteunt dan het orthomoleculaire instituut in België.

Kort Curriculum Vitae van Walter OM Faché, HEOS

• Stichter in 1989 van het Faché Instituut voor Orthomoleculaire Wetenschappen (FIOW).
• Directeur en hoofddocent van het Faché-Instituut FIOW (sedert 1989).
• Secretaris van de Belgian Society for Orthomolecular Medicine (BSOM).
• Docent-biochemie eerste kandidatuur aan de Internationale Osteopatieschool te Gent, België (van 1999 tot 2005)
• Repetitor aan het repetitoraat DIDAXIS te Gent over de vakken biochemie en organische chemie gedoceerd aan de eerste en tweede kandidatuur wetenschappen RUG en VUB (1978-1999).
• Hoofd- en eindredacteur van het Belgisch Tijdschrift voor Orthomoleculaire Geneeskunde "ORTHOFYTO met Othotrends" (vanaf 1994 tot heden) en het Magazine de eet- leefwijzer "LEEFNU" (vanaf 2001 tot heden).
• Stichter en voorzitter van de Belgische-Nederlandse firmaraad "ORTHOCEUTICA" (1995).
• Co-stichter van de werkgroepen Orthomoleculaire Voedingsraad FIOW (1994 tot heden) en Orthomoleculaire dierenvoeding WODV (1995-2006).

Walter is ook consultant in productontwikkeling, productresearch en orthomoleculaire biochemische opleiding voor nutraceutische bedrijven.

21/12/2013: Koenraad Elst: De geschiedenis van yoga

Wanneer, waar en hoe is yoga ontstaan? We zien al enige sporen bij de natuurvolkeren, om dan in de Oepanisjaden (-2de millennium) een herkenbare yogaleer aan te treffen. Ademoefeningen waren er vanaf het begin, met als eerste specifieke oefening de langzame buikademhaling door afwisselend het linkse en het rechtse neusgat. De lichaamshouding kent alleen variaties op het kaarsrecht rechtop zitten, getuige de tekeningen gevonden in de Harappa-steden (-3de millennium). Via Krisjna, de Boeddha en Patañjali komen we tot het klassieke stelsel van yoga, wat daar betekent: meditatie, met als doel de “afzondering” (van het bewustzijn uit zijn veld van voorwerpen) of de “bevrijding” (uit de onwetende verwarring tussen het Zelf en het niet-Zelf, of later, uit het wiel van wedergeboorten). Midden het +1ste millennium komt de leer van de kundalini-kracht en de cakra’s erbij. Pas een duizend jaar geleden ontstaat dan de nu bekende hatha-yoga met de gedraaide en omgekeerde lichaamshoudingen. Het wereldbeeld schuift ook nogal op: aanvankelijk is yoga een atheïstische stroming (en de spreker zal betogen dat er een natuurlijk verband is tussen meditatie en goddeloosheid), die bij latere commentatoren op de klassieken eerder theïstisch wordt en in de moderne tijd door de devotionele beweging beïnvloed is. Toch zijn er ook polemieken bewaard tussen de hatha-yogi’s en de devotionele stroming: deze laatste kweekt het vertrouwen op een gekozen godheid, terwijl yoga de zelfredzaamheid bevordert. Een nieuw discussiepunt is de bewering van enkele Amerikaanse academici dat de moderne en wereldwijd populair gemaakte hatha-yoga door de lichamelijke oefeningen van het Britse leger beïnvloed zijn (wat hoogstens zeer marginaal waar is), en dat de kundalini-yoga door de Chinese praktijken van de “innerlijke alchemie” beïnvloed is (waarvan de spreker enkele nieuwe voorbeelden ontdekt heeft). Een typisch moderne ontwikkeling is de openstelling van hatha-yoga voor de vrouw, met ondermeer zwangerschapsyoga. Eeuwenlang was yoga-beoefening een mannenbastion, vandaag eerder het tegendeel.

Dr. Koenraad Elst (°Leuven 1959) is oriëntalist en auteur van meer dan twintig boeken over de antieke en de hedendaagse geschiedenis van India, het ontstaan van de Indo-Europese taalfamilie, de Indiase en Chinese wijsbegeerte, de islam, het boeddhisme, de multi-maatschappij en het taalbeleid in Azië en Europa.

30/11/2013: Marcel De Cleene: Dieren als dragers van cultuur

De dierenwereld is intens verweven met onze cultuur, maar al te vaak beseffen we dit niet. Wie kent nog de herkomst van namen of uitdrukkingen als "ongelikte beer", "gazet", "caprice", "van de tongriem gesneden", "Al moesten de kraaien het uitbrengen, de waarheid komt aan het licht", "Tegen heug en meug iets beweren", "zo bang als een wezel", enzovoort? Waarom prijken weerhanen op onze kerktorens en leeuwen of adelaars op talloze vlaggen en wapens van steden en families? Wat had de populaire Franse zangeres Edith Piaf te maken met een mus? Wie weet dat men ooit dieren voor de rechtbank daagde, ook in onze streken? Waarom eet men in Noordwest-Europa geen of nauwelijks paardenvlees, maar in Zuid-Europa wel veel? België ligt in het grensgebied van die twee eetculturen... Waarom offerde men vaak dieren en gebeurt dit nog steeds, en waar? Hoe keek men in de oudheid tegen dieren aan? Deze voordracht geeft een antwoord op zulke en vele andere vragen.

De spreker is prof. plantkunde aan de Gentse universiteit en hij schreef lijvige werken over planten en dieren in het volksgeloof, uitgegeven bij Mens en Cultuur. Er zullen boeken van hem verkrijgbaar zijn op de avond.

26/10/2013: Eric Cornand: Oorsprong van de beschaving: Göbekli Tepe?

In zijn standaardwerk The Structure of Scientific Revolutions (1962) lanceert wetenschapshistoricus Thomas Kuhn het concept "paradigma".
In haar boeiende en grensverleggende boek The Wave (2005) definieert Dr. Jude Currivan, natuurkundige en archeologe, het begrip paradigma als volgt: "Algemeen gedeelde denkbeelden over de wereld waarvan de juistheid was beproefd, en die in het algemeen door wetenschappers en menselijke gemeenschappen worden onderschreven".
Daarna volgt een hoofdstukje over hoe moeilijk het voor de gevestigde wetenschap is om een gangbaar paradigma te ruilen voor één met nieuwe inzichten dat juister is. Ook Kuhn heeft het daar uitgebreid over. En de voordracht over Göbekli Tepe gaat voor een deel ook daarover.
Wetenschappelijke kennisrevoluties zoals veroorzaakt door Copernicus (zonnestelsel), Einstein (relativiteitstheorie), Bohr en Heisenberg(kwantumfysica) komen niet zo vaak voor. Wat archeoloog Klaus Schmidt in zuidoost-Turkije heeft blootgelegd, kan best aan de basis liggen van een kennisrevolutie in de wereld van de archeologie.
Want uit alles wat men daar heeft ontdekt, blijkt dit: de oudste beschaving op Aarde, namelijk de Soemerische, is niet de oudste beschaving op Aarde. Niet langer, in ieder geval.
De wetenschappers weten er geen weg mee en dus wordt het onderwerp uit de media gehouden. Gelukkig is er (vooralsnog) het internet, al is ook daar de informatie eerder schaars. Maar dat er in zuidoost-Turkije een archeologische ontdekking van fenomenale waarde is gedaan, begint stilaan door te dringen tot de geesten van de archeologen die toch nog enige objectiviteit en openheid betrachten.
Feit echter is dat deze bouwwerken dateren van voor de zondvloed en tenminste achtduizend jaar ouder zijn dan het oudste bouwwerk van een gekende beschaving op Aarde.
Eric Cornand brengt een stand van zaken van de opgravingen, met een groot aantal prachtige dia’s en ook een originele theorie over de ware betekenis en doel van deze wonderlijke en geheimzinnige bouwwerken.

28/9/2013: Philippe Gérard: Emoconie: de correctie van negatieve emoties met planten

Mensen zijn onderhevig aan emoties. Emotionele toestanden, zoals onzekerheid, zelftwijfel, minderwaardigheidsgevoel, piekeren, wisselvalligheid, bedrieglijkheid, faalangst, hopeloosheid, verdriet en trots zijn de kleine kantjes van ons, mensen. Die kunnen echter scherp zijn en erg pijn doen, niet alleen voor de persoon zelf, maar ook voor allen in de omgeving. Bovendien is er de actualiteit van oorlogsgeweld, natuurrampen en een donker toekomstbeeld, wat bij velen diepe emoties oproept, waar mensen heel moeilijk mee om kunnen. Het is de bedoeling dat de emoconie en de "emocons" hen daarbij te hulp komen.
Emoconie is een correctieve heelmethode voor de behandeling van negatieve emoties met planten. Het is een nieuwe vorm van emotherapie waarbij emoties harmonisch worden door middel van geneeskrachtige planten. Het is ook een nieuwe theorie, die kruiden aan emoties bindt. De emo-preparaten van medicinale planten die worden aangewend, heten emocons. Er zijn 54 verschillende emocons, met als basis 54 verschillende planten. Het werkingsgebied van elke emocon wordt tot in de puntjes beschreven als een persoonlijk portret. De plant wordt getransformeerd tot een emotioneel concentraat. Een emocon kan ingenomen worden, of aangebracht worden op het lichaam. Omdat de kunst nu eenmaal een sublieme vertolker van emoties is, wordt elk emocon ook gelinkt aan een muziekstuk, een gedicht, een schilderij of een beeldhouwwerk. Emoconie behandelt geen psychische pathologie, noch psychiatrie, maar enkel negatieve emoties.

Philippe Gérard, componist van het concept Emoconie, is van opleiding apotheker. Na jaren ervaring in de farmacie en fytotherapie, heeft Philippe Gérard een totaal-concept ontworpen, om emoties op een unieke manier te benaderen.

Za. 22/6/2013, 19h: Jaarlijks etentje

We kozen weer voor restaurant "Komkommertijd" (reep 14 te Gent, vlakbij parking "Reep"), want voor 16€ krijg je daar een zeer lekker en gezond veganistisch buffet à volonté.

15/6/2013: Fernand Haesbrouck: Requiem der veronderstelde ziekten

"Door de lange wachtlijsten duurt het soms een hele tijd voor een degelijke diagnose kan worden gesteld en dan durft de arts wel eens Rilatine voorschrijven om snel een diagnose te kunnen maken", vertelt Rita Bollaert van de vzw ZitStil, "als het werkt, is het ADHD, als het niet werkt iets anders".
Apotheker Fernand Haesbrouck: "Net zoals de brandstapel, werkt het toedienen van cocaïne of amfetaminedoping tot ieders voldoening bij iedereen. Men hoeft daarom geen arts te zijn. Men moet wel een arts zijn om een toxicomanie in te stellen en in stand te houden. En precies ook daarom werd ADHD als een ziekte uitgevonden. Beleeft onze maatschappij nu de revival van de sharia's van vijfhonderd jaar geleden, of koestert men dit geloof in de sekte van Zitstil omdat deze de toekomst van onze jeugd zou garanderen met legale doping?"
Fernand, die we vijf jaar geleden al eens te gast hadden, heeft heel wat last gekregen door zulke uitspraken te doen en zijn kop uit te steken tegen mistoestanden in de psychiatrie. De Orde van apothekers sleurde hem voor de rechtbank, zijn boeken werden verboden, hij werd met de dood bedreigd, maar hij is nu volledig vrijgesproken en van alle blaam gezuiverd. De strijd is nog niet voorbij, maar er is toch weer wat hoop. Ondertussen heeft hij zijn derde boek gepubliceerd: "Requiem der veronderstelde ziekten". Daarin legt hij uit hoe men patiënten bedroog en nog bedriegt door ze de serotonine- en dopaminefabels wijs te maken.
Fernand doet op deze avond zijn relaas.

Koenraad Elst (rechts) en zijn uitgever Arnold Eloy (links)

25/5/2013: Koenraad Elst: Het echte Turkse wereldbeeld

Vooraleer de Turken zich goedschiks of kwaadschiks tot de islam bekeerden, hadden zij een eigen beschaving. Vooraleer zij naar Zuidwest-Azië en Oost-Europa trokken, woonden zij in of nabij Mongolië. Toen zij van de Iraanse Skythen de ijzersmeedkunst en het paardrijden overnamen, kregen zij er ook de dominantie over Centraal-Azië bij, en vandaar dijde het Turkendom verder uit naar het westen. Zij verloren er wel hun traditionele sjamanisme bij. Anders zouden wij niet bij de Indianen te leen gegaan zijn om de zweethut of de visioenkweeste te ontdekken, maar hadden de Turkse gastarbeiders die meegebracht. Wij rekonstrueren het Turkse wereldbeeld, dat nog overleeft bij de Turkse Jakoeten in Noord-Siberië, en dat ook wat sporen nagelaten heeft in de Turkse variant van de islam. Gelukig heeft de seculiere en pan-Turkse beweging van Atatürk het Turkse erfgoed in zekere mate doen herleven.

Dr. Koenraad Elst (°Leuven 1959) is oriëntalist en auteur van ruim 20 boeken.

27/4/2013: Werner Poets: Waarom is het UFO-vraagstuk nog niet opgelost?

Merkwaardige verschijnselen in de lucht worden waargenomen door mensen van alle rangen en standen doorheen de geschiedenis. Een populaire benaming van een vreemd luchtverschijnsel is "UFO", wat de afkorting is van Unidentified Flying Object. Dit onderwerp heeft aanleiding gegeven tot hevige debatten en blijft tot op de dag van vandaag controversieel.
Waarom is het UFO-vraagstuk nog niet opgelost? Om deze vraag te kunnen behandelen zal de geschiedenis van het UFO-verschijnsel worden behandeld. Zo zal duidelijk worden waarom in de ogen van het publiek het UFO-vraagstuk verengd is tot de vraag of UFO's indicaties zijn van het bestaan van geavanceerde intelligente wezens. De drogredeneringen van zowel gelovers als niet-gelovers, die steeds weer naar voor worden geschoven tijdens debatten, zullen belicht worden. Ook de complicaties die eigen zijn aan het onderwerp zullen worden besproken.
Er is heel wat geschreven m.b.t. het UFO-verschijnsel. Helaas wordt het belangrijkste element, namelijk de waarnemingen en het onderzoek van deze waarnemingen, veelal verwaarloosd. Het doel van het Belgisch UFO-meldpunt is om deze leemte op te vullen met grondig beschreven en onderzochte waarnemingen. De medewerkers van het Belgisch UFO-meldpunt hebben sinds 2007 meer dan duizend UFO-meldingen onderzocht. Met voorbeelden uit de praktijk zal duidelijk gemaakt worden wat mogelijke oorzaken zijn die onderzoek van UFO-meldingen kunnen bemoeilijken. Wat uw opinie over UFO's ook is, na deze voordracht zal u er wellicht een genuanceerdere mening over hebben.

De spreker is licentiaat in de natuurkunde en is medewerker van het Belgisch UFO-meldpunt.

30/3/2013: Bernard Lernout: SOS Taal - Brein-fitheid & vlotter vreemde talen leren

Het leren van vreemde talen loopt niet altijd van een leien dakje. Het kan gelukkig anders, als je beter gebruik maakt van de taalknobbels die ieder menselijk brein in zich draagt. Iedere baby heeft het verbluffend potentieel om eender welke van duizenden moedertalen op spontane wijze te leren. Het aangeboren taaltalent kan wel terug aangeboord worden!
Breintraining is de sleutel daartoe. In deze lezing tonen wij een nieuwe verfrissende aanpak die bij het leren van vreemde talen een dubbel voordeel biedt: je leert vlotter die andere taal, en je hertraint je brein zodat het ook voor andere vakken (of werkcompetenties) fitter wordt!
Op deze avond zullen gereedschappen getoond worden om leerprocessen te verbeteren, zoals Mind Maps, SuperMemo, ANKI,...

Bernard Lernout schreef over dit thema een boek samen met zijn dochter Lisa (Standaard Uitgeverij, september 2009), wat zal verkrijgbaar zijn op de avond.

23/2/2013: Koenraad Elst: Portret van de vedische zieners

In India verwijst men regelmatig naar de Veda's, waarvan men is gaan geloven dat zij door de goden geopenbaard zijn, net als de Koran in de islam of de 10 Geboden in jodendom en christendom. Dat doet echter onrecht aan de zieners die de vedische hymnen gecomponeerd hebben, uitdrukkelijk als menselijke hymnen aan (dus niet van) de goden. Zij waren veel meer te vergelijken met onze eigen heidense voorouders, die de goden als hun vrienden bejegenden, dan met hedendaagse hindoes, die gebukt gaan onder een steile devotie. Wij presenteren het opzet van de Veda's, verzamelingen van hymnen die bij allerlei rituelen gebruikt werden, en belichten een aantal markante figuren die hen "geschreven" hebben, hoewel er toen nog niet geschreven werd. Uit hun hymnen komt een wereld te voorschijn die fundamenteel verschilt van het hedendaagse of zelfs het middeleeuwse India. Zo vermelden zij nergens het geloof in wedergeboorte, dat al sinds millennia zo fundamenteel lijkt voor de Indiase beschaving. Ook de vage uurhoekastrologie in de Veda's is van een ander type dan de nu in India bloeiende astrologie, met een andere dierenriem. Zouden de vedische zieners het land dat zij zo gemarkeerd hebben, nog herkennen?

Dr. Koenraad Elst (Leuven 1959) is oriëntalist en heeft ruim twintig boeken over Oosterse geschiedenis en wijsbegeerte gepubliceerd. Hij gaat gevaarlijke onderwerpen niet uit de weg en strijkt soms ook zijn levensbeschouwelijke vrienden tegen de haren in. Zo nemen vele hindoes zijn kritiek ten gronde op hun begrip van de vedische zieners niet in dank af. Maar zoals zij zelf zeggen: "Waarheid overwint."

26/1/2013: Wim Thienpont: Het CHC-model en de zin en onzin van intelligentiemetingen

De eerste intelligentietest, ontworpen door Alfred Binet en Theodore Simon, verscheen in 1908. Het begrip IQ werd kort daarop geïntroduceerd door William Stern. Sedertdien zijn er veel pogingen ondernomen om intelligentie te "meten". De bekendste intelligentietesten zijn de testen ontworpen door David Wechsler, de eerste in 1939. Hij drukte intelligentie uit in een "verbaal IQ", een "performaal IQ" en een "Totaal IQ". Dit concept en deze testen hadden zoveel succes dat het concept weinig in vraag gesteld werd. Nochtans is deze rudimentaire opdeling van intelligentie achterhaald en moeten we ernstig vragen stellen bij de optie intelligentie uit te drukken in een IQ. Ondanks het succes van Wechslers concepten, werden reeds vroeg pogingen ondernomen om intelligentie op te delen in meerdere factoren; J.P. Guilford ondernam een verdienstelijke poging, maar tot een bruikbare operationalisatie kwam het niet. De laatste jaren is het vooral Howard Gardner die aandacht trekt met zijn "meervoudige intelligentie". Hij maakt daarbij onderscheid tussen 8 soorten intelligentie. Minder bekend bij het grote publiek is het CHC-model genoemd naar de ontwerpers Raymond Cattell, John Horn en John Caroll. In dit model worden net zoals bij meervoudige intelligentie meerdere factoren onderscheiden. Het model is reeds operationeel, alhoewel nog niet optimaal uitgewerkt. Op deze avond maken we kennis met dit model.

De spreker werkt als pedagoog in een centrum voor leerlingenbegeleiding.

22/12/2012, 20h: Johan Rommelaere: Over boeleren met de duivel en zachtaardige Wicca's

Hekserij is een thema dat door de eeuwen heen mensen op een heel verschillende wijze geïnspireerd heeft. Het staat ook niet los van bepaalde archetypes die in ons onderbewustzijn sluimeren. Als we het over "heksen" hebben, dan slaat onze verbeelding sowieso op hol. Wat we ons daar dan concreet bij voorstellen, is echter heel divers. De een denkt aan oude kromgebogen duiveldienaressen die op een bezem naar de sabbat vliegen om er samen met collegae o.a. de aars van de duivel te kussen, de andere snuift de geur van brandstapels of hoort de kreten van slachtoffers van waanvoorstellingen die in donkere krochten tot bekentenissen gedwongen worden. Anderen denken dan weer aan de sympathieke speelse jonge Harry Potter-heksen van Zweinstijn. Ook sprookjes worden bevolkt door heksen. De Wicca is dan weer het zinnebeeld van de goede heks die haar krachten ten dienste stelt van hen die er beroep op willen doen. Maar ook dit is een vertekend beeld. Hekserij en al de waanbeelden die erbij horen, zijn trouwens nog niet uit de wereld verdwenen en blijven ons fascineren.

De spreker heeft archeologie gestudeerd aan de Gentse universiteit, en is voorzitter van de vzw. "Gallische Hoeve". In het thema hekserij is hij geïnteresseerd geraakt door een roman die hij aan het schrijven is.

24/11/2012: Marc Joris: Oude mythen en moderne psychologie

In deze lezing komen aan bod:

• Mythen uit de Griekse Oudheid als pre-moderne wijsheid over het noodlot en de menselijke psychologie.
• De discussie tussen Carl Gustav Jung en Robert Graves over de betekenis van mythologie: psychologische archetypen of politieke constructies?
• De nieuwe invalshoek van Jean Shinoda Bohlen: de oude goden als psychologische typen.
• De visie van Octavio Paz: opstand der engelen en de geschiedenis geleid door demonen.
• Hephaistos, Liberty en Davy Crockett als de mythische helden van de Verenigde Staten van Amerika.
• De verschillende mythen van Republikeinen en Democraten.
• De conquistadores en El Dorado, de mythologische vloek van Latijns-Amerika.
• De terugkeer van de Griekse nimfen: het feminisme.
• Oude religieuze mythen in moderne seculiere ideologieën: het aards paradijs, de godkoning, de grote god Mammon.
• De gevaarlijke verdwijning van Mars en Ares uit het moderne Europa.
• De dood van de Joseph Campbells “Held met de duizend gezichten”.

De spreker is van opleiding wiskundige, maar hij verdiept zich ook al vele jaren intensief in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie, religie en literatuur.

27/10/2012: Stefaan Van den Eynde: Bij Toutatis! Het wereldbeeld van de Kelten.

Er is al een aantal decennia (om uiteenlopende redenen) een hernieuwde interesse merkbaar in het "Keltische" erfgoed. Het grote aantal recente publicaties (waarvan er een behoorlijk aantal vertaald werden naar het Nederlands) is hiervan een stille getuige. Redenen genoeg om het onderwerp aan De Ronde Tafel aan te snijden. We vragen ons vanavond af of er wel zoiets bestond als "het Keltische volk"? We overlopen in dit licht kort de bronnen die ons hierover informatie verschaffen, om vervolgens dieper in te gaan op de manier waarop Indo-Europeanen in het algemeen (en Kelten in het bijzonder) naar de wereld om zich heen keken. Waarover verwonderden zij zich? Waarin geloofden zij? De gastspreker neemt ons aan de hand van een powerpoint-causerie onder meer op sleeptouw langsheen grafheuvels en de onderwereld, de drie maatschappelijke standen en het sacrale koningschap. Het geheel wordt doorspekt met sfeervolle muzikale intermezzo’s.

Stefaan Van den Eynde (°1967) studeerde vergelijkende godsdienstwetenschappen.

22/9/2012: Fons Wils: Het bewustzijn en zijn oorsprong

De wetenschap is er tot nu toe heel handig in geslaagd om haar onmiskenbare onmacht te verbergen als het gaat over het ontstaan van leven of over het wezen van het bewustzijn. Elke bovenzinnelijke invloed op het tastbare wordt weggewerkt met waarschijnlijkheden of afgedaan als Toeval. De wetenschappelijke methode ontwijkt hiermee subtiel en zorgvuldig dat wat het gedrag stuurt in het tastbare Hier en Nu. Zonder de meerwaarde te beseffen van het bestaan van een bezielde binnenkant kunnen wetenschappers zeer vernietigend oordelen over al wie zich daarmee bezig houdt. Voor de wetenschappelijke visie zijn dat allemaal zogenoemd "zaken die niet bewezen kunnen worden". Het is echter belangrijk te beseffen dat het analytische karakter van ons wetenschappelijk denken een noodzakelijk totaalbeeld onmogelijk maakt. We zijn ons te weinig bewust van de gevaren van de geïsoleerdheid van wetenschappelijk verantwoorde denkbeelden. Wetenschap ziet namelijk zelf, door haar blindheid voor een binnenkant, levensbelangrijke zaken over het hoofd. Dat kan funeste gevolgen hebben voor onze psyche en voor ons handelen in het dagelijkse leven. Het Model van de spreker toont de weg naar de re-integratie van de holistische capaciteiten van het bewustzijn. Zoiets dient dringend te gebeuren. De integratie van de analytische mentale ruimte en van de holistische mentale ruimte maken een evenwichtige levenswijze mogelijk. Dat leidt ons naar de herontdekking van het bestaan van een Zijnstoestand. We moeten alles opnieuw overdenken, en vooral niet vergeten onszelf in vraag te stellen.

De spreker is natuurkundige en al vele jaren intensief bezig met een nieuw model op het heelal (zie eerdere voordrachten).

30/6/2012: Jaarlijks etentje

Traditiegewijs sluiten we ons lezingenseizoen af met een gezellig etentje.
We hebben weer een bijzondere plaats uitgezocht, namelijk de Gentse Stadsbrouwerij "Gruut", goed verstopt gelegen in het hartje van de stad (Grote Huidevettershoek 10, 9000 Gent). Dit is 5 minuutjes lopen van de Kouter (parking).
Er is keuze tussen:

• vegetarische wokschotel met quorn
• Gentse waterzooi met kip

Er is chokomousse van het huis als dessert, en de prijs komt op 18€.
Als u de artisanale bieren van deze brouwerij nog niet hebt geproefd, is dit de ideale gelegenheid.
En bij goed weer kunnen we gezellig op het terras vertoeven!

23/6/2012: Heidi Lemmens: Tussen hemel en aarde

Is er meer tussen hemel en aarde? Tijdens deze voordracht wil ik stilstaan bij het thema sacraliteit.
In eerste instantie wil ik de sacraliteit in de mens uitdiepen. Neurologisch vinden er veranderingen plaats in de hersenen bij het bidden of mediteren. Kan je het goddelijke in jezelf oproepen? Waar is een transcendente beleving in jezelf waarneembaar? Waar kan je sacraliteit plaatsen? Is het een kwestie van zijn of van worden?
In het volgend onderdeel staan we stil bij God in de hemel of op aarde. Ik wil me richten op de geomantiek. Hoe zit het met energetische krachtplekken en leylijnen? Zijn steencirkels enkel astronomische studiecentra? En zijn dolmens ritusplaatsen? Zijn wij, zoals mensen dergelijke sites construeerden, op een welgekozen plek of gesacraliseerd door de ceremonies, ook nu nog in staat om de aarde te sacraliseren?
Er is nog veel niet geweten van historische vondsten. Zo doen er verschillende meningen de ronde over wat de diepere betekenis van het Keltische vlechtwerk is. Op basis van bovenstaande visie wil ik jullie meenemen naar een hedendaagse, symbolische invulling van een Keltische vlecht.

Heidi Lemmens is ergotherapeute en gids naar voorhistorische plekken in Groot-Brittannië en de Lage Landen.

26/5/2012: Koenraad Elst: Lange tijdkringlopen en de eindtijd

Dr. Koenraad Elst, °Leuven 1959, is oriëntalist. Hij heeft het vanavond over de langste omloop die men zich kan voorstellen, en een reeks kortere. De langste omloop is de duur van het heelal volgens de hindoegeschriften, vele honderden miljoenen eeuwen, opgedeeld in kleinere eenheden die nog astronomisch lang duren. Kortere maar nog behoorlijk lange omlopen zijn de geschiedenis van het heelal volgens het zoroastrisme, met waarschijnlijk de eerste eindtijdverwachting; volgens de Bijbel en de Koran, en hun nabootsingen bij de zogenaamde natuurvolkeren; volgens de boeddhistische Tijdwiel-geschriften; en volgens het astrologische Grote Jaar. Omwille van 2012 gaan we ook in op de eindtijdverwachting bij de Maya’s. Komt in massa, nu het nog kan, want eind dit jaar zal het gedaan zijn…

28/4/2012: Urbain Vermeulen: In de Arabische wereld: opstand of revolutie?

In de Middeleeuwen stonden Christenen en islamieten met getrokken zwaard. Nu leven in België vele honderdduizenden moslims. Het contact verloopt niet altijd gunstig. Over dagelijkse dingen hebben Christenen en moslims een andere visie. Hoe hebben Christendom en Islam zich verspreid? Hebben ze vergelijkbare ontwikkelingen gekend? Is de Islam meer dan een godsdienst? Dit en andere problemen ook van meer actuele aard komen ter sprake.

Prof. Vermeulen (°1940) is emeritus-hoogleraar islamkunde en klassiek Arabisch aan de universiteiten van Leuven en Gent, en een zeer begeesterd en welsprekend man. (Alleen al daarom mag u deze voordracht niet missen!) Hij schreef o.a. "Islam en christendom, het onmogelijke Gesprek?" (Davidsfonds, 1999)
Wij nodigden hem uit om te komen spreken over dit onderwerp, niet omdat we ons nu plots met politiek gaan bezighouden, maar wel vooral om te verklaren welke rol de godsdienst hierin speelt.

24/3/2012: Jan Allein: Leven in de microgolf

De laatste tijd worden wij via de pers regelmatig geconfronteerd met alarmerende berichten over een nieuwe, ernstige vorm van milieuverontreiniging, namelijk "elektrosmog". Met elektrosmog bedoelt men alle onnatuurlijke (dus door de mens veroorzaakte) elektromagnetische straling, een bijkomende component in de bestaande natuurlijke straling om ons heen.
De dag van vandaag vormt de draadloze communicatie in al zijn vormen (gsm, umts, gps, draadloze internetverbindingen, babyfoons,...) de voornaamste bron van elektrosmog en waarschuwen zowel de overheid als wetenschappers regelmatig voor intensief gebruik van deze draadloze technologie, en hoofdzakelijk door kinderen.
Dienen wij voor onszelf en onze kinderen ons werkelijk zorgen te maken over deze nieuwe vorm van verontreiniging of zijn deze alarmerende berichten voorbarig en niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek? Is het niet verontrustend dat instanties waaronder de Wereldgezondheidsorganisatie en de "Stichting Tegen Kanker" pleiten om verstandig om te gaan met deze technologiëen en kiezen voor een verbod voor gsm-gebruik bij kinderen onder de 12 jaar?

Jan Allein, coördinator van de werkgroep "Beperk De Straling", neemt u tijdens deze lezing mee in zijn zoektocht naar de mogelijke gevaren van elektrosmog voor u en uw omgeving. In een duidelijke onafhankelijke taal wordt de huidige stand van zaken toegelicht, hoe ver de wetenschap staat en wat de toekomst mogelijks brengt. Hij geeft eveneens een overzicht van alle preventieve maatregelen die u en de overheid kunnen nemen om de mogelijke gevolgen van elektrosmog te beperken.

De spreker is lid van de officiële Stralingsraad van de Stad Gent, kaderlid van de Centrale Afdeling voor Fractionering van het Rode Kruis, en specialist Immunologie en stolling.

25/2/2012: Ludo Abicht: Ik lach, dus ik overleef: joodse humor als strategie

Evenmin als er één homogene joodse cultuur bestaat, is er zoiets als een "joodse humor" van overal en alle tijden. Wat we gewoonlijk joodse humor noemen is de humor die ontstaan is in de Asjkenazische gemeenschap in Oost-Europa en die daar vooral ontwikkeld werd sinds het einde van de achttiende eeuw. Het is dezelfde gemeenschap waarin de Chassidische verhaaltraditie ontstaan was die we onder meer kennen door de verzameling van Martin Buber. Deze spitsvondige en verrassende verteltraditie heeft diepe wortels in de Kabbala, de joodse mystiek die, naast de Tora en de Talmoed, de spiritualiteit van deze Jiddisj sprekende bevolking beïnvloed heeft. In een vaak vijandige omgeving was deze humor en vooral zelfhumor één van de meest efficiënte middelen om te overleven en de eigen culturele traditie te bewaren en door te geven.

Ludo Abicht (°1936) is filosoof en taalkundige, bijna jezuïet geweest, hoogleraar, schrijver van een stapel boeken, vrijmetselaar en Vlaams-republikein.

21/1/2012: Jos Verhulst: De Rubens-code

De religieuze schilderijen van Rubens bevatten in een aanzienlijk aantal gevallen verdoken esoterische meldingen, meestal van astrologische aard. Hieruit blijkt ondermeer dat Rubens christologische opvattingen huldigde, die drastisch afweken van de conventionele katholieke (of protestantse) inzichten. Zo was Rubens van mening dat het Jezuskind waarvan sprake in het Mattheusevangelie (het verhaal met de drie magiërs of "koningen") een andere persoon was dan het Jezuskind waarover gerept wordt in het Lucasevangelie (het verhaal met de herderkes). Het eerste was volgens Rubens geboren op dinsdag 15 september 7 v.Chr. en het tweede op vrijdag 14 januari 1 (juliaanse kalender). Volgens Rubens heeft de gebeurtenis met de twaalfjarige Jezus in de tempel (Lucas, 2de hoofdstuk) zich niet voorgedaan op de gewone joodse Pesach, doch op Pesach Sheni (zondag 14 mei 13; Pesach Sheni is een soort reserve-paasfeest, waarop joden die het Pesachfeest niet konden vieren wegens onrein of op reis, vooralsnog hun religieuze plicht konden vervullen). Het openbare leven van Jezus Christus zou volgens de chronologie van Rubens iets meer dan twee jaar hebben geduurd, van de doop in de Jordaan op zondag 1 april 31 (tevens de paasdag van dat jaar) tot dood en verrijzenis op vrijdag 3 april 33 respectievelijk zondag 5 april 33. De door Rubens (en andere schilders uit zijn tijd) aangehangen christelijk-esoterische chronologie vormt vanuit astrologisch oogpunt een verrassend samenhangend geheel. In hoofdlijnen, doch ver van perfect, komt de chronologie van Rubens overeen met wat Rudolf Steiner vanaf 1909 heeft voorgesteld.

De spreker, dr. in de scheikunde met daarnaast vele andere interessegebieden, is u allicht reeds bekend van vorige boeiende lezingen!

Hebt u de voordracht gemist? U kunt alles ook lezen in zijn boek hierover, uitgegeven bij Via Libra, ISBN 9789077611128, of op www.rubensdepot.webs.com.

17/12/2011: Wim Grommen: de huidige crisis, een wetmatigheid?

Deze discussielezing gaat over een zeer actueel thema: de huidige financiële crisis. Bijna dagelijks worden bedrijven en burgers hiermee geconfronteerd. Amper is sprake van enig herstel of een volgend probleem moet worden opgelost. Niet alleen spaarders en beleggers hebben hierdoor (veel) geld verloren, ook bedrijven en de belastingbetaler moeten hun bijdrage leveren; zelfs de pensioenvoorziening van de burgers komt onder grote druk te staan.
Samenlevingen worden geconfronteerd met dezelfde problemen als aan het eind van de tweede industriële revolutie zoals oplopende werkloosheid, torenhoge schulden van bedrijven en overheden en dalende beursindexen. Kijkend naar de kenmerken van de fasen van transities, dit zijn maatschappelijke transformatieprocessen, zou het heel goed kunnen, dat we nu aan het eind van de zogenaamde derde industriële revolutie zijn aanbeland.
Tijdens de lezing komen belangrijke kenmerken van transities aan de orde, het verloop van een transitie volgens de s-curve, de duur van transities en belangrijke transities die zich in de geschiedenis hebben voorgedaan en die grote invloed hebben gehad op onze leefomgeving. Er wordt aan de hand van grafieken van o.a. beursindexen, de schuldenlast van samenlevingen, salariëring in de financiële wereld aangetoond dat deze grafieken grote overeenkomsten hebben met de s-curven van de laatste twee industriële revoluties. Er wordt ook aandacht besteed aan beursindexen. Beursindexen, zoals de Dow Jones, zijn fata morgana’s en zetten samenlevingen op het verkeerde been.
In de lezing staan vijf belangrijke pijlers van de eigen leefomgeving centraal. De historie heeft geleerd dat deze pijlers onontbeerlijk zijn voor een stabiele leefomgeving. Wim Grommen neemt ons mee langs belangrijke maatschappelijke veranderingen (transities) die zich in de geschiedenis hebben voorgedaan en die een grote invloed hebben gehad op onze leefomgeving. Hij zet ons aan het denken over wat deze veranderingen zeggen over heden en toekomst.

Ook nu moeten we weer nadenken op welke wijze we deze peilers in evenwicht kunnen houden. De spreker nodigt u uit om hierover met hem van gedachte te wisselen.

Wim Grommen is van origine wiskunde- & natuurkunde-docent, o.a. 6 jaar op het Norbertuscollege in Roosendaal. Hij geeft al 25 jaar trainingen op het gebied van automatisering; Scheidegger in Venlo, BTA Bergen op Zoom en Oracle Nederland. Voor Oracle heeft hij o.a. cursussen verzorgd in Bogota (Colombia), Halfway House (Zuid-Afrika), Bratislava (Slowakije). Momenteel verzorgt hij trainingen bij Transfer Solutions in Leerdam, een ICT-bedrijf dat gespecialiseerd is in dienstverlening rond Oracle-databasesystemen en Java-technologie.
Als hobby heeft hij zich de laatste jaren verdiept in transities, maatschappelijke transformatieprocessen, de S-curve en de relatie met beursindexgrafieken.
Klik hier voor een artikel van hem over dit thema.

26/11/2011: George Claeys: Mineralen en hun eigenschappen

• Wat zijn mineralen, waar komen die vandaan?
• Kunnen wij die herkennen?
• Kennen wij de metafysische eigenschappen en de helende werking?
• Welke zijn gebruiken en toepassingen ervan?
• Wat kunnen we daarvan geloven of blijft het bij kwakzalverij?

De spreker heeft een zeer uitgebreide verzameling bijzondere mineralen te Mariakerke; zie: www.geonicmineralencollectie.be.

29/10/2011: Ruben Lanckriet: Homeopathie bij dieren

Deze lezing handelt over de toepassing van homeopathie bij dieren. Zowel praktisch als theoretisch wordt dit domein behandeld, aangevuld met enkele concrete voorbeelden. Daarbij komt ook de algemene visie van de spreker op "genezen" aan bod, en wat dit in een grotere context kan betekenen. De spreker zal hierbij trachten een nieuw paradigma over leven en materie te verduidelijken.

Ruben Lanckriet studeerde in 2005 af als dierenarts aan de RUG en behaalde tegelijkertijd het aggregatie-diploma voor hoger secundair onderwijs. Onmiddellijk na zijn studie startte hij zijn eigen praktijk waarin vooral sportduiven en gezelschapsdieren aan bod komen. Vooral bij gezelschapsdieren maakt hij dikwijls gebruik van homeopathie en bachbloesems. Daarnaast geeft hij deeltijds les natuurwetenschappen.

24/9/2011: Koenraad Elst: Nieuwe ontdekkingen over de Indo-Europese wortels

Onze spreker, dr. Koenraad Elst, is als oriëntalist al achttien jaar bedrijvig in het onderzoek naar de vroege geschiedenis van het Indo-Europees (een groep verwante talen van IJslands tot Sinhalees, van Bengali tot Portugees), zowel taalkundig als levensbeschouwelijk. Voor ons vat hij enkele nieuwe, sensationele inzichten in die materie samen. Ten eerste zijn er aanwijzingen uit onverwachte hoek voor een Centraal/Zuid-Aziatische oorsprong van ook de Europese takken van deze taalfamilie. Ten tweede blijken ook belangrijke elementen van het geestesleven van ondermeer India en Griekenland terug te gaan tot de gemeenschappelijke oorsprong. Met name bekijken we de Indo-Europese wortels van yoga. Nee, yoga is niet "iets Oosters, ongeschikt voor de Westerse mens", het behoort tot het erfgoed van onze eigen voorouders.

25/6/2011: Jaarlijks etentje

Traditiegewijs sluiten we ons lezingenseizoen af met een gezellig etentje.
Deze keer viel ons oog op een restaurant met de klassieke Belgische keuken, en wat mediterraanse inspiratie, “Falstaff”, Brusselsesteenweg 693 te Gentbrugge. Bij redelijk weer kunnen we buiten zitten op het terras dat ideaal naar de avondzon gericht is. Parkeren kan er zeer gemakkelijk (gratis) in de buurt, en tram 21 stopt er bijna voor de deur.

18/6/2011: Lies Ameeuw: Ayurvedische geneeskunde

We leven in tijden waarin onze gezondheid erg op de proef wordt gesteld. Er is een enorm aanbod aan ideeën van hoe we terug gezond kunnen worden. Ayurveda is als geneeswijze duizenden jaren oud en nog steeds nieuw, fris en vooral werkzaam. Via Ayurveda kunnen we onze levenskwaliteit verbeteren. Maar ook voor tal van chronische aandoeningen is Ayurveda bijzonder sterk.
Deze avond gaan we dieper in op de oorsprong van de Ayurveda en waarom deze geneeswijze en levensstijl nog altijd zo krachtig is in haar aanpak. Wat we zelf thuis kunnen doen, op vlak van levensstijl en op vlak van voeding.

Lies Ameeuw schreef ondertussen 2 boeken over het onderwerp, een basisboek om de Ayurveda tot in de diepte te begrijpen ("Ayurveda vanuit het hart") en een kookboek waar deze voedingwijze goed is uitgelegd met tal van lekkere recepten ("Ayurveda, voor wie bewust wil koken").
U zal deze avond beide boeken kunnen aankopen en ook laten signeren.

28/5/2011: Henk Coudenys: Reïncarnatie- en regressietherapie: spelen met vuur of wondermiddel?

Regressietherapie houdt in dat er gezocht wordt in iemands persoonlijke geschiedenis naar oorzaken van een probleem, met de bedoeling het probleem op die manier op te lossen. In het kielzog van de regressietherapie, die zich in principe richt op vergeten traumatische gebeurtenissen uit jeugd en kindertijd, is de reïncarnatie- en regressietherapie ontstaan. Dit "ontstaan" is een spontaan proces dat zich meermaals heeft herhaald, bij nietsvermoedende regressietherapeuten in actie. In deze lezing gaan we in op de praktische technieken en mogelijkheden van de reïncarnatie- en regressietherapie, maar ook op de grenzen en de beperkingen. Naast de soms wonderbaarlijke resultaten die deze therapie soms oplevert, dienen we even goed oog te hebben voor de moeilijkheden en de gevaren.

De spreker is bioloog en auteur van boeken i.v.m. de dood.

23/4/2011: Jean Paul Van Bendegem: De wiskunde van het seksuele

Wiskunde en seks? Kan iemand werkelijk menen dat zij samengaan? Dat is precies de gedachte die ik wil verdedigen in deze lezing. Niet op een abstracte wijze, maar met concrete voorbeelden: zo zijn er prachtige, wiskundige modellen om de keuze van de ideale partner te optimaliseren, bestaat er een waanzinnig mooi verband tussen de reproductie van mathematisch geïdealiseerde konijnen en de gulden snede en bovendien kunnen stadslegendes over dalende seksuele prestaties onderuit gehaald worden.

De spreker is hoogleraar wetenschapsfilosofie aan de Vrije Universiteit van Brussel, en u allicht bekend van radio en TV.

26/3/2011: Vincent Ongkowidjojo: De Negen Werelden in de Noorse mythologie

De Grote Goden van het Hoge Noorden zijn welbekend bij het brede publiek. Maar... waar wonen ze? Met wie delen ze hun mythische kosmos en hoe zijn deze oorden met elkaar verbonden?
De Noorse kosmografie is gebaseerd op een stelsel van negen werelden. In elk van deze werelden woont een ander bovennatuurlijk ras, zodat elk van deze werelden een eigen kwaliteit bezit. Als archetypische landschappen verwijzen ze bovendien naar functies van het menselijk bewustzijn. Het ontstaan, de onderlinge relatie en de betekenis van deze Negen Werelden wordt besproken.

Vincent Ongkowidjojo is assyrioloog van opleiding, taiji-instructeur en modern tovenaar. Vincent werkt al ettelijke jaren in de traditie van het Noordse heidendom. Het boekje van zijn hand heet "Runen in de Noorse traditie".

26/2/2011: Marc vanden Daele: Toeval of niet?

Is het correct dat toeval niet bestaat omdat alles bepaald wordt door een oorzaak?
Is het ons lot dat alles door deze causaliteit gedetermineerd wordt, zonder enige ruimte voor de vrije wil? En gaan wij akkoord met Augustinus dat God de ultieme causaliteit is?
Zag C.G. Jung het juist toen hij een acausaliteit in synchroniciteit meende vast te stellen en ontwaren wij hier geen gelijkenis met het gedrag van subatomaire deeltjes?
En moeten wij dan in serendipiteit en serialiteit ook al geen toeval meer zien?
Voor de spreker echter kan het voorkomen van toeval niet worden ontkend. Hij zal zelfs aantonen dat onze wereld, het leven en de mens contingent zijn en dus niet alleen toevallig, maar zelfs niet noodzakelijk.
Misschien kan ook een antwoord gevonden worden waarom de mens zich alsmaar laat verleiden om achter louter toeval steeds zaken te zoeken die er niet zijn.

Marc vanden Daele (ereleraar wetenschappen) heeft steeds een skeptische interesse gehad voor de paranormale wereld. Hij is voorzitter van "De Braidkring v.z.w.", een vereniging die o.a. het bestaan van paranormale verschijnselen bestudeert.

22/1/2011: Vera Vanderelst: Goddeloos spelen en leren. Over het belang van opvoeden zonder Godsbeeld

Deze avond houdt Vera Vanderelst een pleidooi voor het recht van kinderen op een opvoeding die hen de kans geeft om op een eigen, kritische en autonome wijze een wereldbeeld te vormen en zich een eigen wereldbeschouwing eigen te maken. Hierbij staat de stelling centraal dat zij het recht moeten hebben om beschermd te worden tegen irrationeel gedachtengoed dat hen wordt opgelegd. Religie wordt hierbij beschouwd als een domein waar dat recht geschonden wordt. Met het belang van godsdienstvrijheid in het achterhoofd en het recht op kennismaking met alternatieve wereldbeschouwingen gaan we na welke positie de ouders, de maatschappij en het geloof innemen in de opvoeding van kinderen. Het zal een discussie worden waarbij we niet schuw zijn voor het kritisch bevragen van geloofspraktijken.

Vera Vanderelst voltooide met haar thesis "Goddeloos spelen en leren. Over het belang van opvoeden zonder godsbeeld" in 2008 haar studie Wijsbegeerte aan de universiteit van Gent. Hierna studeerde zij nog verder in het Gentse met de "manama Conflict & Development"* om vervolgens in 2010 volledig af te studeren.

(* NVDR: Dit blijkt verschrikkelijk neo-Vlaams te zijn voor de "na-opleiding Ontwikkelingssamenwerking".)

11/12/2010: Stefaan Vanden Eynde: Het fenomeen "Sinterklaas"

Op zich is het een allesbehalve makkelijke opgave om deze voordracht op één avond te brengen. Te meer omdat ik een stap verder ga dan mijn collega Nicolaas-onderzoekers. Teneinde het fenomeen goed te kunnen vatten, is het essentieel dat het publiek inziet op welke wijze de Kerk precies aan contextuele theologie deed; welke de kernaspecten waren van het "oudergeloof" en waarom de vooroudercultus aan de basis lag van de latere heiligencultus. Bovendien staan we uitgebreid stil bij het belang van roemrijke geslachten en de rol van "mannenbonden" in de maatschappij. Pas wanneer de toehoorder deze bagage in zich heeft opgenomen, kan met succes worden overgegaan naar de boeiende figuur van Sinterklaas.
We zullen pogen het publiek een gevarieerde en genuanceerde blik te gunnen op de achtergronden van één van de meest intrigerende figuren uit onze West-europese volkscultuur.

Stefaan Van den Eynde (°1967) is wetenschapper in de godsdienstvergelijking van opleiding. Hij specialiseert zich in de complexe werking van acculturatieprocessen, waarbij zijn persoonlijke interesse uitgaat naar de essentie van de voorchristelijke beleving in onze contreien en de geleidelijke (al dan niet succesvolle) inculturatie van christelijke volksreligieuze elementen in het oudere socioculturele raamwerk. Hij publiceert over de wortels van ons erfgoed in vaktijdschriften en geeft regelmatig voordrachten over aanverwante themata.

27/11/2010: Marc Joris: De waarheid over de "Da Vinci-kode"

De Da Vinci-Code zou een spannend cocktail kunnen zijn van een avonturenverhaal, een politiefilm en een occulte of esoterisch roman, en daar is niets mis mee. Maar vele lezers denken ook dat de Da Vinci-Code een betrouwbare historische bron is over de eerste christenen, de kerk, Maria Magdalena, de Tempeliers, de Franse monarchie, de schilderkunst in de renaissance, de apocriefe evangelies, Middeleeuwse symboliek en – natuurlijk – door Leonardo Da Vinci ontworpen codes. Helaas, bijna al die pseudohistorische interpretaties zijn door Dan Brown verzonnen, verkeerd begrepen of soms ronduit onjuist weergegeven. De échte mysteries blijven onopgelost. De échte vragen blijven onbeantwoord…

Lees meer...

De spreker is van opleiding wiskundige, maar hij verdiept zich ook al vele jaren intensief in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie, religie en literatuur.

23/10/2010: Walter Jan Ceuppens: De niet-confessionele mystiek van Dag Hammarskjöld

Als volledige titel geeft de spreker:
"Luisterend naar de niet-confessionele mystiek van wijlen Dag Hammarskjöld... Of hoe vanuit bronnen die ieder verstand te boven gaan... eenzaamheid een echte communio kan worden, die mensen kan voeren tot kwaliteit, schoonheid en verantwoordelijkheid."
Dag Hammarskjöld, Zweeds diplomaat en secretaris-generaal van de UNO "verdween" in Katanga, toen hij in 1961 de bedreigde "onafhankelijkheid" van Congo in goede banen wou leiden. Nadien werd in zijn appartement in New-York zijn mystiek dagboek "Merkstenen" gevonden, een pareltje van universele, niet-confessionele mystiek en schoonheid... dat blijft ontroeren.

De spreker (°1942) studeerde, na zijn Grieks-Latijnse humaniora, godgeleerdheid (schola maior) en thomistische wijsbegeerte (HIW) aan de K.U.Leuven, en heeft ook een baccalaureaat Wijsbegeerte en Letteren (Belgische Centrale Examencommissie).
Hij is ere-adviseur-generaal van de RVA en doctoreert momenteel aan de K.U. Leuven in de moraaltheologie en werkt er aan een doctoraal proefschrift over de universele mensengemeenschap in de "Relectiones" van Francisco de Vitoria (16de eeuw).
Van zijn hand verschenen o.a. "Twaalf gedachten aan God", "Frans de Vitoria, argumenten voor een humane omgang met vreemde volken", "Verklaar de vrede, ethische fragmenten voor dagelijks gebruik", "Kleine symfonie van verdriet en vreugde" en "Bijna onzichtbaar gracieus en trouw". In 2009 werd hij genomineerd voor de tweejaarlijkse Religieuze Poëzieprijs Gerolfswal.

25/9/2010: Koenraad Elst: Reikt de hemel de aarde de hand?

Het natuurlijkste voorwerp van verering wereldwijd is de hemel. Als het over "hogere" zaken gaat, wijst iedereen vanzelf naar boven. Aan kinderen die vragen waar de overleden grootva naartoe is, wijst men de sterrenhemel. Vroeger werd dat ook letterlijk genomen: helden als Perseus, Hercules of Jan Sobieski kregen een plek aan de hemel, een ster of sterrenbeeld. Het oudste, Sumerische schriftteken voor "god" is een ster. De belangrijkste jaarfeesten, de zonnewenden en eveningen (waarop Kerst en Pasen gebaseerd zijn), hebben een sterrenkundige grondslag.
De hemel is bij uitstek universeel, een machtig gratis schouwspel voor volstrekt iedereen. Hij belichaamt dus bij uitstek het collectief bewuste, de gedeelde waarden en tradities. De regelmatige en voorspelbare bewegingen van de hemellichamen belichamen de natuurwet, geldig voor goden en aardlingen. Wetmatigheid betekent voorspelbaarheid, dus moest het ervan komen dat mensen de hemel gingen raadplegen om de toekomst te voorspellen. En dat men zich op hemelritmes ging afstemmen om de toekomst te beïnvloeden.
De tegenstelling hemel/aarde was vroeger veel radicaler dan nu. De hemel was goddelijk, om te aanbidden, het ondermaanse niet of althans minder. Wetenschap en ruimtevaart hebben het verschil verkleind: een mens zette zijn voet op een hemellichaam zoals vroeger op de aarde. Vandaar keek hij op naar de aarde zoals vroeger naar de maan. Wat zijn hiervan de implicaties? Welke bijzondere zin kan de hemel in deze nieuwe configuratie nog voor ons hebben?

Dr. Koenraad Elst, oriëntalist, is al vaker in een put gevallen omdat zijn blik onverstoorbaar op de hemel gericht bleef. Hij bestudeerde de Europese, de West-, Zuid- en Oost-Aziatische, zelfs de Midden-Amerikaanse hemel. Daardoor is hij wat moeilijk te been maar heeft de hemel voor hem niet veel geheimen meer.

26/6/2010: Jaarlijks etentje

in restaurant "Komkommertijd", Reep 14, 9000 Gent.

Aangezien de meeste van onze leden bewust bezig zijn met hun gezondheid, is onze keuze dit jaar gevallen op dit veganistisch restaurant.
Waarom?

12/6/2010, 20h: Stefaan Van den Eynde: De religie van de toekomst

Behoort de religie van de toekomst tot het verleden?
In een tijd van toenemende religieuze radicalisering, wil de gastspreker van vanavond niet enkel een waarschuwende vinger opsteken; hij wil in de eerste plaats een organische (en tegelijk creatieve) uitweg bieden uit de impasse waarin onze cultuur dreigt te verdrinken, dan wel te verzanden.
De enige wijze waarop culturen succesvol met elkaar kunnen ‘communiceren’, is via wederzijdse bevloeiing. Deze natuurlijke kruisbestuiving werd en wordt echter behoorlijk bemoeilijkt door exclusieve doctrines. Door de eeuwen heen is echter gebleken dat doctrine en ‘volkse beleving’ vaak op gespannen voet met elkaar leven. Om de kloof te overbruggen, bleek contextuele theologie de meest succesvolle strategie, omdat hierdoor aanknoping werd gezocht en gevonden bij het kloppende culturele hart van de betrokken gemeenschappen.
In Vlaanderen verloopt de inculturatie van nieuwe (religieuze) tradities vaak moeizaam. Van den Eynde wijdt dit aan een tamelijk resolute cultuurbreuk na de woelige oorlogsjaren. Het zich afkeren van de eigen (vaak agrarische) tradities en gebruiken en het gebrek aan zinvolle (en vooral concrete) alternatieven, mondde noodzakelijkerwijze uit in een groeiende identiteitscrisis. De spreker pleit dan ook voor een doorleefd heraanknopen met de essentie van het eigen erfgoed, teneinde de ander beter te kunnen plaatsen en begrijpen.
Vanavond gaan we opzoek naar wat eeuwenlang het natuurlijke kloppende hart van onze beleving was, hoe het christendom er mee omging, hoe we er in het hier en nu terug mee kunnen aanknopen en welke mogelijkheden dat zou kunnen scheppen om culturen op volwaardige wijze te laten interageren in de toekomst.

Stefaan Van den Eynde (°1967) is wetenschapper in de godsdienstvergelijking van opleiding. Hij specialiseert zich in de complexe werking van acculturatieprocessen, waarbij zijn persoonlijke interesse uitgaat naar de essentie van de voorchristelijke beleving in onze contreien en de geleidelijke (al dan niet succesvolle) inculturatie van christelijke volksreligieuze elementen in het oudere socioculturele raamwerk. Hij publiceert over de wortels van ons erfgoed in vaktijdschriften en geeft regelmatig voordrachten over aanverwante themata.

29/5/2010: Henk Coudenys: Wat gebeurt er als we dood gaan en hoe gaan we om met de dood?

Van wat er gebeurt als we sterven, kunnen we ons intussen een redelijk goed beeld vormen op basis van de getuigenissen van mensen die een bijna-doodervaring hebben overleefd. Hoe we in onze huidige maatschappij echter omgaan met de dood is allesbehalve in harmonie met deze kennis. En nochtans: een van de belangrijkste leerprocessen in een mensenleven is misschien wel leren leven met de dood en ons leren voorbereiden op ons uiteindelijke afscheid. Door de dood te leren accepteren voor wat hij werkelijk is, namelijk de overgang tussen lichamelijk leven en zonder lichaam verder leven, kan de belevingskwaliteit van ons leven gevoelig verhogen.

De spreker is bioloog en heeft daarnaast veel praktische ervaring met dit onderwerp.
Er zullen boeken van hem verkrijgbaar zijn.

24/4/2010: Bruno Braeckman: Het Hart van de Acupunctuur

Bruno Braeckman, de specialist in oosterse geneeskunde, die we vroeger ook al mochten verwelkomen, heeft een nieuw boek geschreven, en komt dat graag voorstellen bij ons:
"Ik trachtte de kern van mijn acupunctuur weer te geven, om eindelijk een antwoord te bieden op de vraag van vele patiënten naar de werking en de achtergrond ervan. De moeilijkheid was hierbij verstaanbaar te blijven voor de leek, zonder te moeten inleveren aan diepgang en kwaliteit. Dit is dus geen zoveelste versie voor het brede publiek van ‘Wat is Acupunctuur?’, maar een werkje dat de interesse kan wekken van zowel de collega acupuncturist als van de geïnteresseerde patiënt.
Na de verduidelijking van een aantal basisbegrippen van de Chinese geneeskunde, geeft het ‘Hart van de Acupunctuur’, Chinees geneeskundig en toch leesbaar, vooral uitleg over de verbanden tussen de Vijf fundamentele aspecten van het bewustzijn, de gevoelens en de lichaamsfuncties en over de emoties als belangrijke ziekteoorzaak.
Wu Wei, het niet-handelen, is de Taoïstische levenskunst om mee te vloeien met de natuurlijke levensstroom, de sleutel van de gezondheid. Het boek legt uit hoe doeltreffend de acupunctuur kan zijn om de spanningen van het tegenstroom spartelen te helpen loslaten en hoe subtiele prikjes het natuurlijke bewustzijn terug in balans kunnen brengen. Voorbeelden, commentaar van patiënten, raadgevingen en tips vergezellen het verhaal.

27/3/2010: René de Bok: Zin en onzin van oorlogsjournalistiek

Journalist René de Bok vertelt over zijn persoonlijke ervaringen in de oorlogsjournalistiek in de periode 1975 tot 1992. Van de Yom Kippoeroorlog in Israël en Egypte tot en met de eerste Golfoorlog in 1991 en de nasleep in 1992. Hij zal ingaan op zijn reportage-en interviewactiviteiten, van het Midden-Oosten tot de Balkan, van Pakistan en Afghanistan tot Centraal-Amerika, van Oost-Europa tot Zuid-Afrika. Vragen die daarbij rijzen, zijn: In hoeverre is de journalist een betrouwbare bron van informatie over een gewapend conflict? En het vervolg daarop: Kan een journalist objectief blijven? Is zijn werk een bijdrage tot de vrede of is hij niet meer dan een voetnoot in de geschiedenis? Deze en andere kwesties zullen uitvoerig aan bod komen.

René de Bok is politicoloog van opleiding (Vrij Universiteit van Amsterdam). Hij begon zijn carrière in de journalistiek bij de Amsterdamse krant Het Parool. Naam maakte hij bij het weekblad Elsevier voor welk medium hij tot 1992 meermalen als oorlogsreporter onderweg was. Zijn reportages werden internationaal verspreid door New York Times syndicate. Het interview met de verdreven Cambodjaanse leider Lon Nol op Hawaï was een wereldprimeur. Hij was een van de eersten die doordrong tot de in ongenade gevallen Tsjechoslowaakse leider Alexander Dubček. De reportages over Oost-Europa, Zuid-Afrika en het Midden-Oosten zijn nog altijd verplichte literatuur voor de huidige generatie journalisten. Interviews met Wałęsa, Jeltsin, Gorbatsjov, Sheveradnadze en Jaruzelski boden in de jaren negentig een andere kijk op het Oost-Europees leiderschap. René de Bok publiceerde een twaalftal boeken, waaronder een interviewbundel met spraakmakers uit de Twintigste Eeuw. Hij was verbonden aan de Universiteit in Gent en aan de Erasmushogeschool in Brussel. Hij is een vaste medewerker van De Standaard. Momenteel werkt hij aan een boek over het proces voor het Ex-Joegoslavië-tribunaal in Den Haag tegen de ex-Bosnisch-Servische leider Radovan Karadžić.

27/2/2010: Koenraad Elst: Kundalini zonder nonsens

In talloze boeken, tijdschriftartikels en kursusaankondigingen over "Kundalini-Yoga", "Cakra's" en "Tantra" wordt gezegd dat de Indiase wijzen uit de voortijd, de Vedische zieners, de Yoga Sutra, de Bhagavad Gita en andere antieke bronnen de opwekking van de Kundalini-kracht aanprezen en onderwezen. Dat is echter niet zo. De ware ontstaansgeschiedenis van praktijken gericht op de opwekking van "de opgerolde (slangenkracht)" gaat niet zover terug en is in veel minder bekende teksten te vinden. Er is bovendien een duidelijk verband met de Chinese "innerlijke alchemie" en Qigong. Bij de rekonstruktie van het Kundalini-verhaal wordt meteen ook duidelijk hoe men zich die kracht precies moet voorstellen, een welkome verduidelijking bij een duister onderwerp waarover vele misvattingen bloeien.

Onze huisoriëntalist dr. Koenraad Elst stelt als een dolende ridder van de Ronde Tafel zijn zwaard in dienst van de strijd tegen schadelijke of gewoon spijtige dwaalleringen over en uit de fabelachtige Oriënt. Hier dus de ware toedracht over Kundalini.

23/1/2010: Fons Wils: De herkomst van de materie

Wij vragen ons dikwijls af waar alles vandaan komt: de materie, het leven, het heelal... De wetenschap kan op dit soort vragen blijkbaar geen gepaste antwoorden vinden. Ze kan er alleen maar naar raden in de vorm van complexe theorieën. Deze theorieën doen dikwijls heel sterk denken aan extravagante vormen van sciencefiction. Omwille van "te moeilijk" grijpen heel wat mensen voor het bekomen van antwoorden naar de godsdienst, of naar Oosterse filosofieën. Anderen geloven dan weer in niets en beschouwen het leven als een toevalligheid, als een gegeven dat zich louter en alleen afspeelt tussen geboorte en dood. Hoe komt het dat wij met al onze intelligentie en met al onze technologie geen gepaste antwoorden kunnen vinden? Welke hindernissen belemmeren onze visie?
Dat is waar deze avond over zal gaan. Fons Wils heeft zich gans zijn leven bezig gehouden met deze problematiek. Hij is daarvoor gaan grasduinen in de wetenschap, in de filosofie, in de geneeskunde en in nog veel meer. In de periode dat hij te weten is gekomen waar Abraham de mosterd vandaan haalde, ontdekte hij op zijn beurt ook het begin van een oplossing. Dit leidde na enkele jaren van uitwerken tot verbazingwekkende resultaten. Hij is hij tot de conclusie dat er wel elegante en wetenschappelijk verantwoorde antwoorden te geven zijn. Hij zal trachten zijn bevindingen op deze avond uiteen te zetten op een voor iedereen verstaanbare wijze.

De spreker is een natuurkundige die met zijn nieuwe visie over het onstaan van alles nog veel stof zal doen opwaaien!

12/12/2009: Vincent Ongkowidjojo: Runen: oude symbolen in een hedendaagse context

Symbolen zijn de taal van de geest. In het Westen zijn we bekend met de symboliek van de tarot, astrologie en de alchemie. De laatste jaren is er niettemin een groeiende interesse in het runenschrift van de Oude Germanen, de Futhark.
Deze alfabetsymbolen zijn eigen aan de Noordeuropese kultuur en verbinden ons met onze eigen voorouders. Elk van de runen verwijst naar een concept uit de Oudgermaanse mysteriën. Metaforisch zijn het archetypen. Energetisch symboliseren de runen de drijvende kracht van de mens en zijn persoonlijkheid, de wereld en haar werkelijkheid. De poëtische achtergrond van deze tekens leidt ons moeiteloos binnen in de mythen van onze ziel.
Tijdens de lezing wordt ingegaan op de geschiedenis, mythologie en symboliek van de runen. Praktische toepassingen en meditatiemogelijkheden worden aangereikt.

De spreker is assyrioloog van opleiding en geeft ook taichi-lessen.

28/11/2009: Bernard Lernout: Het Leonardo-kompas

Het internet gonst van de geruchten over een transformatie van de wereld in 2012. Dit lijkt gekoppeld aan een voorspelling in de oeroude Mayakalender, waaruit blijkt dat deze op een geheimzinnige wijze "stopt" in onze tijdrekening van 2012. De financiële "oktoberrevolutie van 2008", de daaruit voortvloeiende globale economische crisis en de dagelijkse headlines over recessie en crisis doen denken aan een onrustwekkende invulling van de Mayaprofetie. Larie en apekool?
Wat maakt het uit?
We hoeven heus niet te wachten tot een "omega-datum" van 21 december 2012. Het is nù immers dagelijks merkbaar hoe àlles in een verhoogde versnelling komt. We leven in een onvoorstelbaar onvoorspelbare tijd, met onomkeerbare veranderingen. Hoe kunnen we daar - persoonlijk en collectief - zinvol mee omgaan?
Door te beginnen bij onszelf: "be the change you want to see" (Gandhi).
We kunnen een interessante contrastvergelijking maken tussen onze tijd en de Renaissance van 500 jaar geleden. Toen was Leonardo da Vinci, samen met zijn tijdgenoten, de grondlegger van het wetenschappelijke denken. Nu staan we midden in de doorbraak van heel diep ingrijpende wetenschappelijke ontwikkelingen. Toen was Gutenberg pas klaar met de eerste druk van de Bijbel; nu verschijnen een paar duizend boeken per dag; de blogs, facebookwalls en twitterbytes niet meegerekend! Toen bedachten de Medici het bankwezen, terwijl we nu de financiële systemen uit de brand moeten slepen.
Wat er in wezen niet veranderde is onszelf, de mens: homo universalis.
Leonardo da Vinci kan daarom als "uomo universale" model staan voor een innoverende eigentijdse aanpak van ons persoonlijk en maatschappelijk functioneren. Op basis van een studie van het daVinciaanse denken ("De 7 principes van Leonardo da Vinci" - Michael Gelb) brengt de spreker een krachtige synthese van vier sleutels die gepuurd zijn uit levenservaring en uit recente stromingen van intuïtief-creatief denken en innoverend handelen. Zo ontstaat een praktisch en eenvoudig kompas dat op vier fundamenten schraagt:

• transcenderende ondersteuning, op zoek naar inspiratie in het universele dat mens en wereld overstijgt;
• waarderend onderzoek, een praktijk die speurt naar wat wél werkt in de crisis, en daarop zinvol verderbouwt (Appreciative Inquiry);
• geweldloze communicatie, een realistische en relevante manier om anders met elkaar om te gaan (Non Violent Communication);
• dagelijkse persoonlijke verantwoording, met praktische tips voor persoonlijke en maatschappelijke toepassing.
  

Ir. Bernard Lernout (°Menen 1950) werkte 25 jaar in de electronica en informatica. Hij koesterde daarbij steeds meer interesse voor menselijke ontwikkeling dan voor technologisch vernuft. Daarom richtte hij in 2002 "het leerhof" op, een centrum voor levenslang leren in de Vlaamse Ardennen (www.leerhof.be). Hij begeleidt er zakenmensen en gezinnen in innovatie en leuker leren. Hij schreef (met co-auteur Inge Provost) diverse boeken over levenslang leren, waaronder Leuker Leren en SOS Brein. In samenwerking met Witsand Events zal hij lezingen, workshops, conferenties en communitygroups begeleiden, om het Leonardo-kompas te hanteren voor persoonlijke groei en maatschappelijke ontwikkeling, in resonantie met de "Alliance for a New Humanity" van Deepak Chopra (www.anhglobal.org).

24/10/2009: Jos Verhulst: Het Darwinisme - verschillende visies

Wij mogen natuurlijk niet nalaten onze kleine bijdrage aan het Darwinjaar te leveren.
Jos Verhulst, dr. in de scheikunde, u reeds bekend van vorige boeiende lezingen, komt uit de doeken doen wat Darwin nu eigenlijk juist dacht, en wat de modernere wetenschappers er ondertussen van gemaakt hebben. Daarbij worden verschillende interessante visies tegen mekaar afgewogen.

26/9/2009: Gabriël Devriendt: Kan voeding kanker beïnvloeden?

Is preventie mogelijk van kanker door specifieke voedingsstoffen en kunnen deze bepaalde tumoren of sommige stadia van kanker positief beïnvloeden?
In de lezing komen aan bod:

• preventie en behandeling;
• de soorten tumoren, zoals hormonale tumoren, i.h.b. borst– en prostaatkanker als belangrijkste twee tumoren en hun oorzaken;
• de rol van genen en ook van de toxinen in onze voeding, kanker en uitzaaiingen en wat er mis is met ons immuniteitsysteem;
• de plaats van anti-oxidanten in kankertherapie, specifieke stoffen voor kankerpreventie;
• maar ook de plaats van complementaire behandeling tov de klassieke: voedingsantioxidanten verbeteren de effectiviteit van radio-en chemotherapie.

Gabriel Devriendt was 24 jaar werkzaam in de farmaceutische sector waarvan 10 jaar als productspecialist hormonale kanker. Hij werkte vanaf 1995 als onafhankelijk wetenschappelijk consulent voor diverse bedrijven en sinds 2002 heeft hij een eigen bedrijf gespecialiseerd in research en ontwikkeling van specifieke voedingssupplementen voor diverse pathologische indicaties. Hij ontwikkelde eveneens voor de landbouw specifieke stoffen voor het herstel van plant i.p.v. deze te behandelen met insecticiden, antischimmelproducten etc. In 2008 startte hij een pure onderzoeksfirma ("PURES") waar hij een IWT-project toegewezen kreeg voor de ontwikkeling en voeding bij de noordzeegarnaal.

27/6/2009, 19h: Jaarlijks etentje in "Benjarong Thai"

Heusdenbaan 79, 9090 Melle (vlakbij Gent)

20/6/2009: David Joëts: "Criminaliteit be-licht: beschouwingen vanuit het esoterische paradigma"

David Joëts studeerde af als criminoloog aan de Gentse Universiteit met als scriptieonderwerp een meer esoterische benadering van het fenomeen criminaliteit. Wegens de (persoonlijke ervaring van het) al te symptomatische – en bijgevolg repressieve – karakter van de academische criminologie legt hij zich momenteel toe op de jungiaanse psychotherapie (Nijmegen), de antroposofie en de astrologie (klassiek & modern).
In deze lezing wordt nader ingegaan op het mensbeeld waarop de hedendaagse criminologie is gestoeld. Dat laatste verschilt nl. hemelsbreed van een meer esoterische invalshoek, hoewel een convergentie tussen beide benaderingen steeds moeilijker te negeren valt.
In laatste instantie kunnen divergerende perspectieven steeds als complementair worden beschouwd. Dergelijke toenaderingspoging vormt het onderwerp van deze discussieavond.

30/5/2009: Koenraad Elst: "Yin en yang, gekookt en rauw, in het Boek der Veranderingen"

Miljoenen mensen in het hedendaagse Westen dwepen met de Yijing (I Tjing), het 31 eeuwen oude Boek der Veranderingen uit China. Zij geloven doorgaans de volgende dingen: (1) dit boek is een basistekst van het taoïsme, en bijgevolg vrouwvriendelijk, volks, anarchistisch, en spiritueel; (2) centraal in de Yijing staat het begrippenpaar yin/yang, d.w.z; zacht/hard, vrouw/man, aarde/hemel, maan/zon, een polariteit van gelijkwaardige polen, of zelfs met een voorkeur voor het yinne, zachte en vrouwelijke; (3) het yin/yang-teken, de cirkel met wit en zwart "visje", is het symbool van het taoïsme en van de "zachte" gevechtskunsten zoals taijiquan of aikido, en vat de boodschap van de Yijing samen.
Nader onderzoek toont echter het volgende aan: (1) het Boek der Veranderingen is een voorloper van het konfucianisme, patriarchaal, elitair, feodaal en geschreven met een politieke bedoeling, namelijk om de staatsgreep van de Zhou-hertog tegen zijn Shang-leenheer te rechtvaardigen; (2) het erkent de polariteit van yin en yang, maar waardeert yang positiever dan yin, beschouwt de man als superieur aan de vrouw, en is eigenlijk een bijbel van het seksisme; (3) het yin/yang-begrippenpaar is in het Boek der Veranderingen nog nauwelijks geëxpliciteerd, is vervolgens vooral door een aparte wijsgerige school buiten het taoïsme ontwikkeld, om pas nadien in de taoïstische filosofie en gevechtskunst geïntegreerd te worden; terwijl het welbekende yin/yang-teken pas eeuwen later opduikt.
Natuurlijk moet men het sympathieke, diepzinnige en sublieme erkennen in het vrouwvriendelijke taoïsme en in de zachte gevechtskunsten. Daarin blijkt het sterke zwak en het zwakke sterk te zijn. Maar die subtiele, paradoxale en tegen-intuïtieve zienswijze komt logischerwijze later dan de primitieve en evidente ervaring van het sterke (mannelijke) als sterk en superieur, en van het zwakke (vrouwelijke) als zwak en inferieur. Ze is een gevorderder stadium in de ontwikkeling van de beschaving. Men voert de beste vruchten van de Chinese beschaving graag terug tot de oertijd, maar zij komen aantoonbaar voort uit een historisch proces van verdieping en verfijning. De harde gevechtskunsten waren er het eerst, direkt en zelfs voor beginnelingen doeltreffend, terwijl de zachte gevechtskunsten veel vernuft in het ontwerp en langdurige training in de uitvoering vergen: uiteraard zijn zij pas later ontwikkeld.
De brute duiding van yin en yang, namelijk als negatief en positief, inferieur-vrouwelijk en superieur-mannelijk, was er eerst. De subtiele duiding die de verborgen kracht van het vrouwelijke yin-beginsel waardeert, is maar geleidelijk aan de dag getreden. Het Boek der Veranderingen behoort nog tot het rauwe oerstadium van het yin/yang-denken. Desalniettemin blijft het een fascinerend boek. Aan de hand van vele minder bekende anekdotes maken we duidelijk wat het Boek der Veranderingen in zijn tijd en in later eeuwen voor de Chinezen konkreet betekend heeft.

Dr. Koenraad Elst, oriëntalist, beschouwt het momenteel als zijn missie om misverstanden over allerlei Aziatisch kultuurgoed de wereld uit te helpen. In 1996 presenteerde hij voor de Ronde Tafel reeds een “Rechtzetting bij het Boek der Veranderingen”, over een aantal tekst- en vertaalfouten in de gebruikelijke uitgaven. Nu belicht hij de rauwe werkelijkheid achter het ontstaan van de Yijing en de yin/yang-kosmologie. Deze lezing is een must voor al wie belang stelt in Oost-Aziatische wijsbegeerte, gezondheidsdisciplines en gevechtskunsten. Zij is ongeschikt voor wie zich liever in knusse sprookjes vermeit dan zich bloot te stellen aan de krachtschenkende koude oostenwind van de ware toedracht. Hoewel, zo iemand kan hier leren hoe waarheid vaak kleurrijker is dan fiktie.

25/4/2009: Kris Verburgh: "Biologische en artificiële intelligentie"

Wat is intelligentie? En creativiteit? Zullen computers ooit creatief zijn?
In deze lezing wordt de toekomst van de artificiële intelligentie (AI) besproken, en op welke manieren menselijke hersenen en computers van elkaar verschillen.

De spreker (°1986) zit op dit moment in zijn vierde jaar geneeskunde aan de universiteit van Antwerpen, en is ondanks zijn jonge leeftijd al auteur van 2 boeken over wetenschap en filosofie.

28/3/2009: Jo Lambert: "Geest en lichaam in de huid: OnderHUIDs, een nieuwe aanpak"

Jo Lambert startte in 2006 een begeleidingsprogramma voor mensen met een chronische huidziekte (psoriasis, eczeem, jeuk...), "OnderHUIDs" genaamd. Het programma is bedoeld als aanvulling op een medische behandeling en integreert sport, yoga en meditatie, naast infosessies over algemene gezondheidsonderwerpen. Zij licht toe waarom het programma er kwam, wat de resultaten zijn, en wat de link is naar "mind-body"-geneeskunde. In deze vorm van gezondheid en ziekte benaderen, wordt gekeken naar de manier waarop emotionele, mentale, sociale, spirituele factoren en gedragsfactoren de gezondheid rechtstreeks kunnen beïnvloeden. Via bepaalde aangeboden technieken wordt de capaciteit van elke persoon met betrekking tot zelfkennis en zelfzorg verbeterd.

De spreekster is dermatologe aan het UZ Gent.

28/2/2009: Marc Verplanken:“Het belang van kruiden en drugs bij de heksenvervolging in de Middeleeuwen”

Ten gevolge van een medische vergissing ondervond de spreker aan den lijve wat een overdosis alkaloïden met een mens uitricht. Na onderzoek blijkt dat precies deze producten in de beruchte heksenzalf werden teruggevonden. Nagegaan wordt wat heksen zelf met deze producten aanvingen (heksen “gebruikten”) en wat ze ermee konden bereiken bij medemens en dier (heksen “misbruikten”). Op medisch vlak wordt aangetoond dat heksen met die producten waarover ze met zekerheid beschikten exact die misdrijven konden uitvoeren die een veroordeling tot de brandstapel opleverden. Bovendien wordt aangetoond dat triakelmannen of de verkopers van tegengif wel degelijk beschikten over ten minste enkele efficiënte tegengiffen. Zij waren dus niet volstrekt de kwakzalvers waarvoor zij meestal worden gehouden.

Marc Verplanken is tandarts en auteur van verschillende artikels in de tandheelkundige sfeer en van drie artikels in de volkskundige wereld.

24/1/2009: Jaak Remes: "Dromen, visualiseren, trance… fascinerend!"

Je hoeft niet per se alcohol of andere (nog duurder en nog gevaarlijker) chemische stoffen in te nemen om in een veranderde bewustzijnstoestand te komen. Je bewuste ik en je onbewuste ik zijn voortdurend en in wisselende intensiteit met elkaar in contact en in dialoog. Je gewone dagelijkse bewuste denken weet niet waarom wel of waarom niet, maar je onbewust weet 't precies. Je onbewuste is wezenlijk betrokken op je veiligheid, je overleven, je welzijn. En het handelt ernaar. Schijnbaar toevallig, alsof het je toe-valt. Het onbewuste omvat alles wat niet op ieder moment bewust is, maar in principe onmiddellijk bewust gemaakt kan worden én nog meer. Het is een museum, een bibliotheek, een megacomputer, een onuitputtelijke bron van rijkdom, informatie, inspiratie, helende en genezende kracht. Hedendaagse methodes om met het onbewuste aan het werk te gaan en de relatie tussen je bewuste denken en je onbewuste ervaren te optimaliseren zijn voor de volle honderd procent veilig en bijzonder effectief.
Tijdens deze lezing kun je kennis maken met dromen, visualiseren en de lichte trance van de moderne hypnotherapie als zeer persoonlijke toegangspoorten tot je onbewuste. Het zou spijtig zijn niet te luisteren naar wat je jezelf te vertellen hebt. Want zo creëer je de kans om in contact te komen met wie je in je diepste wezen bent en met wat je verder voor je eigen welzijn wil of juist met meer wil en met je eigen innerlijke hulpbronnen. Zo loop je het “risico”… je doel te bereiken, vaak zelfs op zeer korte tijd. Moderne kortdurende psychotherapie met behulp van dromen, visualiseren of hypnose doet denken aan magie en sjamanisme, maar is een heel natuurlijk verschijnsel. Of ligt het allemaal wat dichter bij elkaar dan men zou vermoeden? Heel fascinerend.

De spreker is een ervaren psychotherapeut, opgeleid in gestalttherapie, psychosynthese en moderne hypnotherapie.

20/12/2008 William Derijcke: "De oorsprong der dingen, volgens de Griekse mythologie"

Wie William Derijcke een beetje kent, weet dat dit een luchtige avond wordt, vol met straffe verhalen, en een stevige dosis humor! De spreker is arts en al decennia lang gefascineerd door mythologie.

29/11/2008: Ulrich Libbrecht: "Wijsheid uit het oosten, lessen voor het westen?"

Welke houding neemt de oosterling aan ten opzichte van de werkelijkheid?
Hoe kijkt een westers wetenschapper aan tegen yoga?
Wat is precies yin en yang, en het nirvana?
Welk doel beogen boeddhistische monniken met hun strikte ascese?
Oosterse levensbeschouwingen fascineren de westerling. Maar de gemiddelde leek raakt tussen al die godsdiensten, filosofieën en sekten al gauw de weg kwijt.
Ulrich Libbrecht confronteert natuur, wetenschap en religie uit het oosten met hun westerse tegenvoeters. Taoïsme, boeddhisme en zen-boeddhisme worden verduidelijkt en in de juiste kaders geplaatst. Op niet te evenaren wijze zal hij ons doorheen de oosterse begrippen leiden, en de vraag, welke waarde het oosterse denken voor de westerse mens heeft, beantwoorden.

Prof.dr.Ulrich Libbrecht is Emeritus hoogleraar sinologie; hij doceerde Klassieke Chinese Studies, Filosofie van China en Comparatieve filosofie aan de K.U.Leuven. Hij is stichter van het Ferdinand Verbiestproject en oprichter van de school voor comparatieve filosofie in Antwerpen, en auteur van tientallen boeken.

Za. 18 + Zo. 19 oktober 2008, internationaal kongres: Astrologie: onderzoek, geschiedenis en psychologie
Sat. 18 + Sun. 19 october 2008, international congres: Astrology: research, history and psychology

Zaterdag: lezingen voor een breed publiek (weinig of geen kennis van astrologie vereist), voormiddag Vlaams, namiddag Engels.
Saturday: lectures for a general audience (little or no astrological knowledge required), before noon: Flemish, afternoon English.
09h30: deuren open / doors open

6/9/2008: Corry Geijsen: Twee merkwaardige heiligen te Gent: Bavo en Livinus

We beginnen ons 20ste seizoen met een Gentse stadsgids die een merkwaardig verhaal te vertellen heeft.

Bavo en Livinus zijn onlosmakelijk verbonden aan de ontstaansgeschiedenis van Gent in de 7de eeuw. Nochtans dateren hun levensbeschrijvingen of vita's van een veel latere periode en zijn onbetrouwbaar. Toch blijven het fascinerende figuren, al heeft Livinus hoogstwaarschijnlijk nooit bestaan.
Bavo gaf zijn naam aan de St.-Baafskathedraal (vroeger de Sint-Janskerk) en de St.-Baafsabdij, nu een imposante ruïne. De hemelvaart van Bavo (niets meer en niets minder dan een letterlijke hemelvaart) vormt zelfs het pronkstuk van het koor van de kathedraal, nu in restauratie. Niemand minder dan Rubens kreeg de opdracht van de toenmalige bisschop Maes een drieluik te schilderen met de intrede van Alowinus, alias Bavo in het Gandaklooster. Rubens beschouwde het als een ereopdracht, want hij schilderde een zelfportret. Wegens geldgebrek mocht het drieluik echter niet afgewerkt worden, Rubens moest zich tot één schilderij beperken, nu hangend in een zijbeuk in plaats van de ereplaats boven het hoofdaltaar. Hier klopt iets niet, vond Corry. Hij vergeleek de oorspronkelijke studie (waarvan een kopie nog te bewonderen in de kathedraal) met het bekende grote schilderij en kwam tot verrassende conclusies, zowel inhoudelijk als iconografisch. Er valt heel wat te vertellen over Bavo en de bloedlijn. Corry vond zelfs een verband met het Lam Gods. Alles speelde zich immers af in de uiterst belangrijke periode van het merovingisch christendom waar de messiaanse successie en de apostolische lijnrecht tegenover mekaar stonden.
Ook de figuur van Livinus is uiterst raadselachtig. Hij is een zogenaamde fictieve heilige. Hier klopt historisch-biografisch bijna niets. Nochtans gaf de dubieuze heilige aanleiding tot een reeks ongelooflijke gebeurtenissen die grotendeels uit het collectieve geheugen van Gent verbannen werden: de beruchte sint-lievenszotten of de bedevaarten naar Sint-Lievens-Houtem. Volgens chronijcken nam soms een derde van de Gentse bevolking hieraan deel en alles eindigde bijna altijd in verregaande uitspattingen. Zo was de broer Ferdinand van Karel 5 eens incognito getuige van en dergelijke orgie op de Vrijdagmarkt en liep kokhalzend weg. Keizer Karel verbood prompt de bedevaart. Corry ontleedde de chronologie van dit zogenaamd christelijk hedonisme, vroeg zich af wat er in werkelijkheid gebeurde en kwam tot een zeer merkwaardige, zelfs fel omstreden conclusie. Livinus stond model voor iemand totaal anders. De tempeliers waren niet ver weg! Was de St.-Baafsabdij in het geheim het centrum geworden van een ketterij? Was dit de ware reden dat die abdij met de grond gelijk moest gemaakt worden? Stof genoeg voor een verhitte discussie.

28/6/2008: Jaarlijk etentje

in De Witte Olifant, Zwartezustersstraat 32 in hartje Gent.

21/6/2008: Koenraad Elst: De dierenriem voor skeptici *

In 2003 gaf dr. Koenraad Elst, oriëntalist, voor de Ronde Tafel een uiteenzetting over de historische ontstaansgeschiedenis van de zodiak, voorzover opspoorbaar in Babylon, India en ook dichter bij huis. Ditmaal keert hij terug naar een oude liefde: de inwendige ontstaansgeschiedenis van de zodiak. Hierbij is er geen "voorzover", de wiskundig-symbolische ontleding van de dierenriemstructuur hoeft niet te wachten op (en kan ook niet in het ongelijk gesteld worden door) eender welke ontdekking van een historisch weetje. We kunnen zonder omwegen en zonder beroep op naslagwerken de waarom-vragen beantwoorden. Waarom zijn er 12 tekens? Waarom bestaat de zodiak uit dié eerder dan uit andere tekens? Wat blijft er aan zinnigs over van de dierenriem als we de horoskopische toepassingen eruit wegdenken? Nee, we gaan die vragen niet overlaten aan onkontroleerbare methoden zoals "intuïtie", alleen toegankelijk voor de helderziende. Het mooie aan wetenschap is dat haar resultaten voor iedereen gelijkelijk toegankelijk zijn. Reeds de hellenistische astrologen die zichzelf als wetenschappers zagen, zoals Ptolemaios, trachtten om achter de schijnbaar onsystematische en toevallig tot stand gekomen reeks "dier"-symbolen een systematiek te ontdekken. Vandaar ondermeer de indeling in positieve en negatieve tekens, een louter abstrakt begrip, en de daaruit afgeleide elementen vuur (+,+), lucht (+,-), aarde (-,+) en water (-,-), opnieuw natuursymbolen maar eenvoudigere dan de twaalf "dieren". Zo'n vanaf nul en met louter logika opgebouwde reeks van betekenisvelden heeft meer sérieux dan willekeurig manipuleerbare beelden ontleend aan de mythologie of aan de ontelbare vormenrijkdom van de natuur. We overlopen dan een aantal dergelijke pogingen uit klassieke, Arabische, antroposofische, zelfs uit humanistisch-psychologische hoek, om de grillige symbolen uit één basisbeginsel af te leiden. We doen er dan zelf nog enkele nieuwe vondsten bovenop. Vervolgens passen we deze benadering toe op andere reeksen betekenisgevers zoals de planeten en de huizencirkel. Hoewel we geen enkel beroep doen op de beweerde praktijkbevindingen van oude of moderne astrologen, zal deze ontleding van buitenaf heel terloops een aantal twistpunten binnen het astrologenwereldje van een heldere oplossing voorzien. Lees meer...

24/5/2008: Marcel Messing: Non-dualiteit en vrije wil

"Als gij de twee één maakt... dan zult gij binnengaan in het koninkrijk." (Thomas-evangelie, 22)
"Als de mensen het goede goed vinden, ontstaat het kwaad." (Tao Te Ching, 2)

Maar al te vaak leven we in dualiteit, projecteren we de werkelijkheid buiten ons, zoeken we God, licht, waarheid, leven,... buiten ons. Zolang er echter nog "iemand" is die zoekt, en de ultieme werkelijkheid niet beleefd wordt als totale zijnstoestand, blijven zoeker en gezochte zichzelf in stand houden. De essentie van iedere ware religie is de twee tot één maken, het transcenderen van alle dualiteit. "Er is alleen het Ene zonder het tweede", dat is de kern van de oosterse wijsheid over advaita (non-dualiteit) en de westerse wijsheid. In deze bijzondere tijd waarin de aarde en de mensheid revolutionaire ontwikkelingen doormaken en de wereld in grote beroering verkeert, is het van essentieel belang zich bewust te worden van de onverbrekelijke eenheid van al wat is, en te beseffen welke rol de vrije wil hierin al dan niet speelt.

Drs. Marcel Messing studeerde antropologie, filosofie en vergelijkende godsdienstwetenschap. Hij is auteur van vele boeken, gedichtenbundels, talloze artikelen, en medewerker van het advaita-tijdschrift "Inzicht" en "Prana". Diverse boeken van zijn hand verschenen in vertaling. Regelmatig is hij te gast bij de radio en hij was adviseur van de IKON-televisieserie "Via Mystica" in Nederland. Hij is een veel gevraagd spreker in diverse landen en staat bekend om zijn synthese tussen oosterse en westerse wijsheid. Hij genoot o.a. onderricht van Tibetaanse rimpoche's ("kostbare leraren") en doorliep diverse esoterische scholingen.

26/4/2008: Ulrich Libbrecht Koenraad Elst: Wijsheid uit het Oosten, lessen voor het Westen? *

Welke houding neemt de oosterling aan ten opzichte van de werkelijkheid? Hoe kijkt een westers wetenschapper aan tegen yoga? Wat is precies yin en yang, en het nirvana? Welk doel beogen boeddhistische monniken met hun strikte ascese? Oosterse levensbeschouwingen fascineren de westerling. Maar de gemiddelde leek raakt gauw de weg kwijt. De spreker confronteert natuur, wetenschap en religie uit het oosten met hun westerse tegenvoeters. Taoïsme, boeddhisme en zen-boeddhisme worden verduidelijkt en in de juiste kaders geplaatst.

Prof.Dr.Ulrich Libbrecht is emeritus hoogleraar sinologie en doceerde Klassieke Chinese Studies, Filosofie van China en Comparatieve filosofie aan de K.U. Leuven. Hij is stichter van het Ferdinand Verbiestproject en oprichter van de School voor Comparatieve Filosofie in Antwerpen.
Helaas, wegens zware ziekte, is professor Libbrecht zelf niet in staat bij ons te zijn deze avond. Geen nood echter, wij hebben de best denkbare vervanger gevonden: dr. Koenraad Elst, die nog zijn thesis bij prof. Libbrecht gedaan heeft, en dan verder gedoktoreerd heeft in de oriëntologie. Hij is een van de weinigen die het magnum opus van Libbrecht grondig bestudeerd heeft, en is u allicht eveneens als boeiende spreker bekend!

29/3/2008: William Ledent: Krisnamurti - nu

J. Krishnamurti (1895-1986) heeft bijna 65 jaar lang gesproken voor en met mensen in alle werelddelen. Hoewel hij sprak over inzicht en meditatie, bracht hij geen nieuw geloof, geen nieuwe filosofie. Wat hij deed was samen met zijn toehoorders nagaan wat de oorzaken zijn van de problemen waarmee de mens sinds jaar en dag te kampen heeft. Een goede halve eeuw geleden wees hij er al op dat "de mens" totaal "verkeerd bezig is" in de zin dat hij zichzelf en de wereld kapot aan 't maken is. Hij gaf daarbij aan in welke richting moest "gekeken worden" om een totale "inwendige verandering", een werkelijke mutatie, tot stand te brengen, die volgens hem dringend noodzakelijk was. Als de doorsnee-toehoorder van die tijd opwierp dat wat hij voorstond onmogelijk voor en niet van toepassing is op "gewone mens" antwoorde hij: "We can't afford to be ordinary people any more". In het licht van vandaag, hoe ziet die visie er nu uit en wat rest er ons te doen?

De spreker is gepensioneerd ex-leraar, ontwikkelingshelper, ambtenaar en "vrijwilliger". Via uitdieping van "wat klopt er hier allemaal niet?", vanaf de maatschappelijke invalshoek, is hij over een meer persoonlijke, levensbeschouwelijke zoektocht uiteindelijk bij het radikalere onderzoek/zelfonderzoek terechtgekomen van de strekking Krishnamurti.

23/2/2008: Koenraad Elst: De oorsprong van het Indo-Europees *

Waar komen onze woorden vandaan? Komt "Antwerpen" van "hand werpen"? Of "Vlissingen" van "Ulyssegem" (stad van Ulysses/Odysseus)? En "Adam" van "aardman"? Is Duits "Feuer" hetzelfde woord als Frans "feu", toch allebei "vuur"? En Engels "bad" hetzelfde als Perzisch "bad", met dezelfde betekenis? De wetenschap der etymologie of woordafleidkunde is een lusthof voor welweters allerhande waar de ernstige onderzoeker tegen mystifikaties en vooroordelen moet optornen. Waarbij de werkelijkheid vaak interessanter blijkt dan de rijke verbeelding.
In mei 1993 sprak dr. Koenraad Elst, oriëntalist, reeds voor de Ronde Tafel over de nieuwe ontwikkelingen in de reconstructie van de vroegste geschiedenis van de Indo-Europese taalfamilie, waartoe de meeste Europese en Zuid-Aziatische talen en ook het Nederlands behoren. De tijd van de koortsige fantasieën over deze "Arische" taalfamilie annex ras ligt gelukkig ver achter ons, maar het onderwerp blijft een puzzel. Waar en wanneer werd de Indo-Europese oertaal gesproken? Als zulke taal überhaupt al bestaan heeft? Met welke andere taalfamilies was zij op haar beurt verwant? Hoe en wanneer (en misschien ook: waarom?) splitste zij zich op in Slavisch, Keltisch, Grieks, Armeens enz.? Wat is er aan van de archeologische en taalkundige aanwijzingen voor een Indo-Europese bijdrage aan het ontstaan van de Chinese beschaving? Onze spreker doet verslag over de merkwaardige recente ontdekkingen die vanuit verschillende hoeken een nieuw licht werpen op dit vraagstuk, en die het antwoord weer heel wat dichterbij gebracht hebben. Gedurende de jongste vijftien jaar hebben zij de inzet gevormd van wetenschappelijke polemieken waarin hij zelf een hoofdrol gespeeld heeft. Een verslag van aan de frontlijn van het onderzoek, heet van de naald.

Koenraad Elst is dankzij zijn nieuwe hart weer helemaal herboren; komt dat zien!

26/1/2008: Christian Vandekerkhove: Het Hylisch Pluralisme, brug tussen wetenschap en religie(s) *

"Wetenschap – en ik bedoel exacte wetenschap – en religie hebben de naam incommensurabel te zijn. Dit betekent dat ze niet met dezelfde maat kunnen worden gemeten. Zijn ze dan tegenstrijdig? Sluiten ze elkaar uit? Of zijn er constructies mogelijk om de kloof tussen deze disciplines te overbruggen?"
Het Hylisch Pluralisme van Prof. Dr. Johannes Jacobus Poortman, dat volgens de spreker onlosmakelijk verbonden is met de Multicorporaliteit, zou een dergelijke brug kunnen zijn.
Als we alle culturen uit alle landen en tijdperken erop naslaan, dan lijkt het dat beide concepten, dus die van een meerlagige mens in een meervoudige wereld, overal terug te vinden zijn, behalve in het huidige westerse wetenschappelijke wereldbeeld.
Dat kan een basis zijn voor verder onderzoek…

De spreker (°Antwerpen, 25 september 1953, 9u) was in een eerste leven programmeur-analist (proefschrift: "De Computer in dienst van de Getaltheorie"), maar tevens al lange tijd bezig met meer spirituele zaken.
Tegenwoordig is hij docent theosofie, parapsychologie en hylisch pluralisme, en bibliotheekmedewerker aan de Faculteit Voor Vergelijkende Godsdienstwetenschappen (Wilrijk, Antwerpen), waar hij afstudeerde met het proefschrift: "Johannes Jacobus Poortman, het Hylisch Pluralisme en de Multicorporaliteit als mogelijk epistemologisch sluitstuk in de kloof tussen wetenschap en religie en tussen de religies onderling".

"Mijn inspiratie:
Fundamentele pilaren in mijn mens-zijn zijn altijd geweest, enerzijds de spirituele beleving en de mystieke ervaring; anderzijds de rationele en wetenschappelijke benadering van de wereld. Beide zijn voor mij nooit contradictorisch geweest. Vandaar dat ik steeds getracht heb mij in beide richtingen te ontplooien. Reeds in mijn jeugd moest ik vaststellen dat de wereld rondom mij deze twee invalshoeken vaak zag in een of/of relatie, terwijl het voor mij een en/en relatie was. Daarom heb ik me steeds aangetrokken gevoeld tot bewegingen die in deze twee démarches geen antinomie zagen, wat me in contact bracht met de theosofie, het Bahá’í-geloof, de parapsychologie en in fine het hylisch pluralisme.
Ik zie mijn taak dus vooral als een verzoener tussen deze twee schijnbaar tegenstrijdige benaderingen van de wereld en de mens."

22/12/2007: Dirk Gysels: Goeroes volgen voor verlichting. Noodzakelijk, soms nuttig of ronduit gevaarlijk? *

Reeds meer dan 30 jaar heeft de spreker uit de eerste hand ervaring met goeroes en hun leringen, van Maharishi over Sai Baba tot Osho, Ammaji, Premananda en nog vele anderen. Wat heeft hem dit bijgebracht? Leidde deze ontmoetingen tot de beloofde spirituele groei en autonomie of tot emotionele afhankelijkheid, illusoire zelfbeelden en brainwashing? Had Krishnamurti gelijk wanneer hij goeroes vergeleek met krukken voor psychologisch onvolwassen mensen? Zijn deze goeroes wel zo integer als ze zeggen te zijn? Hoe kan je het kaf van het koren scheiden? ...of is er enkel maar kaf? Of bestaat er toch zoiets als geestelijke transmissie en begeleiding op niveau's die ons rationeel denken te boven gaat?
Vele vragen en een aantal mogelijke antwoorden...

De spreker studeerde geschiedenis aan de RUG en is auteur van 2 alternatieve boeken, eentje over Ayurveda en een andere over een controversiële goeroe Swami Premananda. Hij is sinds jaar en dag actief in het voordrachtencircuit maar ook als facilititator voor pedagische studiedagen in het onderwijs. Zijn dagdagelijkse job is: kennismanager (beheerder kennissystemen en overdracht hiervan van seniors naar juniors) bij de overheid én projectmanager.

24/11/2007: Fernand Haesbrouck: ADHD-medicatie: medische megablunder *

Fernand Haesbrouck (°1945) is apotheker (KU Leuven) in psychiatrische ziekenhuizen en raakte gealarmeerd omdat in de laatste vier jaren de psychiatrische ziekenhuizen te maken kregen met een verzesvoudiging van de opnames van verslaafde en karaktergestoorde methylfenidaatpatiënten. Methylfenidaat is het werkzame bestanddeel van Concerta en Ritalin (Rilatine). Rilatine is vooral bekend als medicijn in de behandeling van ADHD.
Volgens Haesbrouck is die verslaving en de karakterstoornissen die erdoor ontstaan, alleen te wijten aan het chronisch gebruik van methylfenidaat, terwijl men er nog steeds van uitgaat dat het de aandoening is die voor dat soort ongemakken verantwoordelijk zou zijn.
Om de consument te waarschuwen schreef hij het boek over de gevaren van ADHD-medicatie. "Dokters dealen harddrugs en vergiftigen kinderen om pedagogisch comfort af te kopen", stelt Haesbrouck. "Na 12 jaar medische studies moeten artsen toegeven dat men niet weet waarmee men bezig is. En als het even misloopt verklaart men doodernstig dat de vergiftiging bij kinderen net op vraag van ouders, schooldirecties, vrienden of kennissen ontstaan is."
Het nieuwe boek is het eerste boek dat niet handelt over alle mythen rondom ADHD, maar legt het werkingsmechanisme van de gebruikte medicatie uit.
Methylfenidaat, de actieve stof in Rilatine en Concerta, is een cocaïneproduct waarvan de amfetaminewerking psychotisch maakt. Het chronisch dwangmatig psychotisch maken heeft in veel gevallen tot gevolg dat corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moet behandeld worden of dat zelfs psychiatrisch moet opgenomen worden.
Sinds 2006 komen er al meldingen binnen over de negatieve bijwerkingen. Pas begin dit jaar waarschuwde de Amerikaanse Food and Drug Administration ervoor dat het chronisch gebruik van methylfenidaat psychotisch gedrag, stevige hartproblemen en zelfs sterfgevallen kan veroorzaken.
De internationale literatuur vermeldt dat het werkingsmechanisme van die medicatie onbekend is, net zoals ook de werking van de Prozac-stof Strattera bij ADHD niet gekend zou zijn.
Haesbrouck begrijpt het allemaal: "De farmaceutische industrie verkiest om het werkingsmechanisme van die stoffen onbekend te houden. Men ervaart de medicatie als veilig en bovendien zorgen de nevenwerkingen ervoor dat een zeer winstgevende markt van zware neuroleptica nu ook bij jongeren aangeboord kan worden en nog werkzekerheid verschaft voor gespecialiseerd personeel en instellingen."

De spreker werkt sinds 1970 als apotheker in psychiatrische ziekenhuizen, en was tussen 1988 en 2002 ook deeltijds professioneel actief op meerdere informaticaprojecten als C++-programmeur. Hij kende het waar genoegen om de eerste drie jaren van L&H mee aan de basis te liggen van de imagovorming inzake synthetische spraak en stemherkenning. Zie ook: www.haesbrouck.be.

Belangrijke opmerking:
Ik denk dat ik namens de groep mag zeggen dat iedereen na deze lezing overtuigd was dat rilatine een buitengewoon gevaarlijk goedje is dat men niet zomaar aan kinderen kan geven, aangezien het meer kapot maakt dan het goed doet. Wij vroegen Fernand wat hij dan als alternatief zag. Zijn antwoord was simpel: geef "moeilijke" (lees: energieke) kinderen genoeg aandacht en zorg dat ze zich kunnen uitleven met iets dat ze graag doen: sport, muziek, iets kreatiefs,... zolang ze er maar volledig kunnen in opgaan, en ge zult zien dat die zogenaamde ADHD al snel zal verbeteren.
(Koen Van de moortel, 2007 11 25)

Zie ook: de mening van prof. Verhaeghe (UGent).

27/10/2007: David Dewulf & Katleen Van der Gucht: Meditatietherapie ("Mindfulness") *

"Mindfulness", MBCT, is een klinisch 8 wekenprogramma dat westerse psychologie combineert met meditatie en oosterse wijsheid. De training krijgt meer en meer belangstelling van de medische en psychologische wereld voor preventie van depressie. Op deze avond krijg je een praktisch overzicht van de sleutelelementen van het programma.
Thema's waarop we inzoomen:
a) Contact maken met de rijkdom van het hier-en-nu: de kracht van aandacht
b) Stress en stressreactie: een aandachtgerichte benadering.
c) Inzicht in de interactie tussen geest en lichaam: de opbouw van stress
d) Stress, angst en depressie: wat kan ik eraan doen?
e) Niet weten & de geest van een beginner als levenskwaliteit
In het tweede deel krijgt u een overzicht van de wetenschappelijk onderbouwing en klinische toepassingen van meditatie.

Dr. David Dewulf, arts, richtte het Instituut voor Aandacht & Mindfulness op. Hij is verbonden met het UZGent, dienst psychiatrie, waar hij Mindfulnesstrainingen geeft. Hij is auteur van het boek "Mindfulness. Een pad van vrijheid." (Acco, oktober 2007). Dr. Katleen Van der Gucht (biologe) is wetenschappelijk medewerker van het instituut. Meer informatie vindt u op www.aandacht.be.

Di.2/10/2007, 20h: Ludo Kneepkens: start kursus Aura- en chakra-energetika

Ludo Kneepkens is een wijsgeer (Univ. Gent) die ook aan het Parapsychologisch Instituut te Utrecht werkte en bij Douwe Nutterts 't een en 't ander opstak i.v.m. aura's.
Gewoonlijk zijn onze aktiviteiten nogal mentaal en beschouwend, maar Ludo bood zich aan om eens een meer praktische reeks te geven, waarin naast theoretische kennis ook de direkte ervaring aan bod komt. Sommigen onder u zijn misschien skeptisch over fenomenen als aura's en chakra's, maar een echte wetenschapper onderzoekt alles grondig en als het moet door dingen zelf echt uit te proberen, om te zien wat ervan aan is.
Ludo zal een reeks van 7 avonden geven waarin u zich naar zijn zeggen zou bewust worden van uw vitale levenskracht die opgeslagen zit in onze aura en chakra's. Het wordt een soort ontdekkingstocht waarbij u misschien onbekende mogelijkheden in uzelf ontdekt...

Geïnteresseerd? Stuur snel een e-berichtje. Deelname: slechts 50€.

29/9/2007: Jan De Zutter: De hand van Orula, een initiatieke reis naar de Cubaanse santeria *

Op de Plaza de la Catedral, In het hartje van Havana Vieja, danst een gezette vrouw op de muziek van een orkestje. Ze is gekleed in een kanten bruidsjurk, draagt een witte hoofdtooi en kleurige kralenkettingen rond haar hals, de zogenaamde collares, die ze bij een eerdere initiatie kreeg. De in het wit geklede vrouwen én mannen zijn novicen van de santería, zogenaamde iyabós, letterlijk bruiden. Ze hebben net hun priesterinwijding ondergaan, lopen een jaar in het wit gekleed en moeten gedurende die periode allerlei taboes respecteren. Na dat jaar worden ze formeel priester, santero, of priesteres, santera. Alleen het hogepriesterschap, de taken van de babalawo, is aan mannen voorbehouden. Deze inwijdingsceremonie is grotendeels geheim gebleven. De inwijding duurt een week, waarin de kandidaat in het gezelschap van andere babalawo’s rituele straffen ondergaat, geheime voorspellingstechnieken leert en – als hoogtepunt van de ceremonie – Orula ontvangt, de ziel van de beschermgeest van alle babalawos.
De santera’s in Havana Vieja houden, in tegenstelling tot gewone geïnitieerden, jaar na jaar hun bruidjurken aan om toeristen te lokken naar de tafeltjes waar ze de kaarten leggen. De echte magie van de Afro-Cubaanse religie bevindt zich in de volksbuurten, achter gammele deuren en in armetierige huiskamers. Het is daar waar ik, op voorspraak van mijn Cubaanse vriend Emilio, op bezoek ga bij señor Jorge, een babalawo.

Santería, letterlijk "heiligerij", is de syncretische religie van een groot deel van de Cubanen. Ze wordt soms Regla de Ocha genoemd, of ook Lukumi, een woord dat verwijst naar de Yoruba-cultuur op Cuba. De kern van de religie is Afrikaans, en reisde mee met de slaven die tussen de zeventiende en de negentiende eeuw geëxporteerd werden naar de suikerplantages van Cuba, Brazilië, Haïti, Trinidad en Puerto Rico. De Afrikaanse tradities, zoals ondermeer het systeem van inwijdingen, werden behouden, maar vermengden zich met het katholicisme van de slavenmeesters en met Europese spiritistische invloeden. Zo komt het dat de woningen van Cubaanse santero’s uitpuilen van katholieke heiligenbeelden, waarachter echter de oorspronkelijke Afrikaanse orisha’s (een pantheon van goden of beschermgeesten) schuil gaan. In Afrika was de cultus van de orisha’s een familiale aangelegenheid. Kinderen volgden de cultus van specifieke orisha’s van hun ouders. Omdat families tijdens de periode van de slavenhandel uiteengerukt werden, verdween deze familiale overerving van de orisha-cultus. In Cuba zijn het de orisha’s zelf die hun volgelingen kiezen, met de hulp van divinatie door een santero, santera of een babalawo.
Santero’s of babalawo’s worden door de gewone Cubaan geraadpleegd over allerlei zaken, gaande van gezondheidsklachten, over relationele, financiële of zelfs juridische problemen. De babalawo of santero raadpleegt dan de orisha’s via een divinatietechniek. Het zijn de orisha’s zelf die de tijdens zo’n sessie aangeven dat een cliënt gebaat is bij een inwijding. En dat is precies wat señor Jorge me voorstelde, nadat ik hem in 2004 consulteerde over de gezondheidstoestand van mijn vrouw.

Een inwijdingsproces via de babalawo verloopt anders dan via een santero of santera. De babalawo is toegewijd aan Orula (of Orunmila), de ziener onder de goden, de enige orisha die getuige was van de schepping door Oludumare en daarom de toekomst kent. De babalawo introduceert zijn pupillen dan ook in de cultus van Orula, via een ceremonie die Mano de Orula heet, de hand van Orula. Via de inwijding wordt de kandidaat lid van de ceremoniële familie, het ilé of huis van de babalawo, die zijn of haar padrino of peetvader wordt. Mijn vrouw en ik aanvaarden señor Jorge als onze padrino, en zijn vrouw, Damaris, een vurige, zwartharige santera, als onze madrina. In de lente van 2005 trekken we naar Havana om er gedurende een week bij padrino en madrina te verblijven en een reeks initiatieke ceremoniën te ondergaan. Inwijdingen introduceren kandidaten geleidelijk in de santeria. Ze hoeven niet automatisch tot het priesterschap te leiden. Onze inwijding zal drie dagen duren, een periode waarin we verschillende ceremoniën ondergaan: de Guerreros-initiaties, de Ita-ceremonie en de Mano de Orula.
Tijdens de guerreros-initiatie ontvangen we de zogenaamde "krijgers",vier orisha’s die de woning van de geïnitieerde zullen beschermen. De belangrijkste is allicht Eleggua, de boodschapper van Olodumare, de orisha van de kruispunten in het leven en de wachter aan de poorten van leven en dood. Hij wordt voorgesteld als een cementen hoofdje, waarin kaurischelpen de ogen, neus en mond aangeven. Verder zijn Oggun, de arbeider-smid, Ochosi, de jager-boogschutter, en Osun, een natuurgeest die waarschuwt bij gevaar, van de partij. De objecten die deze krijgers representeren (een ketel met metalen werktuigen, een metalen boogje, een metalen haan en het cementen hoofdje) zijn eigenlijk van geen belang. De orisha’s zelf leven in eenvoudige stenen die in de beeldjes en objecten verborgen zitten. Dit zijn immanente goden die in het hier en nu leven, geen verre transcendente god, zoals in de Abrahamitische religies.
De krijgers worden tijdens het inwijdingsproces "geladen" met aché, de levensenergie die aan de basis ligt van alles. Aché zit in al wat leeft. Dat is de reden waarom tijdens santeria-initiaties dieren worden geofferd. De goden moeten immers, net zoals andere levende wezens, eten. Ook wij drinken een deel van het offerbloed, gemengd met een rituele kruidendrank, omiero, waarin we ons voor de inwijding ook moeten baden. Padrino en de drie andere babalawo’s die tijdens de inwijding aanwezig zijn, noemen de cocktail lachend "Afrikaanse coca cola". De offerdieren zelf worden nadien klaargemaakt voor een afsluitend ritueel maal. Met het bloed van de offerdieren worden ook de collares, de kralenkettingen, "geladen" die deel uitmaken van de Manu de Orula, het ceremoniële gedeelte dat het initiatieke proces afsluit. Wij ontvangen dan de ketting en het polsbandje met de gele en groene kralen die Orula vertegenwoordigen, samen met de sopera waarin de orisha leeft. De meeste orisha’s "wonen" in huis immers in rituele soepterrines.
De tweede dag van de ceremonie wordt nagenoeg volledig besteed aan Itá, een uitgebreide divinatie, waarin de vier babalawo’s ons leven en onze toekomst uitgebreid bespreken. Ook dat doen ze weer aan de hand van een divinatiesysteem, het gezaghebbende Ifa-orakel, dat enkel door babalawo’s wordt gebruikt. Tijdens dat divinatieproces wordt ook bepaald tot welke orisha’s mijn vrouw en ik toebehoren, of liever, welke orisha ons zal beschermen. Het Ifa-orakel wijst Babaluaye, de orisha van de leprozen en de zieken aan voor mijn vrouw, en de wat duistere Olokun, god van de diepten van de oceaan, als mijn beschermer. Mijn vrouw krijgt allerlei taboes opgelegd –waaronder een verbod om schaal- en schelpdieren te eten- terwijl de orisha’s mij gunstig gezind zijn. Ik mag naar huis zonder enig taboe. “Maar,” zo waarschuwt padrino mij,” het Ifa-orakel heeft voor jou wel iets in petto. Jij moet terugkomen in de toekomst. Voor een nieuwe inwijding. Want Olokun wijst het pad naar de initiatie van de babalawo.”

Jan de Zutter (1962), schreef verschillende boeken over modern heidendom (wicca, druïdisme…) en is lector neopaganistische religies aan de Faculteit Vergelijkende Godsdienstwetenschappen in Antwerpen. In 2005 liet hij zich in Havana inwijden in de Santeria, een syncretische religie die de oude heidense religie van de Yoruba-slaven vermengde met katholieke elementen.

23/6/2007, 19h: Jaarlijks etentje

in restaurant "In den Karpel" (Dijkweg 37, 9031 Drongen)

Naar aloude traditie sluiten we het voordrachtenseizoen af met een gezellig etentje, voor de tweede keer in restaurant “In den Karpel”, aan de oever van de Leie, juist achter de abdij van Drongen het bruggetje richting Afsnee over. Drongen ligt slechts een vijftal kilometer van Gent-centrum, is bereikbaar met bussen vanaf het Sint-Pietersstation, en ligt ook vlakbij de afrit Gent-West. Wandelliefhebbers raden wij aan om vroeger te komen en eerst hun benen uit te slaan langs het Leiepad dat hier begint!

16/6/2007: Eric Cornand: Leve de CO₂!

Niemand kan naar eer en geweten stellen dat hij/zij voor milieuvervuiling en uitputting van natuurlijke grondstoffen en energiebronnen is. Iedereen wil minder energie verbruiken... want dan is de factuur lager! En iedereen wil van tijd tot tijd wel eens tot rust komen in een mooi stukje natuur. Maar, een groepje big-business-lobbyers wil grof geld slaan uit het schuldcomplex dat men de wereldbevolking probeert op te dringen naar aanleiding van de - beweerde - opwarming van de Aarde. Daarbij worden leugens, bedrog, gestapopraktijken en wereldwijde indoctrinatie niet geschuwd. Het politiek correcte denken heeft zich het klimaatdebat toegeëigend en daarna verkondigd dat er geen debat meer is maar een algemene consensus: de mens draagt de schuld voor de opwarming van de aarde en CO₂ is daarbij het meest verfoeilijke element. We moeten dus met zijn allen minder CO₂ produceren en dat zal veel geld kosten, vooral komend van de kleine belastingbetalers, vooral in Europa want de rest van de wereld kan het zich niet permitteren of doet er niet aan mee. Ondertussen worden landbouwgronden ingepalmd om er brandstofgewassen op te telen waarvan beweerd wordt dat ze minder vervuilend zijn dan fossiele brandstof. Miljarden worden gespendeerd aan windmolenparken die de - propere - kernenergie moeten vervangen. De motivatie en argumentatie ter verantwoording van al deze extreem dure maatregelen is vaak flinterdun en nog vaker ronduit bedrieglijk en fout. Kritici worden de mond gesnoerd, afgedreigd, doodgezwegen. Eric Cornand geeft u een overzicht van de leugens en het bedrog en daartegenover de ware feiten. Hij doorprikt het CO₂-fabeltje en waarschuwt voor mensen die voor God willen spelen. Hij toont aan dat biobrandstoffen duurder en meer vervuilend zijn dan fossiele en windmolenparken een maat voor niets. Zijn motivatie: als alle mensen goed geïnformeerd worden zullen ze samen druk kunnen uitoefenen om de waanzin te stoppen en de miljarden euro's te spenderen aan de ontwikkeling van zinvolle alternatieven die de wereldbevolking niet in de hongersnood en de armoede zullen storten of nog erger.

Eric Cornand heeft al meermaals bij ons komen spreken over uiteenlopende kontroversiële onderwerpen. U bent vanzelfsprekend ook welkom als u denkt niet akkoord te gaan met deze spreker die straffe uitspraken durft te doen! De bedoeling van onze avonden is immers: uiteenlopende standpunten bijeen te brengen.

26/5/2007: Eddy Daniels: Bang zijn van Mohammed *

Bij het minste negatieve woord over hun geloof of profeet stuiven radicale moslims op, op een schaal die Europa vergeten is sinds de godsdienstoorlogen uit de zestiende eeuw. Zo bijvoorbeeld als Ayaan Hirsi Ali verwijst naar de toch wel jonge leeftijd waarop Aïshah geslachtsgemeenschap had met Mohammed.
Als je hen dan vraagt naar een duidelijk beeld van hun profeet, dan zullen ze je bij voorkeur verwijzen naar de Hadith of traditie van de negende-eeuwse al-Muslim, maar uitgerekend in zijn Sahih lezen we: "De profeet verbond mij met zich toen ik een meisje was van zes jaar. (...) Totaal onverwacht daagde de apostel van God op in de voormiddag en mijn moeder gaf mij aan hem en op dat moment was ik negen jaar oud" (volume 5, 58:234).
Eddy Daniels is de Hadith gaan lezen, een genre dat in het Westen weggewuifd wordt maar door de mohammedanen als autoritair wordt aanzien. Hij kwam tot de verrassende vaststelling dat de modale moslim zijn eigen heilige teksten niet kent, ongeveer zoals de gewone katholiek vroeger de Bijbel niet mocht lezen. Daardoor kom je het tegen dat moslims bij hoog en bij laag beweren dat Mohammed een vreedzame man was, terwijl de levensbeschrijvingen die de hagiografen over hem hebben nagelaten precies het omgekeerde beeld schetsen.
Als auteur wenst Daniels geen standpunt in te nemen. Hij vindt wel dat de moderne lezer er recht op heeft te weten wat de imams zelf lezen. Hij presenteert daarom een levensverhaal van Mohammed, dat niet de pretentie heeft definitief of wetenschappelijk te zijn, maar wel te onthullen welke de ware mohammedaanse traditie is. En hij legt er de nadruk op dat hij niet meer doet dan navertellen wat de imams onder elkaar voor waar voortvertellen, maar waarvan ze niet kunnen verdragen dat dit buiten hun beperkte kring bekend raakt.

Eddy A. M. Daniels studeerde middeleeuwse kerkgeschiedenis en was beroepsactief als hoofdredacteur van Imediair, de Belgische variant van het Nederlandse Intermediair. Hij publiceerde eerder De Open Samenleving en Haar Nieuwe Vijanden (2005), een vlijmscherpe analyse van de negatieve rol die de moderne intelligentsia speelt in de opbouw van de door hem gewenste multiculturele samenleving. En Papa Ratzi. Paus & Ketter (2006), een geschiedenis hoe de katholieke kerk zich is vast gelopen in het antimodernisme.
Zijn laatste boek "Bang zijn van Mohammed" verschijnt bij uitgeverij Synthese.
Zie ook: interview i.v.m. zijn boek.

28/4/2007: Rik Verhulst: Wiskunde als cultuurverschijnsel in beschaving, kunst, natuur en leven *

Sinds de creatie van getallen en geometrische patronen in de antieke beschavingen, als instrumenten voor de beheersing van praktische problemen, heeft de wiskunde, via een fundamentele theoretische transformatie door de Griekse rationele geest, met haar innoverende ontwikkelingen bijgedragen tot de acceleraties van belangrijke beschavingsgolven. Zonder de wiskunde van de zeventiende en de achttiende eeuw en haar ondersteuning van de bloeiende natuurwetenschappen had de opkomende industrialisatie in de negentiende eeuw niet die grootse vlucht kunnen nemen, en zonder de wiskunde van de negentiende eeuw hadden we in de daaropvolgende eeuwen nooit de opmars van de informatica en de computer gekend.
Anderzijds heeft de mens vanaf het prille begin, naast de bekommernis voor het oplossen van de materiële problemen van zijn bestaan, steeds uitdrukking gegeven aan de behoefte om zijn omgeving te verfraaien en zijn diepste emoties een esthetische vorm te geven. Elke cultuur heeft daarbij ook de wiskundige middelen van haar tijd aangewend om in de bouwkunst, de beeldende kunsten, de muziek en de literatuur gestalte te geven aan haar inzichten en schoonheidsidealen.
Naarmate onze kennis van de natuur en het leven is toegenomen en met de onvoorstelbare diepte waarin we onze omgeving en geschiedenis hebben ontsluierd, o.a. in de modellen van de Big-bang en de evolutietheorie, verwonderen we ons meer en meer over de efficiëntie van de wiskundige patronen die de rationele methode ons daarvoor heeft aangereikt. Ook de mysteries van de uitwendige vormen, van galactische nevels tot en met schelpen en bloemen, geven hun geheimen prijs in de Fibonacci-rij, de guldenverhouding, de logaritmische spiraal, de symmetriegroepen, fractalen, enz. De schoonheid van de natuur is duidelijk getekend met wiskundige vingers.
De rode draad doorheen dit alles is dan ook de ultieme vraag naar de verwevenheid van de menselijke geest en het universum waaraan hij is ontsproten. Hebben we wellicht het Cartesiaanse dualisme allang opzij gelegd dan aarzelen velen toch nog om met Pythagoras, Kepler, Galileï en zovele anderen het vermoeden te koesteren dat het diepste kenmerk van dit verwonderlijk universum blijkbaar een rationele en wiskundige basis heeft?
Rik Verhulst zal, sprokkelend uit zijn boek "In de ban van wiskunde", deze aspecten van wiskunde met voorbeelden illustreren.

De spreker is gepensioneerd leraar in hart en nieren en auteur van vele schoolboeken. Zijn mooi geïllustreerd boek zal op de avond vrijblijvend aangeboden worden met 20% korting (32 ipv 40€); als u zeker wilt zijn van een exemplaar, kan u reserveren.

31/3/2007: Koenraad Elst: De duistere zijde van het boeddhisme *

De Boeddhistische Unie van België is bijna rond met de procedure tot erkenning als "niet-konfessionele religie". Dan zal het overheidsonderwijs ook het vak boeddhisme moeten aanbieden, en die leergang zal een zeer groot sukses kennen, niet alleen bij Aziatische inwijkelingen maar vooral bij autochtone gezinnen. Het boeddhisme heeft hier immers een zeer positief imago, vagelijks van een in wezen moderne religie die geen irrationele dogma’s kent en evenmin een geschiedenis van onverdraagzaamheid meesleept. Het blijft grotendeels gevrijwaard van de godsdienstkritiek die genadeloos in stelling gebracht is tegen kristendom, islam en hindoeïsme. Laten we dat gebrek verhelpen.
Als gemeenschapsleider moest de Boeddha allerlei konkrete keuzes maken, mensenwerk dus dat voor kritiek vatbaar is. Het boeddhisme verwerpt de verplichting tot biologisch en ekonomisch engagement (gezin stichten resp. arbeiden) en kiest voor het celibataire monnikschap. Het Indiase brahmanisme en het Chinese konfucianisme verwierpen het boeddhisme als parasitair en strijdig met de verantwoordelijkheidszin, iets voor hippies. De konfucianen beschreven het bovendien als een poel van okkult bijgeloof.
Toen de kommunisten in boeddhistische landen de macht grepen, bouwden zij voort op deze polemiek. Zij wezen erop hoe doorheen de geschiedenis de boeddhistische orde altijd twee handen op één buik geweest was met uitbuiters en machthebbers (zie ook de band van zen met de samoerai-feodaliteit en het Japans imperialisme), en dat zij in haar grootgrondbezit de boeren had uitgebuit en als lijfeigenen behandeld. De monniken zouden zich verzekerd hebben van berusting bij de werkende klasse door middel van de leer van reïnkarnatie en karma,-- het ultieme "opium van het volk", dat de verantwoordelijkheid voor al het geleden onrecht niet bij de uitbuiters en onderdrukkers legt, maar bij jezelf. We houden deze beschuldigingen nauwkeurig tegen het licht, vooral inzake de impact van twee basisdoktrines, namelijk karma en "er is geen zelf".
Recent hebben enkele volhardende maoïsten in Duitsland en België nog een nieuw klachtendossier ontwikkeld over een geheime boeddhistische agenda voor een soort "heilige oorlog", met als kers op de taart allerlei bedenkelijke kontakten van de Dalai Lama en andere geestelijke leiders met misdadige sekten en politieke extremisten. In deze "informatie" moeten we serieus het kaf van het koren scheiden, maar waar rook is, blijkt inderdaad een beetje vuur te zijn. U dacht dat alle taboes reeds gebroken waren, maar hier is er nog eentje om te doorprikken: de onfeilbaarheid van de Boeddha.

Dr. Koenraad Elst (°Leuven 1959) is oriëntalist en auteur van ettelijke boeken over beladen levensbeschouwelijke onderwerpen. Zoals dat dikwijls gaat, is hij veel beroemder in Amerika en India, waar hij dikwijls op kongressen gaat spreken en bestsellers op zijn naam heeft staan, dan in zijn eigen land.

Koen is zo vriendelijk geweest ons de tekst van de lezing te bezorgen.

24/2/2007: Koen Van de moortel: Astrologisch onderzoek - Wat, waarom, wie, hoe,...? *

Wat valt er op een wetenschappelijke manier te onderzoeken in verband met astrologie, en waarom zouden we dat al of niet doen? Wie heeft er al wat interessants gedaan? Kan elke geïnteresseerde zelf een steentje bijdragen? Dat zijn de hoofdvragen waarrond deze avond zal draaien.
Astrologen vinden doorgaans dat wetenschappelijk onderzoek op hun domein niet nodig is "omdat het vanzelfsprekend is dat het allemaal werkt", en wetenschappers vinden dat meestal eveneens, maar dan "omdat het vanzelfsprekend is dat er toch niets van werkt"! Waarschijnlijk ligt de waarheid ergens in het midden. Er zijn inderdaad al heel wat ontgoochelende onderzoeken gebeurd, maar er zijn er toch een aantal bijzondere vaststellingen die wél pleiten voor de astrologie!

De spreker is licentiaat natuurkunde, auteur van enkele astrologieprogramma's, bestudeert al meer dan 20 jaar allerlei facetten van de astrologie, en is de Ronde Tafelleden natuurlijk niet onbekend.

27/1/2007: Staf Van Tendeloo: “De Schone en het Beest” - een ontmoeting tussen kunst en wetenschap *

Een wetenschapper gebruikt zijn zintuigen om de dingen om hem heen te bestuderen en (proberen) te verklaren. Een kunstenaar gebruikt zijn zintuigen om de dingen om hem heen te (her)interpreteren of zijn eigen versie ervan te creëren. Eén van de meest verspreide misverstanden op dat punt is dat kunst “uit de buik” komt en wetenschap “uit het hoofd”. Intuïtie, creativiteit, inspiratie en gedrevenheid zijn nochtans eigen aan de wetenschapper zowel als aan de kunstenaar. Zowel de wetenschapper als de kunstenaar zijn op zoek. Elk met hun eigen fantasie en hun eigen wapens. Heel wat top-wetenschappers waren inderdaad ook voortreffelijke kunstenaars. Het beste voorbeeld is waarschijnlijk Leonardo Da Vinci, die zowel in de kunst als in de wetenschap hoge toppen scoorde, maar hij is niet de enige. Omgekeerd zijn heel wat kunstenaars gefascineerd door de wetenschap, en vooral door nieuwe wetenschappelijke technieken. Zo is er niet alleen Escher, wiens werk een spel is met symmetrie-elementen, maar vooral ook de moderne kunstenaars die het kleurenpalet van de computer verkiezen boven borstel en verf.

Een woordje over de spreker:
Staf Van Tendeloo werd geboren halverwege de vorig eeuw. Studeerde fysica aan de Universiteit Antwerpen en de Vrije Universiteit Brussel. Doctoreerde in 1974 en is sindsdien verbonden aan de Universiteit Antwerpen. Verbleef tijdens zijn loopbaan gedurende langere periodes in zowat alle uithoeken van de wereld (Frankrijk, Duitsland, Verenigde Staten, China, Argentinië, Australië).
Van Tendeloo is nu gewoon hoogleraar aan de Universiteit Antwerpen en hoofd van het EMAT-laboratorium (Elektronenmicroscopie van materialen). Hij heeft ook de leiding van het pas opgerichte NANO-excellentiecentrum van de Universiteit Antwerpen. Zijn onderzoek spitst zich toe op de atomaire structuur en het verband tussen die structuur en de eigenschappen van materialen. De gebruikte techniek is elektronenmicroscopie. Het EMAT-laboratorium behoort op dit gebied tot de leidinggevende laboratoria in de wereld. Van Tendeloo behoort tot de “editorial board” van 10 wetenschappelijke tijdschriften en was uitgenodigd spreker op meer dan 100 congressen. Hij heeft meer dan 600 publicaties op zijn naam.
Naast wetenschap is hij geïntrigeerd door de verschillende vormen van kunst, en vooral dan in de mens achter die kunst. Van kunst zelf kent hij eigenlijk niets…
Zijn boek over dit onderwerp (uitg. Acco, Leuven) zal op de avond aan een voordeelprijs beschikbaar zijn.

16/12/2006: Steven Vanden Broecke: Astrologie, waarheid en geschiedenis *

In deze lezing wordt stilgestaan bij het wetenschappelijke statuut van de astrologie. We doen dit door een blik te werpen op de historische context waarin astrologie in het Westen succesvol werd, en tonen hoe het -onder meer- als uitdaging bleef functioneren voor het ontstaan van de moderne fysische astronomie.

De spreker is voorzitter van en hoofddocent aan de opleiding Geschiedenis van de K.U.Brussel.

25/11/2006: Eddy Daniels: Papa Ratzi – Paus & Ketter - Joseph Ratzinger, de golden retriever van God *

Eddy Daniels eindigde zijn eerste boek De Open Samenleving en Haar Nieuwe Vijanden (2005) met de open vraag niet wat we van de islam te vrezen, maar wat we ervan te verwachten hebben. De opmars van de islam is onstuitbaar, zo meende hij, niet omdat die islam zo sterk maar omdat de postchristelijke samenleving zo zwak is. Haar zwakte situeerde hij in haar verlies aan identiteit, die zelf een resultaat is van haar verlies aan besef voor dat wat de mens overstijgt. Daardoor is vooral Europa in de greep van het postmoderne cynisme van artistieke en intellectuele kringen die met woorden de trouw belijden aan het vrije woord, maar het in de feiten onderuit halen door het te herleiden tot vuilspuiterij van jongens en meisjes die zonodig moeten tonen hoe dapper zij wel zijn door tegen heiligenhuisjes aan te schoppen die al lang op de grond liggen.
Het belangrijkste heiligenhuisje, waartegen het verbale geweld met sadistisch genoegen ontketend wordt, is de katholieke kerk. Die kerk kreunt om te overleven nu het project van de vorige paus Karol Wojtyla mislukt is om haar een nieuwe infusie van bloed te geven vanuit het lijden van de Oost-Europese samenleving. Sinds Oost-Europa bij het Westen hoort slaat daar het cynisme met verdubbelde kracht toe en in plaats van missionarissen zendt Polen prostituees en autodieven uit naar het Avondland. De cultus van het lijden, die Wojtyla aanschouwelijk maakte door van zijn eigen doodstrijd reality-tv te maken, is mislukt, maar hij is volgens Daniels om een andere reden mislukt dan men over het algemeen denkt.
Niet dat Europa het lijden afwijst is het probleem, maar dat het katholicisme altijd gedacht heeft dat het lijden het antwoord is op de zijnsvragen van de zoekende mens. Volgens de auteur is het christendom niet gefundeerd in lijden, maar in vreugde, en de man die dat beter begrepen heeft dan wie ook heet Joseph Ratzinger, de zogezegde Panzerkardinal. Daniels heeft de carrière onderzocht van deze grootinquisiteur, de processen die hij gevoerd heeft tegen zogeheten progressieve theologen en de manier waarop hij hen voor de kerk heeft proberen te behouden. Hij is tot de conclusie gekomen dat Ratzinger niet Wojtyla’s rottweiler was, maar zijn golden retriever die de schapen terug uitnodigde bij de kudde, nadat de pitbull ze verdreven had. Ratzinger is geen kwade genius geweest achter de schermen, maar een milderende invloed die onder een rampzalig pontificaat heeft proberen te redden wat er te redden viel. Vandaag erft hij een puinhoop die hij weer moet opbouwen.
Zal Joseph Ratzinger als Benedictus XVI slagen? Volgens Daniels is zelfs dat de kern van de kwestie niet. Vanuit zijn diep geloof stelt Ratzinger zich die vraag ook niet, omdat hij ervan overtuigd is dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn. Wat telt vandaag is dat het oude moet sterven om het nieuwe te laten geboren worden. Het pontificaat van Ratzinger kan er voor zorgen dat de fakkel van het katholicisme een laatste keer positief opflakkert, alvorens definitief doorgegeven te worden aan een postchristelijke samenleving waarin mogelijk de islam dominant zal worden.

Het boek Papa Ratzi. Paus & Ketter, 2006, uitgeverij Aqua Fortis ISBN 9059040473, is op de avond verkrijgbaar.

28/10/2006: Marc Ledoux: Qu'est-ce que je fous là? *
(of vrij vertaald: Wat zit ik hier bijgod te doen?!)

Deze avond zal dr. Marc Ledoux (socioloog-psychoanalytikus) het hebben over over zijn boek dat in het Nederlands vertaald is als "Waar zijn we toch mee bezig? - Institutionele psychotherapie in weerstand en dialoog met de kwaliteitspsychologie".

Wie meer wil weten over het "antipsychiatrisch kasteel" "La Borde" in de buurt van Blois (F) dat Marc leidt, moet zeker de film "La moindre des choses" van Nicolas Philibert bekijken.

30/9/2006: Marin Vandercruyssen: Ufo's in België en de wereld

Marin Vandercruyssen, vroeger parakommando, heeft zijn eigen museum van diamant en andere (edel)stenen in Oudenaarde. Hij is ook ondervoorzitter van het Belgisch UFO-netwerk (BUFON), voorzitter voor Oost-Vlaanderen, en amateur-sterrenkundige met zelfs een meteoriet (aardscheerder) naar zijn naam genoemd. Daarnaast is hij ook erg bezig met het paranormale en beweert hij persoonlijke kontakten te hebben met andere dimensies.
Hij zal het op deze avond o.a. hebben over zijn persoonlijke ervaring: op 21/7/1955 heeft hij samen met 20 getuigen 5 vliegende schotels van ca. 100m doormeter mogen zien boven Lotenhulle (Aalter). Hierover is uitgebreid onderzoek verricht en er is daar in 2004 zelfs de eerste officiële ufo-gedenksteen ter wereld geplaatst.
Verder zal hij na een overzicht van de interessantste ufo-waarnemingen die in de loop der jaren in de wereld zijn opgetekend, daaruit zijn antwoord destilleren over de klassieke vragen "Wie zijn wij? Van waar komen wij? Wat is onze bestemming?".

26/9/2006: Gerhard Lukert (D): Pluto-Vrouwen, een historisch-astrologische studie *

Gerhard Lukert is een bioloog uit Stuttgart die niets liever doet dan op een wetenschappelijke manier zoeken naar mogelijke verbanden tussen historische gebeurtenissen en planetenstanden.
Korte inhoud:
Plutofrauen: Marie Curie, Magda Goebbels, Alma Mahler. Die Biographie von drei berühmten Frauen des 20. Jahrhunderts wird dargestellt und astrologisch detailliert analysiert. Marie Curie symbolisiert die aufopferungsvolle Forscherin, Magda Goebbels die Frau, die ihre eigenen Kinder der Ideologie opfert, Alma Mahler die erotische Muse. Geist, Macht und Sex unter dem Einfluß des Planeten Pluto.
Gerhard's moedertaal is natuurlijk Duits, maar hij spreekt ook goed Engels, en als het nodig is, kan er altijd wel een woordje vertaald worden naar het vlaams. U krijgt er dus gratis taalles bij ;-)
Inkom: 10 euro, leden 8 euro, steunleden 5 euro (iets hoger dan normaal wegens hogere kosten).

24/6/2006: Jaarlijks etentje & "schatzoektocht"

Deel 1: "schatzoektocht":
Vanaf de kerk van Moustier (Frasnes-lez-Anvaing, Henegouwen) met geheimschrift op het altaar, volgden we de weg die beschreven werd in de "Centuriën" (geschreven door de cisterciënzermonnik Yves de Lessines in de 14de eeuw en 2 eeuwen later gepubliceerd door Nostradamus als zijnde zijn eigen "voorspellingen"). Uiteindelijk kwamen we aan op de plaats waar de schat van de Tempeliers zich hoogst waarschijnlijk bevindt, in Wodecq. Dit alles onder deskundige begeleiding van prof. Rudy Cambier, zijn vrouw Denise en Marc Vanden Daele (lezing 2/2006).

Deel 2: "Etentje":
in restaurant "La Forge", Place de Lahamaide 3, 7890 Lahamaide

Er staan ook enkele foto's op www.woophy.com (selekteer "Moustier" en "Wodecq").

17/6/2006: Koenraad Elst: De bronnen van het soefisme *

Omdat de islam al veel bekritiseerd is, niet het minst door mijzelf, en omdat ik in mijn oordeelsvorming fair probeer te zijn, ben ik graag ingegaan op aansporingen om het soefisme te bestuderen. De traditie van de soefi’s ("in wol gekleed") zou namelijk de vriendelijke en diepzinnige kant van de islam vormen.
Vaak zegt men dat het soefisme een soort boeddhisme of vedanta in moslimvermomming is. Dat kan kloppen voor sommige soefi-meesters en voor sommige van hun praktijken. Bovendien suggereren enkele soefi-begrippen inderdaad zulke invloeden, bv. fana’, "nietswording", lijkt erg op het onpersoonlijke boeddhistische nirvana, "uitwaaiing"; en "ana’l-Haqq", "ik ben De Ware", lijkt een kopie van het oepanisjadische "aham Brahmasmi", "ik ben Brahma". Maar voor de hoofdstroom is deze oorsprong chronologisch erg onwaarschijnlijk: de traditie was immers al begonnen voordat de islam gebieden veroverd had waar boeddhisme of hindoeïsme floreerden.
Nochtans voelden de moslimtheologen het beginnende soefisme aan als een ketterse indringer, tenminste totdat het overtuigend zijn nut voor de islam bewees. Moeten we zijn bronnen dan misschien zoeken in een minder exotische invloed op de prille islam, namelijk het christendom? De intens persoonlijke en emotionele devotie van sommige soefi-scholen doet daar wel aan denken. Ook de herkomst van het ideaal van armoede ("faqier" en "darwiesj" betekenen allebei "arme") moeten we allicht niet verder gaan zoeken.
We volgen het spoor achterwaarts van de Mogolprins en martelaar Dara Sjikoh via de beroemde Perzische soefi’s Fariedoeddien Attar en Djalaloeddien Roemi (van de draaiende derwisjen) tot bij de eerste generatie soefi’s in de Iraakse stad Basra: Hasan al-Basri en de raadselachtige dichteres Rabi’a al-Adawijja. Want ja, vrouwen hebben in deze geschiedenis een beslissende rol gespeeld. Kortom, eindelijk eens goed nieuws uit Irak.

Koenraad Elst is doctor in de oriëntalistiek en zelfstandig publicist.

27/5/2006: Johan Gielis: De uitvinding van de cirkel

Johan Gielis is de bedenker van de superformule, die hij ontdekte bij een onderzoek naar modellen die plantenvormen beschrijven. Omdat niet bekend was of en zoja, welke wiskundige regels gelden voor de vorm van natuurlijke organismen, construeerde Gielis een wiskundige formule. Hierbij nam hij als uitgangspunt de "superellips" van de 19e eeuwse Franse wiskundige Gabriel Lamé. Dit resulteerde uiteindelijk in de superformule die het mogelijk maakt verschillende abstracte en natuurlijke vormen zoals planten, schelpen, cirkels, ruimte-tijdmodellen en kristallen, met één enkele formule te beschrijven. Deze unificatie van beschrijvingen is een aanzet tot diepere studie van natuurlijke fenomenen. Het ontstaan, nut en toepassing van de formule zal in de lezing worden getoond. Er zal ook worden ingegaan op practische toepassingen in technologie.
Zie ook: Genicap

(Er is een geluidsopname beschikbaar, maar zonder het bijhorende beeldmateriaal. Beter is het zijn mooie boek "De uitvinding van de cirkel", uitg. Geniaal, Antwerpen, ISBN 90-6215-792-0, te lezen.)

29/4/2006: Manuel Sintubin:"Systeem Aarde - de aarde als een levende planeet" *

Ons wereldbeeld is in vele opzichten niet meer te vergelijken met het wereldbeeld in de 19e eeuw, de prille jeugd van de aardwetenschappen. In het begin van de 20ste eeuw is het Alfred Wegener die voor het eerst alle bestaande geologische en geofysische kennis tracht samen te brengen in één globale theorie, de continentendrift. Het zal echter nog meer dan een halve eeuw in beslag nemen alvorens de dynamiek van de "vaste aarde" zijn uiteindelijke verklaring zal vinden in het paradigma van de platentektoniek. De platentektoniek betekent voor de aardwetenschappen een ware revolutie. Dit nieuwe paradigma heeft immers de aardwetenschappelijke gemeenschap in de tweede helft van de 20ste eeuw aangezet het vakjesdenken achter zich te laten en door integratie van de verschillende wetenschapsdisciplines een globale visie te ontwikkelen, die het traditionele onderzoeksdomein van de aardwetenschapper, de "vaste aarde", overstijgt. De aarde wordt nu aanzien als een zelfregulerend systeem, waarin verschillende sferen – reservoirs van materie en energie – constant met elkaar interageren. We spreken nu over Systeem Aarde, of Gaia naar de Griekse godin van de aarde.
In deze voordracht gaan we dieper in op de componenten van dit systeem, de geosfeer, de hydrosfeer, de atmosfeer en de biosfeer, en hoe deze sferen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en hoe ze onderling interageren. We zullen aantonen dat global change eigen is aan deze "levende planeet", zeker actueel in het maatschappelijke debat rond de opwarming van de aarde. Uiteindelijk zal het duidelijk worden dat de aarde een unieke planeet is. Door een – al of niet toevallige – samenloop van omstandigheden heeft zich een zelfregulerend systeem ontwikkeld, waarin leven, water en platentektoniek een hoofdrol spelen. 4,5 miljard jaar global change heeft er toe geleid dat hogere levensvormen, waaronder de mens, deze "levende planeet" bewonen.

De spreker, prof. Sintubin, is dr. in de geologie en als dusdanig verbonden aan de K.U.Leuven.

1/4/2006: Marc Joris: "Het heelal is een holte in God" *

"Ik ben geboren in een katholieke familie in Antwerpen, in 1954 als oudste van zes kinderen. Ik behaalde een licentie wiskunde-wetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent, maar na dertien jaar lesgeven ben ik een andere weg gegaan. Ik heb mij al sinds mijn jeugd verdiept in geschiedenis, psychologie, parapsychologie, mythologie en literatuur, waarbij ik ook science-fiction en fantasy niet versmaadde. De laatste vijftien jaar heb ik mij intensief beziggehouden met religie, in het bijzonder de islam en het jodendom. De kabbala is daarvan natuurlijk het mystieke onderdeel. De kabbala behandelt in essentie twee onderwerpen: de schepping en het wezen van Jahweh. Beide thema's worden respectievelijk aangeduid met beresjit, in den beginne, en merkava, de troonwagen van Jahweh. De belangrijkste kabbalateksten dateren uit de Middeleeuwen, maar men vindt er ideeën die buiten de kring van de kabbalisten pas eeuwen later ingang zullen vinden: het concept van parallelle werelden bijvoorbeeld, of de dualiteit van licht. In de kabbala vindt men ook theorieën over reïncarnatie, die eigenlijk vreemd zijn aan de joods-christelijke traditie. De kabbala is een mystieke beweging, geen proto-wetenschappelijke, maar vele elementen van de huidige discussie over Intelligent Design kunnen maar ten volle begrepen worden dank zij principes uit de kabbala. De kabbala kan voor ons oude inzichten begrijpelijk maken over de relatie tussen geest en materie, over de zondeval, over de plaats van de mens in universum en van de ziel tegenover God."

Marc Joris

Aanbevolen lectuur:

• Scholem, Gershom: Kaballah, New American Library
• Scholem, Gershom: On the Kaballah and its Symbolism, Schocken Books New York
• Scholem, Gershom: Major Trends in Jewish Mysticism, Schocken Books New York
• Berg, Rav P.S.: De essentie van de Zohar, Altamira Brecht/Haarlem
• The Theosophical Kabbalah
• Sephirotic System of ten divine names

19/3/2006, 14-18h: Robert Corre (USA): "Horoscope delineation based on Morin's Theory of Determination" *

(uitzonderlijk in het Van Crombrugghe-gebouw (zaaltje aan voorzijde: Huidevetterskaai 39, Gent; openbaar vervoer: de tramhaltes Sluizeken of Sleepstraat zijn vlakbij))

Een Amerikaan die over een Europese historische astroloog komt spreken die we hier een beetje vergeten zijn, dat moet ook eens kunnen. Robert Corre uit New York is gefascineerd door de methoden die Morin de Villefranche (1583-1656, bekender als "Morinus") bedacht heeft, en aangezien hij in de buurt passeert, hebben we hem gestrikt voor een praktisch gerichte namiddag, vooral bedoeld voor mensen die al iets van astrologie afweten.

"Morin's rational method of interpretation teaches how to synthesize a chart and see it as a whole unit. The highly structured methodology places great emphasis on understanding that each planet motivates us in specific ways, ways that can be systematically measured both in terms of quantity and quality of influence present in the natal chart."

(22 euro voor niet-leden, 20 voor gewone leden en 18 voor steunleden.)

25/2/2006: Marc Vanden Daele: "De demystificatie van Nostradamus en de schat van de Tempeliers" *

De "Voorspellingen van Nostradamus" werden niet in het jaar 1550 geschreven door de Provençaal Michel Nostredame, maar in de periode van 1323 tot 1328 door een cisterciënzermonnik, wiens moedertaal het Picardisch was. De werkelijke auteur was Yves de Lessines, prior van de Cisterciënzerabdij van Cambron, in het Belgische Henegouwen.
Deze verbluffende bewering is de conclusie die Rudy Cambier trok na jarenlang onderzoek en analyse van de teksten van Nostradamus. Cambier concludeert dat de taal niet de taal is van de eeuw van Nostradamus, maar die van Henegouwen in de veertiende eeuw.
"In de eerste drie kwatrijnen wordt de sleutel gegeven. Daarin zegt de schrijver wie hij is, waar hij zich bevindt, welke functies hij bekleedt, voor wie de tekst bestemd is en hoe hij moet worden gelezen."
Met deze sleutel slaagt Rudy Cambier erin de profetieën te vertalen. Op verbluffende wijze achterhaalt hij de plaats van de schat van de Tempeliers.

Door omstandigheden is het niet mogelijk om professor Cambier als spreker uit te nodigen. Hij heeft echter Marc vanden Daele geholpen om deze voordracht in zijn plaats te geven. Daarmee is voor hem een waar avontuur begonnen. Hij heeft de streek van de Tempeliers mogen herontdekken en hem werd de schuilplaats getoond van de schat. Tijdens zijn voordracht bewijst hij met foto's en andere feiten dat Nostradamus nooit beseft heeft dat hij de sleutel in handen had om het geheim van de Tempeliers te ontfutselen.

Marc vanden Daele (°1951) is een leraar wetenschappen, maar heeft steeds een intense interesse gehad voor de paranormale wereld.
Van bij de oprichting (1972) was hij lid van "De Braidkring v.z.w.", een vereniging die o.a. het bestaan van paranormale verschijnselen bestudeert (www.braidkring.org). Sinds een tweetal jaren is hij voorzitter van deze vereniging.

NVDR: Het boek van prof. Cambier ("Nostradamus en de erfenis van de Tempeliers", Frontier Publishing, 2002, ISBN: 90-806700-5-7) is een absolute aanrader voor al wie de waarheid over Nostradamus wil weten! Het boek dat Marc toont op de foto dus zeker niet kopen, want dat is weggegooid geld.
Meer informatie: Philip Coppens (uitgever) over Cambier's onderzoek.
Zie ook een artikel van Koenraad Elst hierover.

28/1/2006: Gabriël Spileers: over zijn boek "Niet te geloven, wel te begrijpen - Een rationele en alternatieve visie op de menselijke zingeving" *

Dit stevige werk behandelt fundamentele filosofische vragen in verband met menselijke zingeving. Leven na de dood, bijna-doodervaring, reïncarnatie, karma, het begrip toeval, de vrije wil, paranormale fenomenen, de geestelijke wereld, de zoektocht naar God, religies op een keerpunt, het holisme, spiritualiteit, mystiek, het sacrale komen alle aan bod in een streng logische redenering. De veelzijdige benaderingswijze en de systematische opbouw maken van dit boek een unieke basis voor het nieuwe denken van de 21ste eeuw. In talrijke kaderstukken en bijlagen wordt een grondige en wetenschappelijke onderbouw gegeven voor al het feitenmateriaal. De auteur gaat het gesprek met het klassiek-filosofische denkpatroon, met sceptici en met andersdenkenden niet uit de weg. Het boek bestrijdt het geestelijk vacuüm waarin velen verkeren. Het geeft een antwoord op het waarom der dingen, los van iedere religieuze, esoterische of filosofische richting.
Het boek is veel te uitgebreid om volledig op één lezing te behandelen. Hij zal enkele krachtlijnen en de struktuur ervan uitleggen, maar daarna is het vooral de bedoeling dat de avond vooral door uw vragen gestuurd wordt! Het boek zal natuurlijk ook verkrijgbaar zijn op deze avond.
Gabriël Spileers is geboren te Ronse op 1 oktober 1934. Hij studeerde godsdienstwetenschappen te Gent. Vervolgens werd hij leraar aan het Koninklijk Atheneum te Oudenaarde. Reeds meer dan 40 jaar bestudeert hij paranormale fenomenen en hun verband met wetenschap, filosofie en religie. 30 jaar geleden stichtte hij de werkgroep De Braidkring ter bevordering van de kennis van bovengenoemde verschijnselen en publiceerde reeds een boek over hypnose.

17/12/2005: Jan Kuypers: Einstein (en de anderen) voor beginners *

Na "The complete Shakespeare in 97.5 minutes" nu "Alles wat u altijd wilde weten over exakte wetenschap, van de ijstijd tot heden, maar niet durfde vragen". In minder dan 120 minuten en zonodig op rijm.
Onze huisdichter, Jan Kuypers (scheikundige), zal ons meenemen op een reis door de geschiedenis van de wetenschap, met de vraag: "Was Einstein de grootste?". Daarmee hebben we dan ook ons steentje bijgedragen voor het Einstein-jaar 2005!

26/11/2005: William De Rijcke: Waarom schept de mens mythologie en religie? *

De spreker vertrekt van de definitie van mythologie, maar sleurt er dan de fysiologie en de antropologie bij. Hij toont aldus aan dat de omgeving de mens programmeert. De gegevens opgeslagen in de chromosomen uiten zich door religie en mythologie. De omgeving is de kwantiteit, daaruit gedistilleerd door de mens komt dan de kwaliteit. Er zijn alzo 3 grote soorten mensen en ook 3 soorten religies en mythologieën.
Dr. William De Rijcke is arts en een wandelende encyklopedie als het om mythologie en volksgeloof gaat, en bovendien een boeiend verteller!

18/11/2005: Geleid bezoek aan de Einstein-tentoonstelling in het museum voor de geschiedenis van de wetenschappen

15/10/2005, 10-18h: internationaal symposium:
PARANORMALE FENOMENEN NORMAAL?

met:
dr. Rupert Sheldrake (bioloog, auteur van o.a. "Het Zevende Zintuig", GB) ivm. zijn onderzoek van paranormale vermogens bij dieren, theorie van morfogenetische velden enz. (in het Engels)
Fons Wils (natuurkundige, B) ivm. zijn theorie over het universum, waaruit "paranormale" fenomenen als "normaal" tevoorschijn komen
dr. Joop Houtkooper (natuurkundige, NL) ivm. zijn parapsychologisch onderzoek (geest-materie-interaktie) aan de universiteit van Giessen en het Institut für Grenzgebiete der Psychologie und Psychohygiene, Freiburg im Breisgau (D)
Koen Van de moortel (natuurkundige, B) ivm. eigen ervaringen, kort overzicht van het onderzoek, mogelijke verbanden met astrologie
dr. Walter Verraes (bioloog, prof. aan Universiteit Gent, B) zal zorgen voor de nodige kritische bedenkingen in het panelgespek

Aangrijpende verhalen - wonderlijke gedachtengangen - video's - demonstratie+experiment met toevalsgenerator - boekenstand - mogelijkheid om vragen te stellen

Plaats:
Van Crombrugghe-gebouw
Godshuishammeke 20 (zijstraat Sleepstraat)
9000 Gent
Met het openbaar vervoer geraakt u er gemakkelijk met tram 4 vanaf het Sint-Pietersstation; afstappen aan de halte "Coppinsstraat", en dan is het juist om de hoek, aan een speelpleintje. Vanaf het Dampoort-station is het een kwartiertje lopen. Voor parking hebt u het meest kans in de buurt van het Stapelplein (Dok Zuid) of de Vrijdagmarkt. Klik hier voor een kaart.

Boeken-aankoop:
Als wij in groep boeken aankopen, krijgen we een korting van de uitgeverijen, zo kan u bv. al reserveren voor:

24/9/2005: Peter Van Vugt: Waarom heeft de paranormale geest het zo moeilijk met het neurologisch brein? *

Dr. Peter van Vugt is neuropsycholoog aan de Universiteit Antwerpen en bovendien een zeer boeiend spreker met een smakelijke zin voor humor.
Korte inhoud:
- de suprematie van de geest op de materie (effecten in de gedragswetenschappen);
- waarneming en gerichte aandacht;
- de synesthesie;
- neurologische pathologie en religieus-artistieke inspiratie (ook in experimentele context);
- neurologische pathologie en maatschappelijke dromen;
- neuropsychiatrische pathologie en normale (ttz. te verwachten) paranormale ervaringen.
Het uitgangspunt hierbij is: "onze zintuigen registreren, maar mogen we ons brein wel vertrouwen?"

25/6/2005: Jaarlijks etentje

(in "Den Karpel", Drongen)

28/5/2005: Antoon Vollemaere: Maya's: Egyptenaren van Amerika *

(Zie ook: Korte uitleg over de Maya-kalender)
De belangrijkste steentijdbeschaving ter wereld is ongetwijfeld deze van de Maya's. Zij bewonen en uitgestrekt gebied in het Mexikaanse schiereiland Yucatan en Belize, Guatemala en de westgrens van Honduras en El Salvador. Hier wonen nog mensen die één van de eenentwintig aanverwante Maya-talen spreken. In dit gebied van Meso-Amerika ontstond één van de oudste en langdurigste beschaving van de wereld: 5000 jaar, hetzij van ongeveer 3500 voor tot 1500 jaar van onze tijdrekening. Algemeen worden de Olmeken aanvaard als de voorvaders van de Maya's.
Na de beginperiode waarin men leefde van wat het plukken van planten en vruchten opleverde, volgde het landbouwstadium dat in feite de eerste evolutie van de Maya-beschaving betekent. Wij zien dat een kalender wordt vastgelegd en hun godsdienst ontstaat met zijn honderden weldadige en kwaadwillige goden, die meer is dan de gewone magie en die tegelijkertijd het begin betekent van hun merkwaardige sociale en politieke organisatie en vooral van hun priesterdom. Hun kalender was betrekkelijk nauwkeurig, want de Maya's wisten dat het zonnejaar 365,2422 dagen en een gemiddelde maanperiode 29,5209 dagen duurde.
Het laatste stadium, de bekroning van hun beschaving, is het tijdperk waarin duizenden gebouwen en belangrijke stadscentra werden opgetrokken, die op dit ogenblik bijna alle door de jungles van Guatemala en Mexico overwoekerd zijn. Om de vruchtbaarheid van dit volk van bouwmeesters te onderstrepen volstaat de mededeling dat er duizenden archeologische vindplaatsen bekend zijn. Eén van de beste bouwmaterialen uit het hele prekolumbiaanse Amerika is de kalksteen, die ter plaatse in overvloed aanwezig is; niet alleen is deze gemakkelijk te bewerken met de stenen en houten werktuigen van de Maya-bouwmeesters (ja, de prachtige Maya-beschaving is een "steentijdbeschaving"), maar één van de grootste kwaliteiten ervan is dat hij verhardt onder invloed van de weersomstandigheden en bij verbranding kalk oplevert. Dank zij dit geschikt materiaal groeide aldus de op hoog niveau staande architektuur, met haar prachtige steden, haar pyramides, haar tempels en haar bogen met valse gewelven. Steden zoals Copan, Quirigua, Tikal, Palenque, Uxmal, Chichen-Itza, enz., ook al zijn zij vandaag alleen nog maar ruïnes, laten niet na indruk op ons te maken. De voorgevels der gebouwen en de binnenwanden zijn met zeer kunstzinnige schilderingen en reliëfs versierd. Er komen steeds meer met hiërogliefenschrift beschreven zuilen en altaren, ofwel om religieuze begrippen vast te leggen, ofwel om historische gebeurtenissen te gedenken. Het einde van de Maya-beschaving begon in het noorden met de Spaanse bezetting van Mérida (toen Tiho) in 1540-1, en veel later in het zuiden met de val van Tayasal (Meer van Flores, Guatemala) op 27 juli 1697.
De Maya-geschiedenis wordt gemakkelijkheidshalve in drie grote perioden gesplitst. Deze perioden zijn gebaseerd op de inskripties op de stenen monumenten en op voorwerpen van allerlei aard, waarop het aantal dagen vermeld staat die verlopen zijn sinds de datum 4 AHAU CUMHU, een nulpunt van de Maya-kalender. De korrelatie tussen deze en de christelijke kalender is steeds een bron van betwisting geweest. Naargelang men het Maya-nulpunt verder in het verleden verplaatst of dichterbij brengt, verschuift men ook tegelijkertijd de Maya-geschiedenis. Door een diepgaande studie van de lange eklipssekwentie in Codex Dresdensis heeft dr. Antoon Vollemaere zopas de laatste en definitieve sterrenkundige bewijsvoering geleverd dat de Maya-kalender niet nu eindigt in het komende jaar 2012, maar reeds eindigde in ons Juliaans jaar 1545.

Antoon Leon VOLLEMAERE werd op 30/3/1929 te Antwerpen geboren. Na zijn technische studies en werkzaamheden, geeft hij van 1960 tot in 1969 les als leraar in technische scholen in Rwanda en Burundi, in het kader van de ontwikkelingssamenwerking.
Vanaf 1965 houdt hij zich in het hart van Afrika bezig met het ontcijferen van het Maya-hiërogliefenschrift. Hij maakt hierbij veel gebruik van microfilms van de belangrijkste brondokumenten. In 1967 gelukt hij er in om de muur van de polyvalentie van de gliefen en de affixen te doorbreken. Dit was voordien een belangrijke hindernis op de weg naar de ontcijfering van de kostbare Maya-beeldmanuskripten, de zogenaamde codexen. In 1968 opende hij een nieuwe weg naar de ontcijfering door zijn ontledingen van het fonetisch systeem van het overgroot gedeelte van de gliefen en van de grafische elementen. In 1969 kwam dan betrekkelijk snel de bevestiging van het overwegend fonetisch karakter van het Maya-schrift door zijn baanbrekende publikatie over de vervoegingen van de werkwoorden en de spraakkunst van de Maya-codexen. Vanaf dat ogenblik was het mogelijk om aan de definitieve ontcijfering te beginnen van het Maya-hiërogliefenschrift.
In 1969 is hij laureaat van de Christoffel Plantinprijs als verdienstelijke Belg op kultureel vlak in het buitenland.
In 1971 schrijft hij zich in op de "Ecole pratique des hautes Etudes", VIe Section van de Sorbonne te Parijs. Hij bereidt dan zijn "doctorat de 3e cycle" voor met als studiedirekteur de eminente mexikanist Prof. dr. Jacques Soustelle. Op 28 januari 1972, verdedigt hij aan de Université René Descartes-Sorbonne, zijn thesis "Nouvelles interpretations de l'écriture des codex mayas". Hij verkrijgt de titel van "doctor in de latijns-amerikaanse studies; specialiteit maya-paleografie", met de allerhoogste onderscheiding. Deze specialiteit werd voor de eerste maal toegekend in de wereld.
In 1972 stelt hij aan het 40e Internationaal Amerikanistenkongres te Rome zijn berekeningen en merkwaardige resultaten voor betreffende de periode die voorafging aan het fameuse kalender-nulpunt 4 Ahau 8 Cumhu, waarnaar alle teksten verwijzen. Dit is wel één van de meest belangrijke aspekten van het Maya-korrelatieprobleem omdat men hier de mogelijkheid heeft om de wonderbaarlijke Mayabeschaving op de wereldschaal van de grote kulturen te situeren.
In februari 1973 geeft hij een reeks lessen over de "Precolombiaanse schriften en hun ontcijfering" aan de Universiteit van Madrid. Hij deed een kompilatie van de Mayathan-woordenboeken (taal van de noordelijke Maya's) van de 16e tot en met de 20ste eeuw, hetgeen uiteindelijk resulteerde in meer dan 35.000 steekkaarten en de voorbereiding van een publikatie in 13 volumen. In september 1973, sticht hij het "Vlaams Instituut voor Amerikanistiek vzw." voor de studie en de verspreiding van de kennis van de kulturen en beschavingen van Oud-Amerika. Hij sticht eveneens het eerste Nederlandstalig amerikanistiek-tijdschrift America Antiqua.
In 1975 richt hij in het kader van het Instituut, de "Volksuniversiteit Pedro de Gante" vzw. op.
In 1977-8 ontwikkelde hij een voor Amerika nieuwe archeologische werkmethode, die erin bestaat om in pyramiden gaten te boren en er nadien een mini-fototoestel of mini-televisiekamera in te brengen om de eventuele holten op te nemen op film. Na het uitvoeren en wellukken van de eerste faze van het nieuwe archeologisch boorprojekt in de piramiden van Tikal (Guatemala) in 1979, bleek het noodzakelijk om een nieuwe vereniging, het Vlaams Instituut voor Amerikaanse Kulturen vzw, op te richten en om een nieuw tijdschrift Oud-Amerika uit te geven.
Op 12 mei 1982, 10 jaar na zijn eerste doctoraat, behaalde hij met zijn thesis "Grammaire, calendriers et astronomie maya" (± 1.000 blz.) het "doctorat d'Etat ès Lettres et Sciences humaines" aan de Université René Descartes, Sorbonne-Paris V, met de allerhoogste onderscheiding. Zijn "directeur de thèse" was opnieuw Prof. Jacques Soustelle.
Hij nam deel aan vele wetenschappelijke bijeenkomsten, ondernam vele studiereizen in Midden-Amerika en de VSA, organiseerde een reeks tentoonstellingen en heeft intussen meer dan 185 publikaties op zijn aktief.
Hij heeft 3/4 van de grafische elementen ontcijferd of geïnterpreteerd, met als gevolg honderden en honderden ontcijferingen en gliefinterpretaties. Bovendien geeft hij de 4 belangrijkste basiselementen voor de ontcijfering en het begrijpen van de Maya-geschiedenis:
- het polyvalent karakter van het Mayaschrift (1967);
- het overwegend fonetisch karakter van het Maya-schrift (1968);
- de vervoeging van de werkwoorden (1969),
- de paleografische spraakkunst (1981);
- de nieuwe kalender-korrelatie met JDN 774.079/774.80 (1984).
De Maya-geschiedenis van de ongeveer 2.000 monumentteksten kan nu eindelijk juist gedateerd worden ten opzichte van de Juliaanse kalender. Hij ontwikkelde uiteraard een reeks ontcijferingsmethoden die helemaal aangepast zijn aan elk onderwerp.
In 1978 introduceerde hij zijn nieuwe archeologische opgravingsmethode in Tikal, Guatemala, namelijk boren in piramiden om daarna met een kamera in de holte te kijken of er grafvoorwerpen zijn. Als bekroning op zijn toen 25-jarige loopbaan als amerikanist, lukte Vollemaere er in 1991 in om het mythische land AZTLAN, land van afkomst van de Azteken, en de even legendarische steden Colhuacan (voorovergebogen berg) en Chicomoztoc (7 Grotten of 7 Canyons) te lokaliseren langsheen de Colorado en San Juan Rivers in het zuiden van de Verenigde Staten van Amerika! Hij lokaliseerde ook de vroegere verblijfplaatsen van de 8 in 1064 migrerende Azteekse stammen. Ook het legendarisch TULLAN, moeder-land van de Tolteken, wist hij te lokaliseren. Deze ontdekking is in zekere zin te vergelijken met het vinden van het Griekse Troje door Heinrich Schliemann.
Hij ondernam 5 exploratietochten in het gebied en zag zijn hypothese herhaaldelijk bevestigd. Herontdekte tijdens een helikoptervlucht in 1997 nabij de Nokia Dome, ten oosten van de Wilson en Grey Mesa, een belangrijke alkoofrune. In 1998 werd zijn Aztlan-lokatie bevestigd door het terugvinden van een oude Hopi-legende betreffende de Colorado River en San Juan River en de Tanner's landkaart van 1822.
Intussen had hij in 1996 zonder steun, maar met veel volharding, op Internet een Engelstalige website "America Antiqua III" opgericht, met een Nederlandstalig hoofdstuk "Lage Landen en Oud Amerika". Het belangrijkste gedeelte van de website wordt gevormd door zijn mondiale "Electronic Open University" waarin Vollemaere maandelijks lessen geeft over Oud-Amerika die iedereen in de ganse wereld kan volgen zonder voorafgaandelijke achtergrondkennis. "Archaeoastronomy", een tweede nederlandstalige website met een "Elektronische Open Universiteit" is in volle opbouw. Hiervoor zijn er nog meer middelen nodig om tot een volledige ontplooiing te komen.
In November 2001 ontving hij te Mechelen de Gaston Feremans-prijs. In de loop van de jaren '80 ontving hij een ridder- en officiersorde van de Kroon.

Meer hierover in National Geographic , mei 2012.

23/4/2005: Koenraad Elst: Karma zonder tranen - De motor van de kringloop van wedergeboorten: niet boete en beloning, wel gehechtheid en vrijwording *

Volgens velen leert het geloof in wedergeboorte dat iedereen het kwaad dat hem overkomt, aan zichzelf te wijten heeft, namelijk aan het kwaad dat hij zelf in vorige levens veroorzaakt heeft. Dat is de leer van karma, de wet van oorzaak en gevolg, of althans zijn vulgaire “retributieve” variant. Deze is wijdverspreid in India en overal in Azie waar het boeddhisme het geloof in wedergeboorte gepopularizeerd heeft. Hij beschouwt de wereld als intrinsiek rechtvaardig: alles wat gebeurt, is deel van een kosmische boekhouding van goed en kwaad, beloning en straf. Hier zijn wel enkele vreemde implikaties aan verbonden, bv. waarom zou je nog politie en rechtspraak hebben als misdadigers onvermijdelijk toch hun karmische straf zullen ondergaan? En eigenlijk is het ook een akelige gedachte, dat niets gewoon onschuldig gebeurt, dat bv. natuurrampen eigenlijk opgezet spel zijn als straf voor de (meestal ongeweten) karmische schulden van de slachtoffers. Zij die in deze leer geloven, zeggen dat hij toch maar mooi een sluitende verklaring biedt voor de verschillen in geluk en ongeluk tussen de mensen, bv. dat een blindgeborene de gevolgen draagt van zijn zonden uit vorige levens. "Een" verklaring, dat zeker, maar is zij niet harteloos? En belangrijker nog, is zij waar?
De voldragen, niet-retributieve karma-leer zegt iets heel anders. We bedoelen dan niet de kinderachtige New Age-variant, waarin zieltjes tussen twee levens in lekker uitkiezen welke "ervaringen" en "lessen" ze tijdens hun volgende belichaming willen vergaren, zonder enige wetmatigheid of doelgerichtheid. Nee, de strenge en logische karma-variant zegt het volgende. Wat de mens over wedergeboorten heen meedraagt, is niet zijn balans aan goede en slechte daden, wel zijn verstriktheid in een patroon van verlangens en afkeer. Het is dit kwotum aan onvervulde verlangens dat de mens na zijn dood naar de wereld terugdrijft. Daarom houdt men pas na het uitdoven van de verlangens op met de duizendjarige kringloop van inkarnaties. Wat je aan geluk of ongeluk overkomt kan dus losstaan van de goede en slechte daden op je kerfstok. De wereld is gewoon wat hij is, niet goed of kwaad, en als rechtvaardigheid kan bestaan, dan is het als een produkt van menselijke inspanning, niet als een inherente eigenschap van het noodlot.
Naast deze metafysische kwestie over het karmische raderwerk van goed en kwaad is er nog de vraag naar wat precies als goed en kwaad geldt. Wie beslist daarover? Wat is het belang van het begrip “onreinheid”? Wat zijn de “drie D’s” en de “vijf kwellingen”? En wat zijn de hindoe-boeddhistische opvattingen over hete hangijzers als abortus en euthanasie?
Dr. Koenraad Elst is oriëntalist en zelfstandig publicist.
Zie ook: volledige tekst

26/3/2005: Douwe Nutterts: Transpersoonlijke of contemplatieve psychologie *

De transpersoonlijke psychologie is gegroeid uit de humanistische psychologie. De transpersoonlijke benadering vertrekt vanuit een mensvisie waarin de spirituele dimensie in het centrum van de belangstelling staat.
De innerlijke dimensie van de mens en het zoeken naar de grenzen van de menselijke mogelijkheden is wat deze benadering drijft. Men onderzoekt het menselijke bewustzijn niet enkel vanuit een derde-persoons benadering die eigen is aan de academische psychologie maar eveneens vanuit een eerste-persoons-perspectief. Door bepaalde meditatieve en contemplatieve oefeningen kunnen we een connectie maken met onze ‘verborgen bloei’ of onze fundamentele menselijkheid. In elke cultuur vinden we tradities die zich erop toeleggen onze verborgen bloei of onze ZIJNS-aard te cultiveren met behulp van contemplatieve oefeningen.
Vragen die zeker aan bod komen: Wat hebben deze spirituele tradities ons te bieden aan psychologische kennis en wat is de werking van spirituele disciplines? In hoeverre is er een dialoog tussen psychologie en spiritualiteit mogelijk? Welke zijn de belangrijkste stromingen binnen het transpersoonlijke veld en hoe verschillen ze van elkaar en hoe vullen ze elkaar aan?
Douwe Nutterts (1958) heeft zich een groot deel van zijn leven bezig gehouden met de wisselwerking tussen psychotherapie en de transpersoonlijke benadering. Hij is systeemtherapeut en is opgeleid in een aantal psychotherapeutische benaderingen die vertrekken vanuit de humanistische psychologie. Hij is tevens een gepassioneerd zoeker in aan aantal contemplatieve tradities en hij heeft veel aandacht voor het boeddhisme en de ZIJNS-georiënteerde stromingen. Hij is de ontwikkelaar van een psycho-spirituele benadering die oost en west met elkaar verenigt.

26/2/2005: Jos Verhulst: Thuis leer je beter?! *

Thuisonderwijs is vooral bekend in de USA, waar ongeveer 1,5% van de kinderen niet naar school gaat. Uit diverse studies blijkt, dat deze kinderen het in de meeste opzichten aanzienlijk beter doen dan de kinderen die naar school gaan. Ook in Engeland zijn er verschillende tienduizenden “homeschoolers”. Terwijl in Nederland en Duitsland thuisleren verboden is, mogen Vlamingen opteren voor dit alternatief. Het aantal thuislerende kinderen blijft hier klein, maar is tijdens de laatste drie jaar wel verdubbeld. Jos Verhulst brengt verslag uit van de thuisleerervaringen in zijn gezin, en licht de achtergronden toe.
Jos Verhulst (°1949) is doctor in de wetenschappen (quantumchemie) en baccalaureus in de wijsbegeerte. Hij schreef drie boeken: “Der Glanz von Kopenhagen” (1994) over een Aristotelische interpretatie van de quantummechanica, “Developmental Dynamics” (1998, 2003) over de evolutie van mens en dier, en “De verdieping van de democratie” (1998) over het referendum op burgerinitiatief. Hij is gehuwd en heeft vier kinderen, die geen middelbare school liepen doch thuis leerden en hun hogere studies aanvatten op de leeftijden van respectievelijk 19, 16, 15 en 15 jaar. Daarmee leverde het gezin tijdens de laatste paar jaar de jongste universiteitsstudenten in Vlaanderen.

29/1/2005: Bruno Braeckman: Immuniteit - de visie van de Chinese geneeskunde

Na de trend van de "virusjagers" die de geneeskunde van de 20ste eeuw heeft gekenmerkt, begint de moderne geneeskunde eindelijk meer aandacht te geven aan het "immuunsysteem". Kan de Chinese geneeskunde, die dit begrip al 2000 jaren hanteert, ons meer inzichten bijbrengen? Kan men met de theorie van de traditionele Chinese geneeskunde de grote verscheidenheid van de huidige immuniteitsaandoeningen benaderen? Zijn de Chinese Kruidengeneeskunde en Acupunctuur geschikt om ze te behandelen?
Deze en alle andere vragen die u kan hebben tracht Bruno Braeckman op deze avond te beantwoorden, na een korte theoretische uiteenzetting over het immuunsysteem en een vergelijking tussen de moderne westerse en de oude Chinese visie op gezondheid en ziekte.

Bruno Braeckman specialiseerde als kinesitherapeut in diverse reflextherapieën, studeerde vanaf 1978 de traditionele Chinese geneeskunde en acupunctuur (Centre d'Enseignement et de Recherche Documentaire en Acupuncture van Parijs, International Acupuncture Center van Peking, Jianxi College of Traditional Chinese Medicine van Nanchang). Sinds 1981 heeft hij een eigen acupunctuurpraktijk in Gent. Hij was vanaf 1984 voorzitter van de Belgian Acupuncture Federation en vanaf 1988 hoofdredacteur van het wetenschappelijk tijdschrift voor Chinese Geneeskunde Tian Dao, tot in 1996. Hij is medeoprichter van de opleidingen-vereniging Jing Ming, waar hij sinds 1985 acupunctuur en auriculo-therapie doceert, is auteur van verschillende artikelen over Chinese geneeskunde en leidt acupunctuurseminaries rond thema's zoals Immuniteit of Psychosomatische problemen. Van juni 2000 tot juni 2003 was hij gastdocent bij het Jiangxi College voor TCM te Nanchang.